Waarderingen blijven structureel hoog Beurswaarderingen zijn hoger dan het historisch gemiddelde. Misschien wel te hoog, maar de tijden van k/w's van onder de 10 komen nooit meer terug, beweert belegger en columnist Byrne Hobart. Dat heeft te maken met de samenstelling van indices en met het gedrag van bedrijven en beleggers. 31 augustus 2023 08:00 • Door IEXProfs Redactie De S&P 500-index heeft momenteel een koers-winstverhouding van ruim 25x de winst. Dat is historisch gezien erg hoog. Het gemiddelde van de laatste 150 jaar ligt rond de 16x. In de jaren 50, 70 en 80 van de vorige eeuw waren k/w’s van onder de 10 zelfs heel normaal. Moeten we daarom angst hebben dat de beurs veel te duur is? Dat is het thema van een column van Byrne Hobart, vermogensadviseur, belegger en auteur van het boek The Diff. Grote schommelingen Het antwoord is helaas niet zo eenvoudig. Allereerst zijn k/w's onderhevig aan grote schommelingen en inderdaad kunnen na hoge pieken diepe dalen volgen. De internetluchtbel van eind jaren 90 tot begin deze eeuw was een voorbeeld, net als de fase voorafgaand aan de kredietcrisis. In beide gevallen steeg de k/w tot ver boven de 40. Maar wanneer is de beurs te duur, is dat bij 20x de winst op pas bij 40x? Hobart wijst op verschillende beursgoeroes die in de jaren 90 zwaar het schip in gingen door veel te vroeg negatief te worden over de beursvooruitzichten. Tiger ten onder Een van de meest bekende voorbeelden is Tiger Management, een hedgefonds dat in de tweede helft van de jaren 90 vol ging voor value-aandelen, onderwijl gokkend tegen groeiaandelen. Het bleek fataal. In 1998 had het fonds nog een beheerd vermogen van 22 miljard dollar. Twee jaar later moest Tiger de poorten sluiten, omdat de verliezen te groot werden. Hetzelfde geldt voor het omgekeerde. In 2009 waren k/w’s laag. Toch waren er maar weinig beleggers die in grote stijl durfden in te stappen. Daarvoor was de situatie te eng met kelderende vastgoedprijzen, een hoge werkloosheid en talloze doemdenkers die luidkeels de ondergang van het financiële systeem voorspelden. Niet timen Byrne probeert het timen van de markt daarom zoveel mogelijk links te laten liggen. Hij sluit niet uit dat de beurs nu te duur is, maar dat sluit verdere koersstijgingen niet uit. Wat wel een interessante vraag is, is of het langetermijngemiddelde van 16x de winst nog wel van deze tijd is. Is het mogelijk dat de beurs nog een keer terugkeert naar de jaren 70 toen de k/w het grootste deel van de tijd onder de 10 lag? Byrne denkt van niet. Hij heeft daarvoor twee redenen. Ten eerste is de samenstelling van de S&P nu een andere dan in de jaren 70 en 80. Ten tweede is het gedrag van bedrijven en beleggers veranderd. Samenstelling bepaalt Technologiebedrijven waren in 1980 belangrijk. De twee meest waardevolle aandelen van die tijd waren IBM en AT&T. Maar er was nog geen overheersing van Big Tech, zoals dat nu het geval is. De rest van de wereldwijde top 10 van beurszwaargewichten bestond destijds uit 6 oliebedrijven, General Electric en Eastman Kodak. Dat duidt erop dat beleggers destijds veel meer geconcentreerd zaten in cyclische aandelen met een hoog en betrouwbaar dividend. Dat zijn meestal ook aandelen met een relatief lage k/w. Veel minder olie Het verschil met nu is groot. In de top 10 van 2018 zaten achtereenvolgens Apple, Amazon, Microsoft, Alphabet, Berkshire Hathaway, Facebook, Alibaba, Tencent, JPMorgan Chase en Johnson & Johnson. Dat is dus 7x tech, 1 beleggingsfonds, 1 bank en 1 gezondheidsbedrijf. De oliebedrijven waren in 2018 helemaal verdwenen. In 2023 zit er wel weer een oliefonds bij (Aramco). Toch hoort er bij een beurs die zo wordt overheerst door Big Tech een andere k/w dan bij een beurs overheerst door energiebedrijven. Per saldo zijn het immers aandelen die qua rendement meer afhankelijk zijn van de koersontwikkeling dan het dividend. "Bij een beurs die wordt