Actief verstandiger in dure markten

Passief wint terrein en dat is niet alleen aan de lage kosten te danken, maar ook aan de chronische underperformance van het gros van actieve fondsen. Toch zijn er nog redenen genoeg om actief niet zomaar af te schrijven. Hilde Jenssen, portefeuillebeheerder bij Skagen Kon-Tiki, preekt natuurlijk voor eigen parochie, maar doet dat in elk geval onderbouwd.

Jenssen geeft drie redenen om juist nu te kiezen voor echt actieve fondsen, nu de aandelenmarkten duur zijn en een correctie op de loer ligt. Als eerste argument geeft Jenssen dat de markt als geheel tamelijk duur is. Dat biedt voordeel voor actieve beleggers, met name die met een voorkeur voor value-aandelen, die een stuk minder duur zijn dan het marktgemiddelde.

Daarnaast wijst Jenssen erop dat niet elk fonds met het etiket 'actief' ook echt actief is. Er is een enorm verschil tussen fondsen die zich niets van de benchmark aantrekken en de zogenaamde closet index fondsen, die dicht tegen hun index aanschurken. Active share geldt volgens Jenssen als de meest betrouwbare maatstaf om kaf van koren te scheiden. 

Door de opkomst van ETF's ontstaan er meer kansen voor de echte vrijbuiters met de hoogste active share, stelt Jenssen, die en passant even laat vallen dat Skagen Kon-Tiki een active share van 96% heeft (100% is het maximum). Ook is het van belang dat de fondsbeheerder het mandaat heeft om echte high conviction-posities in te nemen. 

Daarnaast - ook een typisch Skagen-argument - kan een actieve beheerder soms posities innemen in preferente aandelen, die het vaak beter doen dan de normale aandelen. Of, anders gezegd, vaak tegen een enorme discount ten opzichte van de gewone aandelen verhandeld worden. Beleggers die het geduld hebben om te wachten tot die discount eruit loopt, hebben een extra instrument in handen.