Beleggen in goud is vooral erg link

Beleggers in goud beleven tot nu toe een prima jaar. Na bijna zes maanden handelen bedraagt de winst in dollars ruim 10%. De prijsstijging is nog maar het begin van de rally voorspellen sommige analisten. Analisten van Bank of America Merrill Lynch bijvoorbeeld lieten in april weten dat de prijs, gedreven door de coronacrisis, kan oplopen tot 3000 dollar. 

De goud-bulls hebben over het algemeen drie redenen voor hun optimistische scenario’s. Goud beschermt tegen inflatie, tegen valutaschommelingen, en ten derde tegen beurscrashes.

Vermogensbeheerder Larry Swedroe dook in de studieboeken en vond voor geen van de drie beweringen veel ondersteuning. Hij komt tot de conclusie dat goud momenteel historisch gezien heel erg duur is. "De upside is gering, terwijl de val heel diep kan zijn."

Geen valutahedge

Over goud als valutahedge is hij kort. Daar is volgens hem geen enkel empirisch bewijs voor. “De reële goudprijs beweegt zich grotendeels onafhankelijk van valuta. Goud is met andere woorden geen goede hedge tegen valutarisco.”

Interessanter wordt het bij de andere twee factoren. Daarbij baseert Swedroe zich op een uitgebreide wetenschappelijke studie uit 2012 van Claude Erb and Campbell Harvey The Golden Dilemma.

Geen perfecte hedge tegen beursdalingen

Uit hun data-analyse over de periode 1975-2016 blijkt dat goud weliswaar een functie heeft als hedge tegen marktturbulenties, maar het biedt geen perfecte bescherming.

“Uit historisch onderzoek blijkt dat in 17% van de gevallen waarbij aandelen in een maand daalden ook goud minder waard werd. Bij een echte veilige haven zou je een hoger percentage verwachten."

Het meest uitgebreid gaat Swedroe in op de derde functie van goud als inflatiehedge.

0% op lange termijn

Wederom uit de cijfers van Erb en Harvey blijkt dat goud op de lange termijn een bijna perfecte bescherming biedt tegen inflatie, maar dan gaat het wel over eeuwen.

Het vervelende voor beleggers is dat er ook tientallen jaren kunnen zijn waarbij de goudprijs boven of onder zijn evenwichtswaarde ligt. In die perioden kan het dus juist een hele slechte inflatiehedge zijn.

Een voorbeeld is de periode 1980 tot en met 2002. De nominale prijs van goud daalde gedurende die periode van 850 dollar naar 293 dollar. Dat is al een enorm verlies, maar daar komt de inflatie nog bij. Die was 3,9%. In reële termen kwam daarmee het verlies uit op 85%, terwijl zowel aandelen als obligaties gedurende diezelde periode tientallen procenten aan rendement opleverden.

Van de andere kant was de periode van 2002 tot en met nu weer een hele positieve voor goud. De prijs steeg immers fors én de inflatie was laag.

Prijs historisch gezien nu hoog

Uit de berekeningen van Erb en Harvey - rekening houdend met de ontwikkeling van consumentenprijzen - beweegt gouden tussen twee extreme waarden. Vertaalt naar nu bewoog goud in het verleden tussen minimaal 378 dollar en maximaal 2243 dollar. De actuele prijs van nu (1685 dollar) staat ver boven de evenwichtsprijs van rond de 889 dollar.

Voor Swedroe is daarmee het plaatje compleet. Goud heeft weliswaar een beperkte functie als hedge tegen inflatie en beursdalingen, maar historisch gezien is de prijs nu al zo hoog dat goud-bulls er beter aan zouden doen van hun geloof af te vallen, en goud te verkopen.