De sterke keuzes van institutionele beleggers in 2020

Institutionele beleggers zijn in het afgelopen jaar, toen de coronapandemie om zich heen greep, niet of nauwelijks in paniek geraakt. De hoeveelheid cash in portefeuille schoot slechts tijdelijk omhoog en bereikte eind april zijn piek. Daarna werd er al snel meer risico genomen, met vooral de aanschaf van veel Amerikaanse technologieaandelen.

Dat blijkt uit een onderzoek van State Street en het International Forum of Sovereign Wealth Funds (IFSWF). De twee hebben samen zicht op een beheerd vermogen van tientallen biljoenen dollars.

Veranderingen per sector

Een van de meest interessante grafieken in het rapport toont hoe de posities per sector zijn veranderd. Verreweg de grootste sprong omhoog maakte de communicatiesector, waar onder meer internet-, telecom- en mediabedrijven toebehoren. Kleine stijgers waren healthcare en consumentengoederen (zowel eerste levensbehoeften als niet-essentiële producten). 

Industrie, vastgoed, energie, nutsbedrijven en financials werden daarentegen van de hand gedaan. Volgens State Street waren deze sectoren ook voor de crisis al onderwogen ten opzichte van de markt.

Veranderingen per regio

De Amerikaanse aandelenbeurs was in 2020 de absolute favoriet bij de instituten. Dat was voor de crisis ook al zo.

Precies het tegenovergestelde geldt voor de emerging markets, waar onder meer China onder valt. Veel beleggers ontvluchtten deze markten op zoek naar zekerheid. Dat gold ook voor het VK, dat het jaar eindigde met een flinke underweight-positie. De EU, Japan en Australië zaten er een beetje tussenin.

Private capital

Een andere wat moeilijker te traceren sector die de laatste 10 jaar enorm aan populariteit heeft gewonnen bij instituten zijn de niet-beurgenoteerde beleggingen of private capital.

Hiervan zegt State Street dat 2020 een uitstekend jaar was. Sterker, afgezien van private debt was 2020 een van de beste jaren in de laatste 15 jaar. Alleen 2006, aan de vooravond van de kredietcrisis, verliep iets beter.

Meer cash

De hoeveelheid cash is sinds april 2020 gedaald, maar is historisch gezien nog altijd hoog. De cashposities lopen al sinds 2018 hard op en sloten het jaar af met ruim 20% van de portefeuille. 

De grote kasposities laten zich volgens State Street verklaren uit het feit dat veel institutionele beleggers toch een beetje onzeker zijn over de toekomst. Velen vinden dat de financiële markten aan de dure kant zijn. Aan de andere kant is er weinig angst voor de vorming van een echt grote bubbel. Dat geldt hoogstens voor deelgebieden.

• Lees ook: Overal kleine bubbels

Minder obligaties

Ongetwijfeld heeft de hoge cashreserves ook te maken met de ultra lage rentes. Dat maakt het aanhouden van cash in verhouding tot obligaties gunstiger. Bij obligaties is er sprake van een tegenovergestelde trend die overigens al begon in 2014. De weging van obligaties in de portefeuille is sindsdien afgenomen van boven de 40% tot rond de 30% nu.

Voor Aandelen geldt het omgekeerde. De weging daarvan in de portefeuilles is ondertussen gestegen van gemiddeld 40% in 2013 tot tegen de 50% nu.