Grafiek van Daalder: Beleggingsgeduld wordt zeker niet altijd beloond Beleggingsstrateeg Lukas Daalder van BlackRock behandelt elke week een grafiek die wat hem betreft wat meer aandacht mag krijgen. Deze week: Ook reële rendementen op de lange termijn zijn volatiel. 9 november 2023 13:00 • Door Lukas Daalder Dat beleggers op de korte termijn met de nodige volatiliteit geconfronteerd kunnen worden, is (hopelijk) algemeen bekend. Dit geldt voor aandelen, maar -zoals we vorig jaar allemaal hebben kunnen zien- ook zeker voor obligaties. In mijn column in het Financieele Dagblad van deze week noem ik een aantal getallen met betrekking tot de rendementen die op 1-jaarsbasis zijn behaald in de brede Amerikaanse aandelenmarkt (S&P500) of in de brede Amerikaanse obligatiemarkt (Barclays Treasury Agg), vanaf 1950. Het slechtste beleggingsjaar voor aandelen was 2008 (37%), het beste 1954 (+52%), het slechtste jaar voor obligaties was 2022 (-12%), het beste jaar 1982 (+28%). Nu zal elke doorgewinterde belegger melden dat die volatiliteit doorgaans van tijdelijke aard is en dat je bij lang wachten doorgaans gecompenseerd wordt voor je geduld. Maar is dat eigenlijk wel zo, vroeg ik me af en zo ja, hoe stabiel zijn die rendementen dan eigenlijk, zeker als we ook inflatie in de vergelijking meenemen. Bron: BlackRock Institute met data van Bloomberg & stern.nue.edu. Voilà de grafiek van deze week. Deze grafiek toont het 20-jaars voortschrijdende gemiddelde geannualiseerde totale rendement in reële termen voor aandelen (geel) en obligaties (rood). Wat de aandelenmarkt betreft, kijk ik naar de totale rendementen van de S&P500 (dus inclusief dividenden), zoals gepubliceerd door Bloomberg (vanaf 1935) en aangevuld met data van de database van Aswath Damodaran voor de jaren 1928-1934. Wat de obligaties betreft kijk ik naar de Barclays Treasury Agg data die teruggaat tot 1972 en de Aswath data tussen 1928 en 1971 voor de obligatiemarkt. Strikt genomen kijkt de data van Aswath niet naar het rendement van de brede markt, maar geeft slechts een indicatie van het rendement dat is behaald met een belegging in een 10-jaars Amerikaanse staatsobligatie. Op jaarbasis levert dit een meer volatielere reeks op, maar omdat ik vervolgens naar het 20-jaars voortschrijdende gemiddelde kijk, vervalt dat probleem. Oppassen met obligaties Het levert een interessant beeld op. Je ziet dat er zelfs met een twintigjarige beleggingsperiode nog behoorlijk wat variatie is. Als je het dan toch over pechgeneraties hebt, dan geldt dat zeker voor beleggers die van 1961 tot 1981 actief waren: een 50/50 portefeuille leed een reëel verlies van 0,1%! Het bleek overigens een typisch gevalletje van buy-the-dip, want tussen 1979 en 1999 kwam het reële rendement vervolgens uit op een verbazingwekkende +9,4% op jaarbasis. In die twintig jaar verzesvoudigde de originele inleg. Overigens intrigeert mij vooral het verloop van de rode lijn, de obligatierendementen. Als we 2023 meenemen, dan is het reële rendement op obligaties over de afgelopen twintig jaar net weer in de min gedoken. Uit de grafiek blijkt dat een negatief reëel rendement tussen 1948 en 1978 eerder regel dan uitzondering was. Het is juist de ‘hobbel’ van de afgelopen veertig jaar die afwijkt. "Het reële rendement op obligaties is over de afgelopen twintig jaar net weer in de min gedoken" Daarmee komen we uit op een gewetensvraag: zou u als Amerikaanse obligatiebelegger liever de komende tien jaar kiezen voor een gegarandeerd reëel rendement van 2,4% (het niveau waarop de reële rente momenteel handelt), of gokt u erop dat we weer een nieuwe hobbel in het vooruitzicht hebben? Ik zou nu voor optie 1 gaan. Deel via:
Assetallocatie 25 jul De ene opkomende markt is duidelijk de andere niet Hoe verstandig is het om nu een positie te nemen in aandelen en obligaties in de opkomende markten? Schroders is tamelijk positief maar wijst ook op de enorme verschillen tussen de landen onderling. Vooral de valutacomponent is iets om scherp in de gaten te houden.
Assetallocatie 25 jul De kunst van het herbalanceren Herbalancering vermindert veelal de risico's, maar helpt het rendement meestal niet vooruit. Dus?
aandelen 24 jul Dapper JP Morgan AM zet zijn geld op Europese value-aandelen Herstel van de Europese economie, een lagere rente en een groot percentage value-bedrijven maken Europese aandelen voor JP Morgan AM favoriet. Dat geldt vooral voor de banken.
Assetallocatie 22 jul Grondstoffen horen desondanks in de portefeuille thuis Grondstoffen hebben de laatste 15 jaar een dramatisch trackrecord. Toch horen ze in de portefeuille thuis, want in tijden van hoge inflatie boeken ze uitstekende rendementen.
Assetallocatie 11 jul Wind in de zeilen voor opkomende markten Na een aantal jaren in de schaduw te hebben gestaan van de ontwikkelde markten staan de sterren nu weer gunstig voor de opkomende markten, iets dat bij beleggers niet onopgemerkt is gebleven, schrijft Yvo van der Pol van PGIM Investments.
Assetallocatie 08 jul No risk, no fun voor Fidelity Er is geen sprake van hoogtevrees bij Fidelity International. Integendeel, de wereldeconomie ontwikkelt zich zo goed dat de vermogensbeheerder adviseert meer risico te nemen in aandelen.