overheerst door Big Tech hoort een andere k/w dan bij eentje waarin energiebedrijven de dienst uitmaken" Wat daar nog bijkomt, is dat bedrijven in de jaren 70-80 grotendeels op de eigen markt gericht waren. Tegenwoordig zijn zeker de Amerikaanse techbedrijven veel internationaler geworden. Ook daarvan zou je kunnen zeggen dat een hogere k/w gerechtvaardigd is. De potentiële groei is immers groter. Beleggers en bedrijven veranderen ook Ten tweede is het gedrag van bedrijven en beleggers nu anders dan 40-50 jaar geleden. Oliebedrijven zijn een goed voorbeeld. Vroeger lag de nadruk op dividend en een hoge winstuitkering. Nu wordt een groot deel van de winst gebruikt voor de inkoop van eigen aandelen en het afbetalen van schulden. Er wordt bovendien minder geïnvesteerd, wat per saldo leidt tot een lagere k/w voor de energiebedrijven. Voor beleggers geldt dat ze internationaler zijn geworden. In de jaren 70-80 bleven beleggers over het algemeen dichtbij huis. Dat gold zelfs voor de instituten. "Beleggers zijn internationaler geworden" Er konden daardoor grote verschillen ontstaan in waardering tussen landen en continenten. Tegenwoordig is het minder eenvoudig voor een beurs om "te goedkoop" te worden. Vooral institutionele beleggers zijn immers niet gek. Als die een markt ontdekken die volgens alle maatstaven goedkoop is, dan zullen ze een deel van hun vermogen daarnaartoe verplaatsen. Tech is stabiel Een nadeel van de globalisering is dat er makkelijker internationale financiële crises kunnen ontstaat. Toch werkt ook dat in het voordeel van de techaandelen en een hogere k/w. Het grootste slachtoffer van een kredietcrisis zijn immers de banken. Hun koersen en winsten kunnen een klap krijgen maar door hun beperkte gewicht heeft dat weinig effect op de gemiddelde k/w. Big Tech heeft daarentegen de laatste decennia bewezen zich redelijk goed te houden in fases van lage groei. De Redactie van IEXProfs bestaat uit verschillende journalisten. De informatie in dit artikel is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies, of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. . Deel via:
aandelen 02 mei Aandelen doen het op de lange termijn altijd beter Beursblogger Jonathan Clements geeft 5 goede redenen om op de lange termijn altijd te vertrouwen op de veerkracht van aandelen.
Assetallocatie 02 mei Ook zonder renteverlaging zijn aandelen de beste keuze Evan Brown, hoofd multi-asset bij UBS AM, blijft positief over aandelen, ook als de inflatie hardnekkig hoog blijft en de beloofde renteverlagingen van de Fed er dit jaar niet gaan komen. "Dat er minder rekening wordt gehouden met renteverlagingen heeft meer te maken met de sterke economische groei dan met de hardnekkig hoge inflatie."
Assetallocatie 22 apr Janus Henderson kiest voor cyclisch Europa Janus Henderson Investors kiest voor smallcaps en Europese aandelen. Volgens de Brits-Amerikaanse vermogensbeheerder houden beleggers te weinig rekening met een groeivertraging in de VS veroorzaakt door een langer hoog blijvende rente.
Opinie 18 apr Yes! Wereldwijde groei versnelt In 2023 presteerde de Amerikaanse economie beter dan de meeste andere regio's in de wereld. Ook in 2024 gaat het de VS voor de wind, waarbij Grace Peters van J.P. Morgan Private Bank verwacht dat de economische groei in de rest van de wereld nu ook in een hogere versnelling gaat.
Assetallocatie 18 apr Van Lanschot Kempen koopt niet langer Japanse aandelen Van Lanschot Kempen is afgestapt van zijn overwogen-positie in Japanse aandelen. De bedrijfswinsten ontwikkelen zich nog steeds goed, maar de waarderingen beginnen flink op te lopen.
Assetallocatie 17 apr Cashberg langs de lijn gaat nergens naartoe Gerben Lagerwaard van State Street Global Advisors gelooft er niets van dat de gigantische hoeveelheid geld die nu in geldmarktfondsen is geparkeerd binnen afzienbare tijd naar de aandelenmarkt wordt gealloceerd.