De vastrentende weg loopt dood

Je hoeft geen belegger te zijn om te begrijpen dat iemand die zijn outlook voor obligaties begint met een plaatje van de zon in een autospiegel (“dat was 2016”) en eindigt met een beregende vooruit zonder ruitenwissers (“zo wordt 2017”) een beeld zal schetsen van dalende rendementen en stijgende risico’s.

“De weg voor fraaie rendementen voor schuldpapier eindigt hier. Een sombere outlook? Nee, realistisch.” Het komt niet uit de mond van Nouriel Roubini, Marc Faber, Albert Edwards of andere bekende permabear. Het zijn de woorden van Barrie Whitman, head of corporate credit EMEA van Columbia Threadneedle, een Amerikaans beleggingshuis dat bijna 175 miljard euro beheert in vastrentende waarden waarvan een aanzienlijk deel in bedrijfsobligaties.

Was 2016 ondanks de uitverkoop in het vierde kwartaal over bijna de gehele linie best een mooi obligatiejaar; voor 2017 is de outlook ‘niet mooi voor obligatiebeleggers die geld willen verdienen’, valt Whitman met de deur in huis. Rentes stijgen, credit spreads zijn dermate ingeklonken dat high yield die naam eigenlijk niet mag dragen, monetair beleid raakt uitgeput en alleen voor politieke onzekerheid lonkt een bullmarkt.

Geopolitieke hoek

Whitman ziet die risico’s dit jaar dan ook vooral komen uit de geopolitieke hoek en niet zozeer uit fundamentele hoek. Bijvoorbeeld als het grote aantal toeristen in high yield-obligaties de wijk neemt na een verkoopsignaal uit Rusland, China of Verenigde Staten. “De markt vertoont weinig volatiliteit naar aanleiding van wat Trump laat zien,” geeft hij alvast een voorzetje.

De rente kan in zijn ogen bijvoorbeeld niet veel lager, maar wel veel sneller omhoog dan waarmee beleggers rekening houden. “Door de lage rente en de lage spreads is het beheersen van de neerwaartse risico’s heel belangrijk geworden.”

De wereld wordt getekend door onzekerheid, en Whitman is er niet van overtuigd dat obligatiemarkten daarvan voldoende doordrongen zijn. De kans op reflatie acht hij dit jaar groter dan een recessie. In geval van een aanhoudende knik in de conjunctuur overleggen staatsobligaties de beste kansen en bij een oprisping van de inflatie houden alleen high yield en emerging market debt het hoofd enigszins boven water.

Gematigde groei en inflatie

Bovenal houdt Whitman dit jaar rekening met gematigde groei en inflatie. In dat geval zijn de beste rendementskansen voor bedrijfsobligaties en schuldpapier van opkomende markten in harde valuta.

Voor bedrijfsleningen breekt Whitman een voorzichtige lans, ondanks de niet bijster aantrekkelijke waarderingen. Aantrekkende groei, oplopende inflatie en gestabiliseerde bedrijfswinsten zorgen ervoor dat de risico’s dalen. “De kredietcyclus is oud maar ook raar en nog niet dood,” besluit de obligatiestrateeg.