Short zal die leven! Nieuwe regels rond shortposities hebben de transparantie verhoogd, maar er is op sommige vlakken nog een stap te maken. 7 mei 2013 14:00 • Door Clayton Heijman In de jaren tachtig van de vorige eeuw werden allerlei grote bedrijfsovernames aangekondigd. Deze overnames gingen met instemming van het zittende management of door middel van het stemrecht van aandeelhouders. Allerlei overnames en bedrijfscombinaties bleken mogelijk. Zelfs de grootste multinationals waren hun onafhankelijke bestaan niet zeker. In Europa leefde de angst dat nationale kampioenen van de beurs voor hun voortbestaan moesten vechten. In 1996 werd daarom de Wet Melding Zeggenschap ingevoerd. Een aandeelhoudersbelang boven een specifiek percentage moest een sluipende overname verhinderen en meer stabiliteit bieden voor het bedrijf, aandeelhouders en andere stakeholders. Op 1 november 2012 werden toezichthouders in heel Europa gevraagd deze richtlijn uit te breiden met de inverse kant van de eerdere meldingsplicht; namelijk bij shortposities boven een bepaald niveau. Eerste evaluatieOpvallend hierbij is dat het niet alleen geldt voor beursgenoteerde aandelen maar ook voor bijvoorbeeld schuldpapier van een land. De oorspronkelijk doelstelling was om financiele instellingen te beschermen in tijden van grote financiële onzekerheid en transparantie te bieden aan de markt. Nu we in de afgelopen maanden gewend zijn geraakt aan dit register en de rapportages van shortposities, maak ik een eerste evaluatie. In het algemeen kan worden gesteld dat de invoering en rapportering soepeler zijn verlopen dan een ieder had gedacht. Beleggingsfondsen die shortposities hebben zijn over het algemeen hedgefondsen die door hun long-versus-shortstrategie een shortpositie innemen. Daarnaast zijn er fondsen die het niet eens zijn met het huidige management en hun bedrijfsstrategie en de huidige koers te hoog vinden. Na enkele maanden van transparantie wordt duidelijk dat fondsen die shortposities aangaan niet zo maar een gokje wagen. Over het algemeen zijn het zeer eigenwijze professionals die het aandurven om verder te kijken dan het management of de afdeling corporate communicatie van de onderneming zou willen. Op basis van de cijfers vormen zij een eigen mening. Een portfoliomanager die short gaat, haalt daarmee een extra beleggingsrisico in zijn portefeuille. Bij een longpositie is het maximale risico de aanschafwaarde van de beleggingen. Echter, is een shorttransactie aangegaan dan is het risico – theoretisch – groter. Bij een misser kan een veelvoud van de ontvangen verkoopopbrengst terugbetaald worden. Dit zal de performance van zijn beleggingsfonds aanzienlijk drukken met negatieve consequenties. Gevalletje ImtechAls gevolg van de ingevoerde rapportage omtrent shortposities en de openbare melding ervan werd duidelijk dat een aantal bedrijven werd gewantrouwd. Midkapfondsen als Brunel en Imtech vielen op. Het hedgefund TCI was duidelijk niet gecharmeerd van de cijfers van beurslieveling Imtech. Direct na de melding ging de betrokken analist van ABN Amro nog eens dieper door de boeken. Gevolg: hij wijzigde zijn opinie! Hij durfde het aan om de golf aan negatieve publiciteit voor lief te nemen en ging zelfs naar een sell. De afloop van deze rollercoaster van welles-nietes tussen CEO, CFO en de beleggende non-believers kennen we inmiddels. Wat hebben de recente bekendmakingen rond Imtech en Brunel, ons geleerd? Allereerst dat een vergroting van de transparantie van shortsell-activiteiten als een bliksemschicht is ingeslagen bij de CEO's van betrokken bedrijven, bij beursautoriteiten en loyale, langdurige investeerders. In het vervolg zullen bedrijven veel scherper zijn op deze meldingen en eerder de discussie aangaan met de kritische vragenstellers. Geen slechte zaak voor stakeholders van beursgenoteerde bedrijven. Verder is het register de vermelding van shortposities in staatsobligaties interessant. Dit biedt Europese ministers van Financiën een mogelijkheid om af en toe de geloofwaardigheid van hun beleid te toetsen. Helaas zijn deze shortrapportages nog niet openbaar; die stap in transparantie moeten we nog maken. Clayton Heijman is de managing director van Darwin Platform en council member bij AIMA, de internationale branchorganisatie voor de hedgefundindustrie. Er kunnen aan deze publicatie geen rechten worden ontleend. Darwin Platform en Heijman zijn niet aansprakelijk voor enige schade die het gevolg is van beleggingsbeslissingen die u maakt op basis van deze publicatie. De schrijver staat niet in voor de juistheid en volledigheid van informatie en aanvaardt daarvoor geen aansprakelijkheid. Aan beleggingen zijn risico’s verbonden. De waarde van uw beleggingen kunnen fluctueren. In het verleden behaalde rendementen bieden geen garantie voor de toekomst. Deel via:
J. Safra Sarasin Sustainable Asset Management 18 apr "Reshoring biedt mooie kansen voor groene beleggers" Volgens fondsmanager Daniel Lurch van het JSS Sustainable Equity Green Planet fonds van J. Safra Sarasin profiteren met name de duurzaamste bedrijven van de huidige herschikking van de wereldwijde productieketen. Welke dat zijn?
Impactbeleggen 11 apr “Het is fijn om goed te doen” Ook buiten Nederland is impactbeleggen ontdekt. Het Schotse Baillie Gifford bijvoorbeeld lanceerde in 2017 het Positive Change Fund. Vlak voor Pasen was Rosie Rankin, medeverantwoordelijk voor dit fonds, over in Amsterdam voor de tweedaagse Impact Europe Summit in de Beurs van Berlage. Rob Stallinga sprak met haar.
Impactbeleggen 03 apr "Impactbeleggers staan aan de goede kant van de geschiedenis" Hadewych Kuiper, directeur beleggingen bij Triodos IM, is niet onder de indruk van alle berichten dat duurzaam beleggen het beste heeft gehad. "Zo ziet tegenwerking van vooruitgang eruit."
Impactbeleggen 30 jan JSS Green Planet Fund: Kansrijk beleggen in een groene toekomst Beleggen in de toekomst is volgens S. Safra Sarasin beleggen in de groene transitie. Lees meer over het JSS Sustainable Equity Green Planet Fund, dat in de laatste drie jaar niet alleen hard is gegroeid maar ook sterk heeft gepresteerd.
ESG 17 jan ESG is dood, lang leve ESG 2.0! Matt Christensen, hoofd duurzaam en impact beleggen bij Allianz Global Investors, schetst de vijf belangrijkste duurzaamheidsthema's van 2024. Politieke verdeeldheid dreigt het grootste struikelblok te worden.
ESG 01 nov Biodiversiteitsverlies, het megarisico dat slechts enkelen zien Het verlies van biodiversiteit is volgens De Nederlandsche Bank (DNB) een groot risico voor de financiële stabiliteit. Cardano heeft een methode ontwikkeld om dit verlies te meten en zo de beleggingsrisico’s in kaart te brengen. IEXProfs sprak met Dennis van der Putten, Chief Sustainability Officer bij Cardano.