Gross roepende in de Fed-woestijn Als een roepende in de woestijn vraagt Bill Gross de Fed op om de rente zo snel mogelijk te normaliseren. 24 september 2015 09:30 • Door IEXProfs Redactie De Fed schuift normalisatie van de rentestanden verder voor zich uit, terwijl de ECB aankondigde dat QE uitgebreid kan worden. Bill Gross ziet donkere wolken zich samenpakken boven de ontwikkelde wereld. Als een roepende in de woestijn vraagt hij de Fed om de rente zo snel als mogelijk te normaliseren. Onderzoek van Ken Rogoff en Carmen Reinhart laat zien dat er langdurige perioden van financiële repressie bestaan, waar de rentestanden kunstmatig onder de inflatie wordt gehouden. Een nachtmerrie voor spaarders. Toen kwam Paul Volcker met mijn theorie op de proppen en de lage rentestanden doen wonderen voor de asset prijzen en stabiliseerden voor een tijd zelfs de reële economie. Maar die lage rente brengt andere gevolgen met zich mee en die gevolgen groeien met de dag. De centrale bankiers - geobsedeerd door hun rekenmodellen - lijken er blind voor te zijn en spreken alleen over werkloosheidscijfers en de impact op inflatie. Een lage rente kan dan wel een poging zijn om het economische hoofd boven water te houden, maar uiteindelijk werkt het juist als een gewicht dat de economie doet zinken naar lagere economische groei. Heftige gevolgen lage rente Geen enkel model geeft dat als uitkomst. De ontwikkelingen in Japan kunnen wel een hint zijn, maar dat wordt al gauw verklaard met de vergrijzing aldaar. De centrale bankiers zouden echt meer aandacht moeten besteden aan de desastreuze gevolgen van een ultralage rente op de (middel)lange termijn, roept Gross uit. Een ultralage rente vernietigt de spaarzin van het kapitalisme, wat een noodzakelijke tegenpool van investeren is. Als een bedrijf tegen lage kosten kan lenen, waarom zou het de opbrengsten dan investeren in de reële economie? De praktijk wijst uit dat zij het juist investeren in de financiële economie, door voor miljarden eigen aandelen in te kopen. Lage rente verwoest ook het businessmodel van levensverzekeraars en pensioenfondsen, die hun opbrengsten zouden moeten aanwenden om de kosten te betalen van een vergrijzende maatschappij. Hun verplichtingen werden berekend met de aanname dat een uitgebalanceerde portefeuille 7% tot 8% rendement oplevert op de lange termijn. Als obligaties maar 2-3% opleveren, moeten aandelen 10% per jaar stijgen om de doelstellingen in de toekomst te kunnen halen. En dat is teveel gevraagd. Laat nullijn los Zien centrale bankiers dan niet dat de grote pensioenfondsen binnenkort hun verplichtingen niet meer na kunnen komen? Beseffen ze niet dat als men geen geld kan drukken (zoals zij wel kunnen) ieder ander op zwart zaad komt te zitten? De ontwikkelde economieën komen zonder geld te zitten, omdat de lage rente op de middellange termijn onvoldoende kasgeld genereert om de beloften te betalen die in het verleden aan de vergrijzende bevolking zijn gedaan. De gewone pensioenbelegger kampt met hetzelfde probleem, omdat nul procent rente gewoon te weinig oplevert. Gross ziet deze kleine beleggers aan de spitvork van de centrale bankiers hangen, terwijl zij langzaam worden gebraden op het vuur van de Taylor-modellen. Daarom heeft Gross maar één advies aan de beleidsmakers: Laat die nullijn los en wel zo snel als mogelijk! Natuurlijk voelt het bedrijfsleven dat en zullen de prijzen van aandelen en obligaties omlaag gaan. Maar de tijd is gekomen om de spaarzin te herstellen om ook aan de verplichtingen naar de toekomst toe te kunnen blijven voldoen. Korte termijn pijn? Ja. Lange termijn winst? Bijna gegarandeerd. Daarom, weg bij die nul, roept Gross als een roepende in de financiële woestijn. De Redactie van IEXProfs bestaat uit verschillende journalisten. De informatie in dit artikel is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies, of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. . Deel via:
J. Safra Sarasin Sustainable Asset Management 18 apr "Reshoring biedt mooie kansen voor groene beleggers" Volgens fondsmanager Daniel Lurch van het JSS Sustainable Equity Green Planet fonds van J. Safra Sarasin profiteren met name de duurzaamste bedrijven van de huidige herschikking van de wereldwijde productieketen. Welke dat zijn?
Impactbeleggen 11 apr “Het is fijn om goed te doen” Ook buiten Nederland is impactbeleggen ontdekt. Het Schotse Baillie Gifford bijvoorbeeld lanceerde in 2017 het Positive Change Fund. Vlak voor Pasen was Rosie Rankin, medeverantwoordelijk voor dit fonds, over in Amsterdam voor de tweedaagse Impact Europe Summit in de Beurs van Berlage. Rob Stallinga sprak met haar.
Impactbeleggen 03 apr "Impactbeleggers staan aan de goede kant van de geschiedenis" Hadewych Kuiper, directeur beleggingen bij Triodos IM, is niet onder de indruk van alle berichten dat duurzaam beleggen het beste heeft gehad. "Zo ziet tegenwerking van vooruitgang eruit."
Impactbeleggen 30 jan JSS Green Planet Fund: Kansrijk beleggen in een groene toekomst Beleggen in de toekomst is volgens S. Safra Sarasin beleggen in de groene transitie. Lees meer over het JSS Sustainable Equity Green Planet Fund, dat in de laatste drie jaar niet alleen hard is gegroeid maar ook sterk heeft gepresteerd.
ESG 17 jan ESG is dood, lang leve ESG 2.0! Matt Christensen, hoofd duurzaam en impact beleggen bij Allianz Global Investors, schetst de vijf belangrijkste duurzaamheidsthema's van 2024. Politieke verdeeldheid dreigt het grootste struikelblok te worden.
ESG 01 nov Biodiversiteitsverlies, het megarisico dat slechts enkelen zien Het verlies van biodiversiteit is volgens De Nederlandsche Bank (DNB) een groot risico voor de financiële stabiliteit. Cardano heeft een methode ontwikkeld om dit verlies te meten en zo de beleggingsrisico’s in kaart te brengen. IEXProfs sprak met Dennis van der Putten, Chief Sustainability Officer bij Cardano.