Tak en scorebordjournalistiek Actief wordt ten grave gedragen. Dat lijkt me een tikkeltje prematuur. U bent toch niet vergeten wat er eerder gebeurde? 5 september 2014 13:30 • Door Peter van Kleef De door mij zeer gewaardeerde Marcel Tak verkneukelde zich onlangs, niet geheel toevallig tijdens mijn vakantie, op dit platform over de outperformance van 'zijn' IEX Index 20+, ten opzichte van 'mijn' IEX Fonds 40. Dat mag. Hoewel mijn woordkeuze niet helemaal correct is. Er is natuurlijk sprake van een underperformance van de IEX Fonds 40 ten opzichte van de IEX Index 20+. Maar goed, Tak mag alvast een flesje opentrekken. Of twee. Want na een kleine overwinning van de actieve index in 2012, sloeg de passieve index in 2013 al terug. Maar dit jaar... Dit jaar zou ik nu al graag vergeten. Helaas duurt de martelgang nog een kleine vier maanden. Het verschil is in de eerste acht maanden opgelopen tot 2,5% in het voordeel van de passieve index. Dat verschilt per dag, omdat de marktbewegingen niet helemaal synchroon worden verhapstukt, maar toch... Dat is veel. Heel veel. Dit jaar zou volgens veel actieve fondshuizen een jaar voor actief beleggen worden. Net als 2013 trouwens. En 2012. En 2011. En verder terug. Fundamentals gingen weer tellen, er zou minder correlatie tussen aandelen onderling zijn, wat de echte stockpickers boven zou laten drijven. Wellicht gebeurt dat op kleine schaal, maar dit plaatje zegt genoeg: Nee, het is geen best jaar voor actieve fondsen. Verre van. De redenen liggen op straat, voor het oprapen. Hogere kosten drukken het rendement en daar komt bij dat beheerders van aandelenfondsen de bullmarkt niet vertrouwen en daardoor historisch hoge cashposities van boven de 5% aanhouden, gemiddeld. Beheerders van obligatiefondsen houden op hun beurt nog altijd rekening met een exodus van klanten (de Grote Rotatie, weet u nog?) en houden ook veel cash aan om onttrekkingen pijnloos te kunnen faciliteren. Dat doet pijn in een jaar waarin zowel aandelen- als obligatierendementen gewoon mooi zijn. As we speak staat de IEX Fonds 40 op +9,4%. De IEX Index 20+ heeft een rendement van 12,1%. Uiteindelijk - laten we eerlijk zijn, ook gij heer Tak - doet het er in het leven niet toe welk rendement je buurman haalt (of een index). Het gaat om je eigen rendement. De IEX Fonds 40 is nooit in het leven geroepen om iets of iemand voor te blijven, maar om een gespreide portefeuille te vormen die een acceptabel rendement haalt tegen een aanvaardbaar risico. En met ruim 9% dit jaar en bijna 100% sinds de lancering in 2009 is voorlopig prima aan die doelstelling voldaan (zo, dat lucht op), in elk geval aan het eerste deel van die doelstelling. Dat neemt niet weg dat de lancering van de passieve index als luis in de pels wel licht werpt op de relatieve performance van een mandje met 40 topfondsen. Het knaagt vooral een beetje aan de eerste lettergreep van dat woord. En tochGoed, 2013, daar viel mee te leven. Soms verlies je een slag, maar dat betekent niet dat je de oorlog verloren hebt. Dit jaar vertoont tussen de kruitdampen en mistflarden door wel wat gelijkenissen met wat de hyperactieve Napoleon bij Waterloo meemaakte. Je zou de handdoek in de ring werpen. Of, toepasselijker, de hand in eigen boezem steken. Zeker gezien de teneur in de financiële media, die actief beheer meteen maar ten grave hebben gedragen. Dat lijkt me een tikkeltje prematuur. Maar u weet hoe dat gaat met financieel-journalisten, toch? Ach, laat me wat dat betreft, met (namens de voltallige redactie) enige zelfspot, uw geheugen opfrissen: De industrie van actieve beleggingsfondsen ondergaat op dit moment enige turbulentie, dat mag duidelijk zijn. En zelfreflectie is best op z'n plaats. En misschien het opschudden van het aanbod, dat werk. Maar u