Grafiek van Daalder: De balans tussen inflatie en dividend

Ik kwam recent een grafiek tegen op een blog waarin de rendementen van de S&P 500 sinds 1872 werden weergegeven. Of eigenlijk waren het vier grafieken: eentje die de jaarlijkse rendementen weergaf en vervolgens drie grafieken die respectievelijk de resultaten van vijf, tien en twintig jaar lieten zien.

Het verschil tussen die vier grafieken laat zich raden. De eerste was er een met grote pieken en diepe dalen, maar naarmate de looptijd van de beleggingsperiode werd opgerekt, vlakten de uitschieters af. In de grafiek met de rendementen over een voortschrijdende periode van 20 jaar was er vervolgens geen enkele periode meer waarin een negatief rendement werd behaald.

De boodschap was duidelijk: stocks are for the long run. Nou had ik de blog niet goed gelezen en dacht ik dat ik naar de nominale prijsrendementen van de S&P 500 zat te kijken, dus dat vond ik iets te makkelijk. We hebben allemaal gezien hoe hoog de inflatie vorig jaar was, dus hoe zou die grafiek er uit zien als we de negatieve impact van inflatie zouden meenemen?

Met de bron in de hand (de befaamde Shiller database) ging ik vervolgens zelf aan de slag. Pas na eindeloos veel klooien en knutselen kwam ik erachter dat ik niet goed gelezen had: de grafieken gaven op zich wel alle reële totale rendementen weer. Maar goed, in mijn zoektocht naar iets wat er eigenlijk al was, kwam ik toch een aardig verband tegen en dat is de grafiek van deze week.

Klik op de afbeelding voor een grote versie

De rode blokken laten het nominale prijsrendement van de S&P 500 over een periode van tien jaar zien (dus geen rekening houdend met dividend en inflatie), de zwarte lijn hetzelfde maar dan naar het totale rendement en in reële termen.

Indirect kun je dus eigenlijk zien in hoeverre dividend (positief voor het rendement) historisch gezien opweegt tegen de inflatie (die per saldo negatief is voor je rendement). Ligt de zwarte lijn hoger, dan biedt dividend meer compensatie dan via inflatie wordt kwijt geraakt, ligt hij eronder dan is het precies andersom.

Dividend weegt steeds minder zwaar

Interessant is dat dividend in de eerste helft van de weergegeven periode duidelijk zwaarder weegt dan inflatie (in die periode kwam ook nog regelmatig deflatie voor). Vanaf 2000 lijkt er veel meer een evenwicht tussen beide te bestaan. Of dat in de komende tien jaar nog steeds zo zal zijn, moeten we uiteraard nog maar afwachten.