Oscars van de centrale bankiers begint!

Wat de Oscars voor de filmindustrie zijn, is de jaarlijkse conferentie in het Amerikaanse stadje Jackson in de staat Wyoming voor centrale bankiers: the place to be. 

In tegenstelling tot de Oscar-uitreiking wordt er in Jackson niets uitgereikt maar men is er ook niet vies van zichzelf op de borst te kloppen. Wat daar sinds 2008 óók regelmatig gebeurt, is dat er belangrijke aankondigingen worden gedaan over wat voor beleid de centrale banken zullen voeren. De Fed kondigde er ooit een groot opkoopprogramma aan, de toenmalige ECB-president Mario Draghi maakte er wereldkundig dat de ECB ook gaat beginnen met quantitative easing. Vorig jaar stelde Fed-voorzitter Jerome Powell aanhoudende renteverhogingen in het vooruitzicht.

Onderwerp dit jaar

Het onderwerp van dit jaar biedt genoeg ruimte om die trend voort te zetten. De aanwezigen gaan praten over structurele veranderingen in de mondiale economie. Bij de titel van de bijeenkomst van dit jaar is geen vraagteken te zien, wat impliceert dat ze het erover eens zijn dat de mondiale economie structureel verandert. Als de economie structureel verandert, dan verandert haast per definitie ook alles omtrent inflatie structureel en dat op zijn beurt zou voor een andere modus operandi van de centrale banken moeten zorgen.

Ik heb op deze plek meermaals uitvoerig geschreven dat die structurele veranderingen, onder meer op het gebied van inflatie, inderdaad begonnen zijn en dat die inhouden dat de inflatie de komende jaren eerder te hoog dan te laag zal zijn. Ik ben heel benieuwd naar wat de aanwezigen, vooral de topmensen van de Fed en de ECB, er dit jaar over gaan zeggen.

Dat de president van de ECB ditmaal meedoet, is al een verbetering overigens. Vorige keer schitterde Christine Lagarde in afwezigheid, iets wat ik destijds omschreef als een enorme minachting van de functie. De wereld had te maken met een behoorlijke crisis, de inflatie gierde zoals nooit in bijna een halve eeuw maar Lagarde bleef thuis om, zoals ze toen zei in een interview in een glossy Frans magazine, voor de tweede keer een boek te lezen.

"Vorige keer schitterde Christine Lagarde in afwezigheid"

Fatale mokerslag is gewenst

De centrale banken zijn zo goed als klaar met renteverhogingen. De kans is dus groot dat de huidige uitgave van Jackson Hole meer duidelijkheid zal scheppen over hoe lang ze de rentes op huidige niveaus zullen houden of, anders geformuleerd, onder welke omstandigheden (en wanneer?) renteverlágingen te verwachten zijn.

Mijn vermoeden is dat de financiële markten vooral daarop zullen letten. Persoonlijk zou ik het goed vinden als Powell wederom zijn inspiratie put uit wat een van zijn voorgangers, Paul Volcker, deed eind jaren zeventig en begin jaren tachtig, namelijk er niet voor terugdeinsen aan inflatie de fatale mokerslag uit te delen. Dat is het lastigste deel maar wel het belangrijkste. Gebeurt dat niet, dan is alles voor niets geweest. 

"Zonder fatale mokerslag is alles voor niets geweest"

Waarom Jackson Hole?

Over Volcker gesproken: hij is dé reden waarom het jaarlijkse retraite van de centrale bankiers sinds 1982 in Jackson Hole plaatsvindt. De organisatoren wisten dat als ze Volcker, sinds zomer 1979 Fed-voorzitter, zo ver zouden krijgen om er te komen, alle andere bobo’s uit de wereld van de centrale banken ook wel zouden komen.

Van Volcker was bekend dat vliegvissen zijn grote hobby is. Jackson Hole ligt aan de voet van het prachtige Teton-gebergte met daarin schitterende rivieren waar het prima vliegvissen is. Door de bijeenkomst aan het einde van de week te zetten, bleef er het weekend over voor vrije tijdsbestedingen, zoals vliegvissen. Afijn, Volcker accepteerde de uitnodiging en de rest is, zoals men zegt, geschiedenis.

Volgende week op deze plek een verslag wat hetgeen is gezegd daar. Stay tuned.