Oorlog in Oekraïne biedt ook kansen Elk bedrijf dat wereldwijd helpt om de grondstoffenhonger te verminderen of de Europese zelfstandigheid bevordert, zal naar verwachting de wind in de zeilen zal hebben. Dat is de stellige verwachting van Alexis Bienvenu, fondsmanager bij La Financière de l’Echiquier (LFDE). 16 maart 2022 08:00 • Door Gastauteur IEXProfs De inval van het Russische leger in Oekraïne op 24 februari berokkent onnoemelijk veel leed. De gebeurtenissen roepen herinneringen op aan donkere perioden uit het verleden, zoals de invasie van Afghanistan door de Sovjet-Unie in 1979, of die van Koeweit door Irak in 1990. Twee gevallen overigens waarin de aanvaller, ook al stond die op papier het sterkst, uiteindelijk de aftocht moest blazen. Ook de nostalgie waarmee de president van Rusland momenteel over het Sovjettijdperk spreekt, in combinatie met zijn beschuldigende toon tegenover de NAVO, lijkt ons terug te brengen naar het tijdperk van de Koude Oorlog. Zijn we Back in the U.S.S.R., zoals de Beatles in 1968 zongen, kort nadat het Sovjetbewind de Praagse lente had verpletterd? Die vergelijking gaat alvast op voor het Russische 'anti-imperialistische' discours, al is dat niet langer met een communistische saus overgoten. Ook het autocratische regime en de strenge censuur in Rusland wijzen in een terugkeer naar koude tijden. Ontploffende grondstoffenprijzen De economische en geopolitieke gevolgen van het huige conflict in Oekraïne is niet met de Koude Oorlog te vergelijken. In economisch opzicht heeft dit lokale conflict namelijk onmiddellijk veel grotere wereldwijde gevolgen dan de vele Sovjetconflicten uit het verleden, uitgezonderd de Tweede Wereldoorlog uiteraard. Het heeft de prijs van de meeste grondstoffen doen ontploffen en hierdoor de inflatie naar ongeziene hoogten gestuwd. Natuurlijk waren er ook tijdens de Koude Oorlog conflicten met een verregaande economische impact. De Vietnamoorlog bijvoorbeeld plunderde de Amerikaanse schatkist en bespoedigde het einde van de goudstandaard ten gunste van de dollar. Die oorlog had echter geen noemenswaardige invloed op de grondstoffentoevoer. "De omstandigheden van vandaag komen nog het dichtst in de buurt van de olieschok van eind 1973" De omstandigheden van vandaag komen nog het dichtst in de buurt van de olieschok van eind 1973, maar die hield niet meteen verband met de koude oorlog. In enkele maanden tijd verviervoudigde toen de olieprijs. Tijdens een tweede schok in 1979 werd olie nog eens bijna drie keer zo duur. Zo ver zijn we momenteel weliswaar nog niet, maar het conflict is nog niet afgelopen en het treft ook andere grondstoffen, met name enkele metalen die cruciaal zijn voor de energietransitie (palladium, nikkel, kobalt e.d.) en essentiële landbouwgrondstoffen (tarwe, maïs, soja e.d.). De schok die we vandaag op de grondstoffenmarkten beleven is dus vooralsnog misschien minder hevig, maar wel een stuk breder. Bovendien stond een aantal goederen (auto's, halfgeleiders) en sectoren (in het bijzonder Amerikaans vastgoed) al zwaar onder druk. Einde van een monetair tijdperk De twee olieschokken uit de jaren 1970 veroorzaakten een economische ravage. Ze maakten een einde aan wat men in Frankrijk de Trente Glorieuses noemt, de drie gouden decennia na de Tweede Wereldoorlog. De afgelopen dertig jaar waren lang niet zo glorieus. De huidige inflatie maakt in die zin niet echt een einde aan een tijdperk van grote economische voorspoed. Het kan echter wel het einde inluiden van een ander tijdperk: dat van wereldwijd verruimende centrale banken, afgezien van enkele perioden van zeer voorzichtige renteverhogingen, en een gestaag dalende nominale rente. Als de inflatie het economische systeem eenmaal is ingeslopen, dan bestaat er namelijk geen pijnloze remedie voor, zeker niet als de inflatie zoals nu wordt veroorzaakt wordt door een combinatie van een sterke vraag en een krimpend aanbod. Trapeze-act Mogelijk valt de huiidge hoge inflatie alleen te bedwingen