weet toch ook wat er gebeurt als iedereen plotseling dezelfde kant op rent. Dat doet me denken aan een recent ongeval op een veerboot ergens in India. Iemand riep: " Kijk, een olifant!" Meer mensen riepen: "Kijk, hier! Olifanten!" En toen iedereen naar links rende om te kijken, kapseisde de veerboot. Met tamelijk desastreuze gevolgen. Don't blame the elephant. Shoot the messenger. Wacht evenEr komt een moment, vroeg of laat, dat de grote indices waar iedereen nu naar toe rent (om die olifant te zien) enorme ingebedde bubbels gaan creëren. Zoals ooit in IT en iets recenter in financials. En bubbels lopen onherroepelijk leeg. Op dat moment wil je niet 'de index' hebben. In elk geval niet een marktgewogen index, en dat is nog altijd waar het gros van het passief belegde geld naar toe gaat. Begrijp me niet verkeerd. Ik gun Tak het allerbeste. Of in elk geval het op één na beste. En ik gun alle passieve beleggers het beste. En ja, lagekostenproducten hebben hun merites en die tonen ze in de huidige markt. Geniet ervan zolang het duurt. Maar verkijk u niet op de scorebordjournalistiek van het moment. Zoals ik aan het einde van elke beursdag, bij het kijken naar de tussenstand van de twee indices altijd weer zeg: "Eén Tak maakt nog geen fruitboom." Ik weet het, er zijn onheilsprofeten die beweren dat de markt structureel veranderd is met de komst van internet, razendsnelle informatietechnologie, nog razendsnellere high frequency traders en de aardverschuiving naar ETF's. En dat daarmee het oudejongenskrentenbroodtijdperk waarin slimme beleggers slimmer konden zijn dan de markt definitief naar de beursannalen is verdrongen. Ik zie een steen op de weg liggen. En een ezel die heel passief aan komt sjokken. Hij heeft zich in het verleden al eens gestoten. "This time is different", hoor ik 'm balken. "Dit keer versplinter ik die steen." Nou, ik help 't hem hopen. Peter van Kleef was tot en met 2014 hoofdredacteur van IEXProfs. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
aandelen 02 mei Aandelen doen het op de lange termijn altijd beter Beursblogger Jonathan Clements geeft 5 goede redenen om op de lange termijn altijd te vertrouwen op de veerkracht van aandelen.
Assetallocatie 02 mei Ook zonder renteverlaging zijn aandelen de beste keuze Evan Brown, hoofd multi-asset bij UBS AM, blijft positief over aandelen, ook als de inflatie hardnekkig hoog blijft en de beloofde renteverlagingen van de Fed er dit jaar niet gaan komen. "Dat er minder rekening wordt gehouden met renteverlagingen heeft meer te maken met de sterke economische groei dan met de hardnekkig hoge inflatie."
Assetallocatie 22 apr Janus Henderson kiest voor cyclisch Europa Janus Henderson Investors kiest voor smallcaps en Europese aandelen. Volgens de Brits-Amerikaanse vermogensbeheerder houden beleggers te weinig rekening met een groeivertraging in de VS veroorzaakt door een langer hoog blijvende rente.
Opinie 18 apr Yes! Wereldwijde groei versnelt In 2023 presteerde de Amerikaanse economie beter dan de meeste andere regio's in de wereld. Ook in 2024 gaat het de VS voor de wind, waarbij Grace Peters van J.P. Morgan Private Bank verwacht dat de economische groei in de rest van de wereld nu ook in een hogere versnelling gaat.
Assetallocatie 18 apr Van Lanschot Kempen koopt niet langer Japanse aandelen Van Lanschot Kempen is afgestapt van zijn overwogen-positie in Japanse aandelen. De bedrijfswinsten ontwikkelen zich nog steeds goed, maar de waarderingen beginnen flink op te lopen.
Assetallocatie 17 apr Cashberg langs de lijn gaat nergens naartoe Gerben Lagerwaard van State Street Global Advisors gelooft er niets van dat de gigantische hoeveelheid geld die nu in geldmarktfondsen is geparkeerd binnen afzienbare tijd naar de aandelenmarkt wordt gealloceerd.