Nog geen gelijk speelveld Massimo Tosato - tweede man bij Schroders - over third party distributie, kostentransparantie en politiek populisme. 19 juli 2013 12:00 • Door Peter van Kleef Het speelveld voor assetmanagers, daar waar ze hun fondsen aan de man proberen te brengen, is onderhevig aan ingrijpende veranderingen. Dat heeft te maken met veranderende regelgeving rond distributievergoedingen, maar ook door demografische ontwikkelingen en de economische cyclus. De doelstellingen van beleggers zijn veranderd, van kapitaalopbouw naar kapitaalbehoud en dat zorgt er ook voor dat aan de aanbodkant veranderingen moeten worden doorgevoerd. Met name de institutionele beleggers moeten op een andere manier benaderd worden, constateert Massimo Tosato, als executive vice-chairman bij Schroders verantwoordelijk voor de distributie naar derden. Vroeger was er slechts een handvol grote pensioenfondsen, nu zijn er veel meer en moet je zorgen dat je binnen komt bij de gatekeepers. Binnen distributie gaat het vooral om het bouwen aan een geloofwaardig merk, zegt Tosato. Met name buiten de VS is het distributiespel niet eenvoudig. De banken zijn dominant in de third party distribution maar hebben door de crisis andere prioriteiten zoals de wederopbouw van hun balans. Daar komen ook nog structurele veranderingen bij, zoals de in Europa oprukkende regelgeving rond distributievergoedingen. We staan in Europa op een belangrijk keerpunt, volgens de Italiaanse bestuurder van Schroders. Echt vakTussen 2000 en 2010 was de markt voor instititutionele belegegrs volop in verandering, nu de fondsendistributiemarkt. Het VK loopt daarin voorop en hoewel de situatie daar moeilijk te vergelijken is met die in continentaal Europa – 65% van de markt wordt bepaald door IFA’s, terwijl hier grootbanken driekwart van de markt in handen hebben - zijn er wel conclusies te trekken.” Zo wordt het vak van beleggingsadviseur in het VK een echt vak, met verplichte opleidingen en examens. ‘Een normalisatie’, noemt Tosato het. In het VK is het aantal onafhankelijk financieel adviseurs met de invoering van nieuwe regelgeving dramatisch afgenomen. “Door hogere kennisvereisten, examens, extra kosten. Dat duwt de oudere adviseurs en de parttimers uit de markt. Het wordt een échte baan, voor jonge, ambitieuze mensen. Een erkende job, met een hogere kwaliteit.” Financieel advies schuift op richting private banking, denkt Tosato, die een afname van adviesklanten en een toename van discretionair beheer ziet. Ander verdienmodelVoor de sector vraagt dat om aanpassingen van het verdienmodel. Private banks en vermogensbeheerders in het VK zijn voornamelijk onafhankelijke spelers. En zij lopen tegen het probleem van lagere marges aan. “Bij discretionair beheer zat je al gauw op 60 tot 100 basispunten, afhankelijk van de omvang van een portefeuille. Daar kwam 50 basispunten aan distributievergoeding bij. Zodra dat wegblijft, raakt dat de winstmarges van deze spelers hard.” Tosato denkt dat dit tot een consolidatie in de sector gaat leiden, want bij lagere marges is schaalgrootte de voor de hand liggende oplossing. Veel private banks en vermogensbeheerders zullen – onder druk van de lagere marges en de nieuwe wetgeving - uitwijken naar een andere opzet van portefeuilles. Tosato: “Ze zullen een aanbod van kernfondsen hebben, goed voor 80% van hun portefeuilles. Amerikaanse largecaps, Europese largecaps, Amerikaanse staatsobligaties. En daarbij wordt met bouwstenen gewerkt via subadvisory-oplossingen.” Asset managers kunnen dan whitelabelproducten aanleveren voor de verschillende risicoprofielen. Het rekensommetje is eenvoudig, stelt Tosato. “Ze kopen een Schroders-fonds voor 50 basispunten en belasten 100 basispunten door aan de klant. Het verschil komt direct ten goede aan de verlies en winst-rekening. Dat is geen distributievergoeding, maar winst.” Probleem voor kleinere partijen is dat dit alleen mogelijk is voor de allergrootste