Breed spreiden blijft zinvol

De S&P 500 heeft de MSCI World Index de afgelopen drie jaar steeds op jaarbasis verslagen. Datzelfde presteerde de S&P 500 zes keer in de afgelopen acht jaar. Sinds 1970 deed de index het in 50% van de tijd beter dan de wereldindex. Het lijkt kop of munt, welke markt beter presteert, schrijft Ben Carlson (A Wealth of Common Sense). 

Het totale rendement wisselt sterk als u naar perioden van zeven jaar kijkt, hoewel de S&P 500 over zo’n tijdsinterval nog altijd 48% van de tijd de beste prestaties levert. In de jaren zeventig en tachtig waren het met name de Japanse aandelen die de wereldmarkt tot koploper maakten. In de jaren negentig jaren namen de Amerikaanse aandelen het stokje over.

Als de rendementen vergelijkbaar zijn op de lange termijn, komt de vraag op wat dan het punt van diversificatie tussen de verschillende markten nog is? Diversificatie binnen risicovolle assets speelt zelden of nooit een rol bij kortetermijnbeleggingen.

Argumenten voor spreiding

Carlson heeft ook een vergelijking gedaan tussen de S&P 500 en de DFA Equity Balanced Index, die is samengesteld uit een gespreide portefeuille bestaande uit largecaps, smallcaps, REITs, buitenlandse aandelen, opkomende markten en value-aandelen. De outperformance van de S&P 500 wordt kleiner naarmate de tijdsperiode groter wordt. 

Carlson benadrukt het belang van een goede spreiding in de portefeuille, zowel wereldwijd als binnen beleggingscategorieën. Drie argumenten voert hij aan:

• Niemand weet hoe de toekomst eruit gaat zien. De VS is de grote winnaar van de afgelopen eeuw. Maar hoe komt alles eruit te zien vanuit een relatief perspectief? Met spreiding geeft een belegger eerlijk toe, dat de toekomst onzeker is.
  
  
• Spreiding biedt nooit bescherming tegen dramatische dagen, maanden, of jaren. Het verdient zijn sporen pas over een langere tijdsperiode. Het werkt alleen als beleggers geduld hebben. En net als alle beleggingsstrategieën, voelt het niet altijd super.
  
  
• Succesvol beleggen gaat gepaard met regret minimization. De meeste beleggers zijn beter af als zij een wereldwijde blik hebben. Niet omdat het hogere rendementen belooft, maar met name omdat het de risico’s van concentratie beperkt. Spreiding is een van de beste vormen van regret minimization en risicobeheer.