100 dagen Trump: Onzekerheid troef

Officieel is Donald Trump na zijn inauguratie op 21 januari pas begonnen aan zijn eerste honderd dagen, de periode waarin Amerikaanse presidenten zich het beste kunnen manifesteren. De publieke opinie is dan nog mild en het Congres vriendelijk.

Trump heeft echter niet stilgezeten na de onverwachte winst, die op 16 februari van dit jaar honderd dagen geleden tot stand kwam. Stilstaan bij deze wittebroodsweken kan geen kwaad, want met het aantreden van de 45e president van de Verenigde Staten breekt waarschijnlijk een periode van grote economische veranderingen aan, waar de financiële markten alvast een voorschot op hebben genomen.

Hoofdeconoom Léon Cornelissen van Robeco: “Trump houdt zich met de verkeerde dossiers bezig”

Hoofdeconoom Léon Cornelissen van Robeco vond een maand geleden het optimisme in de markt over Trump moeilijk te begrijpen. De belangrijkste reden daarvoor is volgens hem niet zozeer de verkiezing van de Amerikaanse president als wel een betere presterende mondiale economie, ondanks vergrote geopolitieke- en beleidsrisico’s.

“De Citi Surprise Index laat voor alle regio’s meevallende macrocijfers zien. Dat is een gelukje voor Trump, die in een uitgelezen economisch klimaat als een olifant de porseleinkast komt binnenwandelen.” De markt moet volgens Cornelissen waken voor een te eenzijdige benadering, met alleen oog voor beloofde deregulering, belastingverlagingen en infrastructurele investeringen. “Over de opknapbeurt van de Amerikaanse infrastructuur is na zijn inauguratie bijvoorbeeld nog maar weinig vernomen.”

Lees ook: Franse verkiezingen zijn economische richtingenstrijd 

De hoofdeconoom ziet ook risico’s, die zich nog niet gematerialiseerd zijn. “Een blauwdruk voor het belastingpakket heeft nog niemand gezien. De drastische importbelasting van 20% die wordt genoemd, baart me zorgen met betrekking tot mondiale handelsbetrekkingen. De afschaf van de renteaftrek voor ondernemingen waarover wordt gespeculeerd, is behalve een radicale suggestie, slecht nieuws voor vooral het high yield-segment van de Amerikaanse economie.”

Trump’s gedachtekronkels

Ook het onvoorspelbare karakter van de 45ste president van de Verenigde Staten vindt hij een risico. "Als Trump daadwerkelijk 45% importbelasting op Chinese producten wil heffen, leidt dat tot vergeldingsmaatregelen die desastreus zijn voor de wereldhandelsgroei."

“Ik hoop dat die gedachtekronkel verdwijnt bij Trump. De president kan zich beter richten op concrete om de infrastructuur een nieuwe jas te geven, belastingverlagingen door te voeren en deregulering gestalte te geven. Volgens mij houdt hij zich nu een beetje met de verkeerde dossiers bezig.”

Amerika-econoom Philip Marey van Rabobank: “Een vliegende start met brokken”

“Trump heeft een vliegende start gemaakt, met hier en daar wat brokken. Hij is al voor zijn inauguratie voortvarend te werk gegaan, door bedrijven die activiteiten naar Mexico wilden verplaatsen op social media aan te pakken. Dat heeft de toon gezet. Trump is erg aan het micromanagen, en heeft een directe manier om de economie te sturen; regelmatig nodigt hij bijvoorbeeld een club CEO’s uit.”

Lees ook: Een week lang Trump-beleid

“Het feit dat Trump zich opstelt als een krachtige, pro-business president wordt positief door beleggers opgevat. De financiële markten hebben veel te enthousiast gereageerd op zijn plannen om belastingen te verlagen, voor deregulering en investeringen in infrastructuur; voordat al die maatregelen zijn doorgevoerd is het eind 2017 en eerder begin 2018.“

“Het vertrouwen onder zowel ondernemers als consumenten is gestegen, daar krijgt Trump de credits voor. Op de negatieve kanten wordt minder gelet, hij krijgt nu het voordeel van de twijfel.”

Nuancering economische agenda

“De voorkeur van Trump voor deregulering, infrastructuurinvesteringen en handelspolitiek was duidelijk, maar na honderd dagen is er meer nuancering zichtbaar. Hij was wat betreft handelsbeleid sterk gefocust op Mexico in de eerste dagen, maar later kwamen daar China en ook Europa, met name Duitsland, bij. Als leidraad gelden de tekorten op de Amerikaanse handelsbalans met sommige andere landen: in New York zie ik meer BMW’s rijden dan dat er Chevrolets in Duitsland rijden, dat soort redeneringen.”

“Het zijn geweldige tijden voor een Amerika-econoom, maar ik leef ook in deze wereld. Ik maak mij ernstige zorgen over de uitwerking van zijn handelsbeleid. Het ontstaan van handelsconflicten bij een zwakke groei van de wereldeconomie is niet positief. Ik twijfel over de positieve effecten van het fiscale beleid maar over het handelsbeleid heb ik de meeste zorgen doordat Trump daarover het meeste te zeggen heeft. Het Congres heeft het laatste woord over belastingen en overheidsuitgaven.”