spelers in de markt, van het kaliber Deutsche Bank en ABN Amro. Meer prijstransparantieHet laatste grote effect van de huidige ontwikkelingen is de toegenomen prijstransparantie. Die legt druk bij alle partijen in de distributieketen. Tosato: “De totale kosten zullen gelijk blijven, maar we trekken het laken weg zodat zichtbaar wordt wie wat verdient. De eindprijs verandert niet, maar wel de manier waarop voor producten betaald wordt.” Tosato is het niet eens met de opmerking van Jaap van Duijn dat beleggingsfondsen in de VS een stuk goedkoper zijn dan in Europa. “In de VS zijn de kosten losgekoppeld. Je betaalt iets aan de aanbieder, iets aan je bank, iets voor de wrapper die je koopt (binnen verzekeringen of pensioenplannen). In Europa betaalt de eindklant in één keer het hele bedrag dat vervolgens verdeeld wordt. Volgens onderzoek van Efama, de Europese vereniging van fondshuizen waarvan Tosato tot deze zomer vice-voorzitter was, is het uiteindelijke verschil in kosten te verwaarlozen: 7 basispunten. Tosato maakt zich wel zorgen – en een beetje boos – over verzekeraars. Daar is de transparantie ver te zoeken. “Als de motorkap bij levensverzekeringen open gaat, zouden mensen zien dat ze soms buitengewone hoge kosten betalen, tot 6 of 7%. Dat zijn de praktijken die de financiële sector in een kwaad daglicht stellen.” Meer concurrentie en hogere transparantie is allemaal prima, maar dan wel op een gelijk speelveld, vindt de Italiaan. “Sommige nieuwe regels in Europa – van de Europese Commissie en de Europese toezichthouder ESMA – lijken vooral ingegeven door de drang om in krantenkoppen te scoren. Populisme dreigt daarbij voorrang te krijgen boven goed doordachte en geteste hervormingen." Logisch ergens, zoals een politicus ooit zei: ‘er zijn minder dan 100.000 mensen actief in assetmanagement in Europa en er zijn meer dan 500 miljoen stemgerechtigden’. Peter van Kleef was tot en met 2014 hoofdredacteur van IEXProfs. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
J. Safra Sarasin Sustainable Asset Management 18 apr "Reshoring biedt mooie kansen voor groene beleggers" Volgens fondsmanager Daniel Lurch van het JSS Sustainable Equity Green Planet fonds van J. Safra Sarasin profiteren met name de duurzaamste bedrijven van de huidige herschikking van de wereldwijde productieketen. Welke dat zijn?
Impactbeleggen 11 apr “Het is fijn om goed te doen” Ook buiten Nederland is impactbeleggen ontdekt. Het Schotse Baillie Gifford bijvoorbeeld lanceerde in 2017 het Positive Change Fund. Vlak voor Pasen was Rosie Rankin, medeverantwoordelijk voor dit fonds, over in Amsterdam voor de tweedaagse Impact Europe Summit in de Beurs van Berlage. Rob Stallinga sprak met haar.
Impactbeleggen 03 apr "Impactbeleggers staan aan de goede kant van de geschiedenis" Hadewych Kuiper, directeur beleggingen bij Triodos IM, is niet onder de indruk van alle berichten dat duurzaam beleggen het beste heeft gehad. "Zo ziet tegenwerking van vooruitgang eruit."
Impactbeleggen 30 jan JSS Green Planet Fund: Kansrijk beleggen in een groene toekomst Beleggen in de toekomst is volgens S. Safra Sarasin beleggen in de groene transitie. Lees meer over het JSS Sustainable Equity Green Planet Fund, dat in de laatste drie jaar niet alleen hard is gegroeid maar ook sterk heeft gepresteerd.
ESG 17 jan ESG is dood, lang leve ESG 2.0! Matt Christensen, hoofd duurzaam en impact beleggen bij Allianz Global Investors, schetst de vijf belangrijkste duurzaamheidsthema's van 2024. Politieke verdeeldheid dreigt het grootste struikelblok te worden.
ESG 01 nov Biodiversiteitsverlies, het megarisico dat slechts enkelen zien Het verlies van biodiversiteit is volgens De Nederlandsche Bank (DNB) een groot risico voor de financiële stabiliteit. Cardano heeft een methode ontwikkeld om dit verlies te meten en zo de beleggingsrisico’s in kaart te brengen. IEXProfs sprak met Dennis van der Putten, Chief Sustainability Officer bij Cardano.