Manager-skill is wel te meten

Passief (index)beleggen is en blijft in opkomst, maar dat wil niet zeggen dat actief vermogensbeheer geen waarde kan toevoegen. Sterker nog, zegt Michael Roberge (foto), Chief Investment Officer en co-CEO van de Amerikaanse vermogensbeheerder MFS, actief management is juist nodig om niet te prooi te vallen aan de kortetermijngrillen van de markt.

Ook beleggers die zich bedienen van passieve instrumenten kunnen het vaak niet laten om te reageren op kortetermijnbewegingen. "De constante informatiestroom en de verwachtingen van analisten lokken vaak reactieve beleggingsbeslissingen uit. Een fascinatie met nieuwe producten zoals unconstrained obligatiefondsen, liquid alternatives en leveraged ETF's kan beleggers daarnaast ook op kosten jagen of ze blootstellen aan risico's die ze niet verwachten."

Goede actieve managers kunnen die kortetermijnruis in de markt en in het aanbod niet alleen negeren, maar weten die ook in hun voordeel te benutten, zegt Roberge. Dan is alleen wel de vraag hoe je een goede actieve manager kunt herkennen. Outperformance is meestal een vluchtig begrip en de mate van activiteit, gemeten in active share, is op zichzelf ook nog geen voldoende garantie voor superieure langetermijnprestaties.  

Geen waan van de dag

Combineer active share echter met een maatstaf voor langetermijngerichtheid en je hebt wel een werkend criterium om goede actieve managers te vinden, legt Roberge uit. "De research laat zien dat managers met hoge active share en lange holding periods het over lange periodes 2% beter doen dan de benchmark."

De reden zit hem in het effectieve vermijden van de waan van de dag door deze managers. Roberge: "Goede actieve managers zijn weinig gevoelig voor marktbewegingen op korte termijn. Ze reageren niet op volatiliteit, maar beleggen ondánks volatiliteit. Ze kunnen die volatiliteit zelfs aanwenden om selectief aankopen te doen, omdat het ze in staat stelt om waarde te ontdekken. Dat doen ze op momenten dat andere beleggers juist defensief worden."

"Tegelijkertijd zijn ze door hun actieve selectiebeleid in staat om bedrijven en sectoren te vermijden waar ze het risico te duur vinden. Veel goede actieve managers vermijden bijvoorbeeld om te beleggen in de 25 grootste bedrijven in de wereld, die in de laatste 25 jaar bij elkaar zo'n 30% slechter hebben gepresteerd dan de brede markt. Passieve beleggers hebben die flexibiliteit niet."