De achilleshiel van actieve fondsen Is het succes van topfondsen geluk of kunde? En kunnen beleggers wel hetzelfde rendement halen als dat topfonds? 16 november 2012 12:00 • Door Peter van Kleef Soms is het goed om advocaat van de duivel te spelen. Bovendien had u na 'De achilleshiel van ETF's' dit verhaal nog van mij tegoed. Ik ben geen aanhanger van indexbeleggen om de simpele reden dat ik in de samenstelling van de meeste indices geen reden zie om die index te kopen. En bovendien, ik geef het graag toe, ben ik vatbaar voor goede verhalenvertellers. En die vind je alleen bij actief beheerde fondsen. Ik heb al eerder gezegd: die goede verhalen zijn geen garantie voor rendement – ik weet het. Bovendien hoor je die goede verhalenvertellers in de regel alleen als ze net bovenaan de rendementslijstjes pronken. Dat brengt me op de vraag of die outperformance toe te schrijven is aan geluk of aan de deskundigheid van de fondsbeheerder. Er zijn voorbeelden in overvloed van fondsbeheerders die op handen gedragen werden – Bill Miller, Rolf Stout, Anthony Bolton – maar die door de zijdeur afdropen nadat ze uiteindelijk door de markt in hun hemd werden gezet. Michael Mauboussin – de naam zegt u waarschijnlijk even weinig als mij – is hoofd beleggingsstrateeg bij Legg Mason en hij liet eerder deze maand een ontnuchterende infographic zien in de Wall Street Journal. Volgens Mauboussin is succes in de beleggingswereld voor een veel groter deel toe te schrijven aan geluk, dan in takken van sport waar en bal op de paal het verschil kan maken tussen held en schlemiel. Mauboussin denkt echter wel dat op de langere termijn deskundigheid zich (in zekere mate) uitbetaalt. Op korte termijn is geluk echter de hoofdfactor, stelt hij. Het punt is vooral dat beleggers geen onderscheid kunnen maken tussen geluk en kunde bij fondsbeheerders. “Als je succes ziet, denkt je brein dat daar een reden voor moet zijn. En dus ga je het succes toeschrijven aan een persoon of aan kunde.” Active shareBeleggers die hun huiswerk doen kunnen wel degelijk de goede fondsbeheerders eruit kunnen pikken, denkt Mauboussin. Ook ondanks dat ze soms tegenvallende resultaten boeken terwijl ze de goede dingen doen. “Het gaat om het analyseren van hun beleggingsproces. Active share is één de meest betrouwbare factoren.” Saillant detail is dat Mauboussin werkt voor Legg Mason, de asset manager waar legende Bill Miller zijn naam vestigde door vijftien jaar op rij de index te verslaan. Was dat te danken aan geluk? Mauboussin: “je hebt een bovengemiddelde portie kunde en een bovengemiddelde portie geluk nodig om zo’n reeks neer te zetten.” Aardig is trouwens verder dat we de afgelopen jaren een hele reeks aan fondsen gelanceerd hebben zien worden met ‘Tactical’ in de naam. Het zijn fondsen die dynamisch heen en weer bewegen tussen met name obligaties en aandelen en de crises op de financiële markten zijn vanzelfsprekend een goede voedingsbodem voor dit soort fondsen geweest. De rendementen zijn echter tegenvallend. Investment GapReden voor de Wall Street Journal om te concluderen dat de fondsen de skills niet blijken te hebben om een statische mixportefeuille te verslaan. Het kan natuurlijk ook zijn dat ze in hun beginjaren gewoon de pech hebben gehad dat de markten (aandelen en obligaties) per saldo te bullish zijn geweest, sinds 2009. Een echt oordeel valt pas te vellen na een serie slechte beursjaren. Hoe dan ook, het belangrijkste punt heb ik misschien nog wel vergeten. We beoordelen fondsen op hun rendement – ook op de lange termijn. Maar we vergeten dat ze vaak pas op de radar van beleggers komen, of in de schappen bij banken en distributeurs, als ze al een hele serie goede jaren achter de rug hebben. Omdat we een goed track record zo belangrijk vinden. De keerzijde daarvan is dat het rendement van de fondsbelegger op lange termijn vaak veel lager uitvalt dan van het beleggingsfonds. Peter van Kleef was tot en met 2014 hoofdredacteur van IEXProfs. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
J. Safra Sarasin Sustainable Asset Management 18 apr "Reshoring biedt mooie kansen voor groene beleggers" Volgens fondsmanager Daniel Lurch van het JSS Sustainable Equity Green Planet fonds van J. Safra Sarasin profiteren met name de duurzaamste bedrijven van de huidige herschikking van de wereldwijde productieketen. Welke dat zijn?
Impactbeleggen 11 apr “Het is fijn om goed te doen” Ook buiten Nederland is impactbeleggen ontdekt. Het Schotse Baillie Gifford bijvoorbeeld lanceerde in 2017 het Positive Change Fund. Vlak voor Pasen was Rosie Rankin, medeverantwoordelijk voor dit fonds, over in Amsterdam voor de tweedaagse Impact Europe Summit in de Beurs van Berlage. Rob Stallinga sprak met haar.
Impactbeleggen 03 apr "Impactbeleggers staan aan de goede kant van de geschiedenis" Hadewych Kuiper, directeur beleggingen bij Triodos IM, is niet onder de indruk van alle berichten dat duurzaam beleggen het beste heeft gehad. "Zo ziet tegenwerking van vooruitgang eruit."
Impactbeleggen 30 jan JSS Green Planet Fund: Kansrijk beleggen in een groene toekomst Beleggen in de toekomst is volgens S. Safra Sarasin beleggen in de groene transitie. Lees meer over het JSS Sustainable Equity Green Planet Fund, dat in de laatste drie jaar niet alleen hard is gegroeid maar ook sterk heeft gepresteerd.
ESG 17 jan ESG is dood, lang leve ESG 2.0! Matt Christensen, hoofd duurzaam en impact beleggen bij Allianz Global Investors, schetst de vijf belangrijkste duurzaamheidsthema's van 2024. Politieke verdeeldheid dreigt het grootste struikelblok te worden.
ESG 01 nov Biodiversiteitsverlies, het megarisico dat slechts enkelen zien Het verlies van biodiversiteit is volgens De Nederlandsche Bank (DNB) een groot risico voor de financiële stabiliteit. Cardano heeft een methode ontwikkeld om dit verlies te meten en zo de beleggingsrisico’s in kaart te brengen. IEXProfs sprak met Dennis van der Putten, Chief Sustainability Officer bij Cardano.