Nieuws
De waarde van active share
Active share is nuttig, maar leidt niet automatisch tot hogere rendementen, zegt Martijn Kuipers van Russell Investments.
Sinds de introductie in 2006 is active share uitgegroeid tot de meest gangbare maatstaf voor het identificeren van goede vermogensbeheerders. Recent publiceerde FundFire echter een artikel over de onvermijdelijke ondergang ervan, getiteld Active Share Bubble has Burst. Martijn Kuipers van Russell Investments heeft dat verhaal ook gelezen.
Kuipers: "Ongeacht of active share nog steeds dè trend is of juist aan populariteit inboet, blijven wij active share toepassen en wel op dezelfde manier zoals wij dat al decennialang doen, en lang voordat active share gemeengoed werd.
Nuttig instrument
Active share staat voor active exposure, active bets of het totaal van alle over- en onderwegingen in de portefeuille. Uiteindelijk betekenen al deze termen hetzelfde: de mate waarin een actieve manager afwijkt van zijn benchmark, oftewel de markt.
Active share kan volgens Kuipers, mits op de juiste manier toegepast, een nuttig instrument zijn om actieve managers te evalueren. In de loop der jaren heeft de industrie echter volgens hem twee grote misvattingen de wereld in geholpen.
Misvatting 1
"Een hoge active share leidt automatisch tot een hoger rendement dan een benchmark." Volgens Kuipers geeft is dit niet waar. “Bij Russell Investments zoeken wij managers met buitengewone vaardigheden die daarnaast eventueel met een hoge active share beleggen. Een al te grote focus op active share leidt niet tot het vinden van de beste actieve managers."
Bij onvoldoende kwaliteiten van een belegger leidt een hoge active share volgens Kuipers tot rendementen die op basis van toevalligheden afwisselend boven en onder het marktniveau liggen, of erger, consequent onder het marktniveau.
Het maken van een selectie op basis van alleen active share kan er bovendien toe leiden dat potentieel aantrekkelijke managers – zoals kwantitatief georiënteerde managers – worden uitgesloten, wat een negatieve invloed kan hebben op de manager samenstelling en het rendement van de portefeuille. Kuipers concludeert: "Active share is een aanvulling op ons diepgaande manager research proces en geen vervanging daarvan.
Misvatting 2
"Multi-managerfondsen zijn benchmark knuffelaars, gegeven de lage active share."Deze opvatting is volgens Kuipers wederom niet waar. In het geval van multi-managerfondsen dient active share anders te worden geïnterpreteerd, zegt hij.
Kuipers: "Zelfs als er al een betrouwbare, positieve relatie zou bestaan tussen active share en een hoger excess rendement, dan gaat deze relatie niet op bij multi-manager portefeuilles. Het combineren van afzonderlijke hoge active share-managers zal resulteren in een multi-manager fonds met een lagere active share. Het voordeel van spreiding van actief risico is dat de totale tracking error van het fonds wordt verminderd, terwijl de hogere excess rendementen van hoge active share-managers niet op dezelfde manier worden verlaagd."
Kracht van spreiding
Kuipers geeft een voorbeeld. "Neem een fonds met twee beheerders, waarbij elke beheerder een active share heeft van 95% en een excess rendement van 2% realiseert. Het totale excess rendement van het fonds zal het gemiddelde zijn van het excess rendement van de afzonderlijke beheerders, oftewel 2% (bij gelijke wegingen van beide beheerders). De gezamenlijke active share van het fonds zal echter minder dan 95% zijn. Dit is de kracht van diversificatie."
Kuipers ten slotte: "Hoewel active share een nuttig instrument kan zijn, is toepasing van deze methode afhankelijk van het type manager en de rol in de portefeuille.