Het begint zo langzamerhand consensus te worden: centrale banken kunnen de inflatie bestrijden, maar niet verslaan. We moeten ons instellen op prijsstijgingen die nog geruime tijd de 2% overtreffen. Dat wordt het nieuwe normaal.
Maar wat als dat niet zo is? Wat staat ons te wachten als de economie in een recessie belandt, de werkloosheid omhoogschiet en er nog een coronagolf volgt? Wat als de centrale-bankhaviken ongelijk hebben en de hoge inflatie wel degelijk van voorbijgaande aard is?
Wat als we in de loop van volgend jaar weer in een Japan-scenario zitten met lage inflatie, lage groei en weinig investeringen?
Terug naar Japan
Het is een scenario dat blogger David Stevenson zich goed kan voorstellen. In zijn ogen zou het een fout zijn als beleggers vanwege de nu hoge inflatieverwachtingen de portefeuille radicaal omgooien en bijvoorbeeld massaal groeiaandelen verkopen in ruil voor energie-aandelen.
Stevenson wantrouwt centrale bankiers die met grote stelligheid beweren dat de inflatie nog lang heel hoog zal zijn.
"The ability of central bankers to predict what will happen to inflation is no better than my long-deceased grandmother."
Kort maar krachtig
Stevenson is overigens geen tegenstander van een ferm optreden van centrale banken. Een snelle verhoging van de rente met als gevolg een kort maar krachtige recessie, is in zijn ogen de optimale manier om inflatieverwachtingen te beteugelen.
Stevenson: “Als dat een rente van 4% betekent, dan moet dat maar. 5% is ook prima. Wie biedt er 7%?” Stevenson zit in het kamp van de Amerikaanse oud-minister van financiën Larry Summers, die het voor bijna onmogelijk houdt dat de Fed in staat is een zachte landing te orkestreren.
Het betekent wel dat de inflatie veel eerder en sterker zal dalen dan beleggers nu denken. Dat staat nog los van het feit dat er andere dingen kunnen gebeuren die het inflatiebeeld kantelen. Zo is er een kleine kans dat Rusland de oorlog tegen de Oekraïne beëindigt, waardoor de gasprijs flink daalt.
Gasprijs gaat dalen
Stevenson is sowieso geen doemdenker over de gasprijzen. Hij wijst op een energie-expert die onlangs tijdens een groot congres zei dat de gasprijzen in Europa op de lange termijn - zelfs zonder Russisch gas - rond de 30 euro per MWh zullen liggen, in plaats van de bijna 300 euro die we vorige week hadden.
De expert voorspelt dat de gasprijzen zullen kelderen zodra de Amerikanen grote hoeveelheden LPG exporteren (dat heeft even tijd nodig). Stevenson vindt ook het doemdenken over het inflatoire effect dat uitgaat van het einde van globalisering overdreven.
Dat er bedrijven zijn die een deel van de productie weghalen uit China is duidelijk, “maar verplaatsen ze die niet gewoon naar Mexico, Bangladesh of Vietnam?”
Stevenson heeft nog een argument voor een terugkeer naar lage inflatie: vakbonden eisen weliswaar hogere lonen, maar een loon-prijsspiraal is nog ver weg. De bonden hebben de macht niet meer van vroeger.
Deflatie in de herfst van 2023
“Als je al die dingen optelt, dan is een periode van deflatie vanaf de herfst van 2023 helemaal niet zo’n gekke gedachte,” zegt Stevenson. Wat betekent dat volgens Stevenson voor beleggers?
- Grondstoffenaandelen krijgen dan een flinke tik, wat vooral de Britse beurs kan treffen.
- De rente zal hard dalen en obligatiekoersen stijgen. Dat kan wel nog even duren. “Mijn inschatting is dat bijvoorbeeld de rente op een Britse tienjarige staatsobligatie eerst verder op zal lopen tot boven de 4% (nu 2,8%). Maar dat zou wel eens het perfecte moment kunnen zijn om in te stappen." Daarbij is nog interessant om op te merken dat Groot-Brittannië een extreem grote inflation-linked obligatiemarkt heeft (ongeveer een derde van alle staatsschulden), wat Britse obligaties extra inflatiegevoelig maakt.
- Hetzelfde geldt voor tech- en andere groeiaandelen, zeker die met stabiele inkomsten. Die aandelen liggen nu zwaar onder vuur, maar in een scenario met lage groei en lage inflatie worden ze plotseling weer superaantrekkelijk.
- Als Stevenson zijn glazen bol erbij pakt en nog verder in de toekomst kijkt, ziet hij nog wat anders. Hij denkt dat de inflationisten deels gelijk hebben. Het zit er dik in dat de energietransitie en geopolitieke conflicten ervoor zorgen dat de inflatie weer terugkeert. Zijn verwachting voor de lange termijn is dat fases van deflatie en inflatie elkaar snel zullen afwisselen. Dat betekent veel meer volatiliteit op de beurs dan we de laatste jaren gewend waren.