Grafiek van Daalder: Vooral de Britse rente schiet door het dak
In de Grafiek van Daalder behandelt Lukas Daalder, beleggingsstrateeg van BlackRock, elke week een grafiek die wat hem betreft wat meer aandacht mag krijgen. Deze week: vooral de Britse rentebetalingen rijzen de pan uit.
Deze week een grafiek over de (verwachte) stijging van de jaarlijkse rentelasten op de uitstaande overheidsschuld (als percentage van het bbp) voor een aantal Europese landen. De getallen zijn afkomstig van de OESO en laten voor de laatste twee jaar een projectie zien. De grafiek zelf kwam ik tegen in een artikel van de Financial Times.
De uitschieter in deze grafiek is zonder enige twijfel het VK, dat haar rentelasten zag stijgen van minder dan 2% van het bbp in 2020 naar bijna 4% in 2022. De OESO verwacht dat de rentekosten verder zullen oplopen naar 4,5% in 2024, waarmee de rentelasten naar verwachting zelfs hoger liggen dan die van Italië (3,7% in 2024). Bedenk hierbij dat Italië een veel hogere staatsschuld heeft (147% van het bbp) dan het VK (87%).
"De Britse rentelasten (4,5% in 2024) liggen naar verwachting zelfs hoger liggen dan die van Italië (3,7%)"
Meer dan een verdubbeling van de rentelasten in zeer korte tijd dus, waarmee het VK sterk afwijkt van het gemiddelde. Nou ben je wellicht geneigd dit allemaal aan de zeperd van Liz Truss toe te schrijven - je zou haar al bijna weer zijn vergeten- , maar dat is niet correct.
Britse overheid draait op voor inflatiekosten
De sterke stijging van de rentelasten is een direct gevolg van de keuze die het VK heeft gemaakt om veel obligaties uit te geven die bescherming bieden tegen inflatie. Let wel, bescherming voor diegene die de obligatie koopt, maar niet voor diegene die hem heeft uitgegeven.
Maar liefst 22% van alle uitstaande Britse schuld kent een dergelijke inflatiebescherming, dus de kosten van een onverwachte inflatiespike in het VK worden voor een groot deel gedragen door de Britse overheid.
Al met al zit het VK duidelijk in de hoek waar de klappen vallen: hoge inflatie, tegenvallende groei en dan ook nog eens een sterke verslechtering van de overheidsfinanciën. Des te opmerkelijk dat de Britse aandelenmarkt er de afgelopen paar jaar zo stevig bij blijft liggen. Maar daarover meer in de jubileumeditie van de Daalder Denkt Hardop.