Meer naar aandelen en vastgoed

Financiële markten zijn sinds de zomer in onrustiger vaarwater gekomen. De toegenomen onrust in verschillende regio’s, zoals Oekraïne en het Midden-Oosten, is een van de oorzaken. Hoewel beleggers wat voorzichtiger zijn geworden, vallen de negatieve gevolgen erg mee. Risicovollere beleggingen, zoals aandelen, blijven het goed doen, terwijl de olieprijs zelfs behoorlijk is gedaald.

Een belangrijkere oorzaak is de toegenomen onzekerheid over het wereldwijde monetair beleid. Het woordje “tapering” heeft geleerd dat beleggers erg nerveus kunnen worden van het vooruitzicht op het dichtdraaien van de geldkraan en hogere rentes. De belofte dat de Amerikaanse rente for an extended period laag blijft, heeft zijn langste tijd gehad. Inmiddels is het QE3-programma zo goed als afgebouwd en is speculeren op de eerste renteverhoging in de Verenigde Staten een favoriete bezigheid van veel marktvolgers.

Hoewel ik geen renteverhoging verwacht vóór de zomer van 2015, is de kans op verhoogde volatiliteit op met name de obligatiemarkten toegenomen. Gelukkig zorgt de ECB voor tegenwicht. In reactie op het haperende economisch herstel, dalende inflatie maar vooral afnemende inflatieverwachtingen, heeft Mario Draghi eindelijk een QE-programma aangekondigd. Vooralsnog gaat het alleen om assetbacked securities en covered bonds, maar ik denk dat de ECB uiteindelijk ook staatsleningen gaat opkopen.

Het risico bestaat dat centrale bankiers uit de kernlanden – lees: Duitsland – dit tegenhouden, maar tot nu toe heeft Draghi een uitstekend trackrecord wat betreft het positief verrassen van de markt.

De grote toevloed van liquiditeit van centrale banken – met name de Fed – is de afgelopen jaren een zeer bepalende factor geweest voor beleggingsstromen. Vandaar de nervositeit over een naderend einde van dit tijdperk. Het voorsorteren op nieuwe maatregelen van de ECB heeft de search for yield de afgelopen maanden nieuwe impulsen gegeven. Terwijl de bundyield onder 1% kwam, daalden rentes op perifere staatsleningen tot niveaus waar zo’n twee jaar geleden niemand aan durfde te denken.

Hoewel deze laatste categorie nog voldoende potentieel heeft, bieden veel vastrentende categorieën nog maar beperkt opwaarts potentieel voor beleggers. Gecorrigeerd voor (verwachte) inflatie, wordt het vooruitzicht op positieve reële rendementen steeds minder. Gezien de naar verwachting aanhoudend grote vraag naar inkomengenererende beleggingen, zal de belangstelling voor aandelen en vastgoed toenemen. Die gedachte wordt niet alleen ingegeven door een grotere instroom van beleggers op zoek naar inkomen, maar ook door mijn overtuiging dat wereldwijde groei, winsten en werkgelegenheid de komende kwartalen zullen verbeteren.

Voor Europa zijn de nieuwe stappen van de ECB een welkome stimulans, gezien de spanningen met Rusland en de zwakkere economische cijfers van de laatste maanden. Behalve de rente daalt ook de waarde van de euro, wat steun geeft aan exporterende bedrijven én aan de inflatie. De risicobereidheid van beleggers krijgt een duwtje in de rug en – last but certainly not least – voorziet de whatever it takes-mentaliteit van de ECB-topman het vertrouwen van bedrijven en huishoudens van nieuwe impulsen. 

• deze column verscheen eerder in IEXProfs magazine van oktober