met een drastische verhoging van de richtrente, maar daar deinzen de centrale banken vandaag voor terug omdat dit de economie zou afremmen. Centrale banken schuiven wel op in die richting, maar lopen duidelijk achter op de feiten en blijven uiterst terughoudend. Zo ligt de richtrente in de VS nog altijd dicht tegen 0%, terwijl de inflatie er al bijna 8% bedraagt. In Europa houdt de ECB vast aan een negatieve richtrente, terwijl zij in 2022 bijna 5% inflatie verwacht! Als de inflatie nog verder op hol zou slaan, dan zal het nodig zijn om veel krachtiger in te grijpen en de hele economie te vertragen. Nieuwe economische realiteit Consumenten overal ter wereld zullen dus het effect van het conflict voelen, net als productiebedrijven die afhankelijk zijn van grondstoffen en zelfs dienstverlenende bedrijven, die kunnen lijden onder een mogelijke achteruitgang van het consumentenvertrouwen, meer economische onzekerheid en minder gunstige financieringsvoorwaarden. Te midden van die malaise ontvouwt zich niettemin een nieuwe economische realiteit, die tal van kansen biedt. De eerste winnaars worden bedrijven die actief zijn in lokale of hernieuwbare energievoorziening of in energie-efficiëntie. Ook defensie- en beveiligingsbedrijven zullen er versterkt uitkomen, met name dankzij de herbewapeningsplannen van Duitsland, dat recent een einde heeft gemaakt aan 70 jaar van bescheiden militaire investeringen. De traditionele energieproducenten, tot slot, zullen uit hun fors gestegen winsten kunnen putten om hun energietransitie vooruit te helpen. Globaal genomen kunnen we stellen dat elk bedrijf dat helpt om grondstoffen te optimaliseren of Europa helpt om zelfvoorzienend te zijn op het gebied van strategische goederen, diensten en materialen, naar verwachting de wind in de zeilen zal hebben. Zoals de reiziger in het liedje van de Beatles die terugkeert naar de USSR: "You don’t know how lucky you are, boy". Gastauteurs zijn beleggers die schrijven op persoonlijke titel. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
J. Safra Sarasin Sustainable Asset Management 18 apr "Reshoring biedt mooie kansen voor groene beleggers" Volgens fondsmanager Daniel Lurch van het JSS Sustainable Equity Green Planet fonds van J. Safra Sarasin profiteren met name de duurzaamste bedrijven van de huidige herschikking van de wereldwijde productieketen. Welke dat zijn?
Impactbeleggen 11 apr “Het is fijn om goed te doen” Ook buiten Nederland is impactbeleggen ontdekt. Het Schotse Baillie Gifford bijvoorbeeld lanceerde in 2017 het Positive Change Fund. Vlak voor Pasen was Rosie Rankin, medeverantwoordelijk voor dit fonds, over in Amsterdam voor de tweedaagse Impact Europe Summit in de Beurs van Berlage. Rob Stallinga sprak met haar.
Impactbeleggen 03 apr "Impactbeleggers staan aan de goede kant van de geschiedenis" Hadewych Kuiper, directeur beleggingen bij Triodos IM, is niet onder de indruk van alle berichten dat duurzaam beleggen het beste heeft gehad. "Zo ziet tegenwerking van vooruitgang eruit."
Impactbeleggen 30 jan JSS Green Planet Fund: Kansrijk beleggen in een groene toekomst Beleggen in de toekomst is volgens S. Safra Sarasin beleggen in de groene transitie. Lees meer over het JSS Sustainable Equity Green Planet Fund, dat in de laatste drie jaar niet alleen hard is gegroeid maar ook sterk heeft gepresteerd.
ESG 17 jan ESG is dood, lang leve ESG 2.0! Matt Christensen, hoofd duurzaam en impact beleggen bij Allianz Global Investors, schetst de vijf belangrijkste duurzaamheidsthema's van 2024. Politieke verdeeldheid dreigt het grootste struikelblok te worden.
ESG 01 nov Biodiversiteitsverlies, het megarisico dat slechts enkelen zien Het verlies van biodiversiteit is volgens De Nederlandsche Bank (DNB) een groot risico voor de financiële stabiliteit. Cardano heeft een methode ontwikkeld om dit verlies te meten en zo de beleggingsrisico’s in kaart te brengen. IEXProfs sprak met Dennis van der Putten, Chief Sustainability Officer bij Cardano.