Signalen van speculatie

John Rekenthaler van Morningstar heeft het niet zo op hedgefondsmanagers, maar af en toe komt hij er eentje tegen waar hij het volmondig mee eens is, zoals Benn Eifert. Die heeft onlangs een artikel geschreven over het herkennen van slechte beleggingen. De titel kan niet duidelijker zijn: On Bullshit in Investing.

Rekenthaler haalt er vijf tips uit die voor een belegger als rode lap zouden moeten dienen.

1. Geen trackrecord

Een bedrijf zonder geschiedenis heeft iets aantrekkelijks. Een jong talent dat kan uitgroeien tot iets bijzonders. Helaas is de realiteit dat van alle talenten slechts een gering aantal de top haalt.

Zo is het ook met bedrijven. Er zijn soms startups die het in het begin best aardig doen. Beleggers kunnen dan worden aangetrokken als vliegen door de stroop. Maar als het bedrijf in kwestie het waar moet maken in een concurrerende wereld blijkt hun product of dienst vaak toch een flop. Dat is het moment dat menig belegger zich teleurgesteld met groot verlies terugtrekt (om zich vervolgens op het volgende talent te werpen).

Gelukkig zijn Amerikaanse beleggers volgens Rekenthaler de laatste decennia door schade en schande wijzer geworden. Beleggers laten zich minder makkelijk verleiden door bedrijven zonder trackrecord dan in de jaren 80 en 90.

2. Geen cashflow

Er zijn veel jonge bedrijven die bergen geld uitgeven zonder iets te verdienen. Beleggers moeten hier volledig varen op mogelijk grote winsten in een verre toekomst.

Zeker, Google, Facebook of Amazon begonnen ook met niets. Maar, zegt Rekenthaler: "Bedenk dat er voor elke winnaar ook tientallen verliezers zijn, die er net zo veelbelovend uitzagen."

3. De geheime saus

Rekenthaler: "Pas op voor mensen en bedrijven die gouden bergen beloven op basis van ingewikkelde constructies waarvan het onduidelijk is waar de winst vandaan moet komen."

Nog gevaarlijker wordt het als diezelfde mensen beweren dat hun product te complex is om uit te leggen aan gewone stervelingen. Hedgefondsen met wiskundige computer-whizzkids in dienst hebben daar een handje van.

Het bekendste voorbeeld is Long-Term Capital Management. Toen iemand van het ministerie van financiën in 1998 zei dat hij er geen geld in wilde steken, was het antwoord van het LCTM-management dat dit ook het beste was, omdat de persoon in kwestie te dom was om het proces met derivaten te begrijpen. Kort daarop ging LCTM failliet.

4. Een nieuwe wereld

De geschiedenis is zeker niet heilig, maar veel beters is er niet om aan vast te houden. Toch zijn er regelmatig fondsmanagers die beweren dat dit keer alles anders is.

Bij Rekenthaler gaan dan alle alarmbellen rinkelen. Want zelfs als dat zo is, dan is het nog maar helemaal de vraag of die fondsmanager het juiste recept heeft om op die volledige nieuwe wereld te reageren.

5. Exclusieve club

De laatste tip of waarschuwing van Rekenthaler betreft aanbiedingen voor de lidmaatschap van een exclusieve club, alleen bestemd voor een kleine groep particuliere beleggers. “Grijp snel uw kans. Op is op.”

De verkopers van SPAC's zijn hier goed in. De harde werkelijkheid is dat de meeste particulieren te weinig geld hebben om aan deze echt unieke investeringsmogelijkheden mee te mogen doen. Het is nog maar wachten of de voorgespiegelde rendementen daadwerkelijk uitkomen.