Burger in de kou Marcel Tak ergert zich aan de vrijheid die overheden hebben om de begrotings- en schuldregels aan hun laars te lappen, terwijl burgers die mogelijkheid niet hebben. 23 maart 2021 09:20 • Door Marcel Tak Het was een bericht dat maar weinig aandacht kreeg. Enkele weken geleden meldden verschillende media dat de Amerikaanse astrofysicus Avi Loeb, verbonden aan de Harvard University, ervan overtuigd is dat in 2017 een buitenaards ruimteschip is waargenomen. In dat jaar kreeg een telescoop, geplaatst in Hawaï, een mysterieus glimmend object in het vizier van zeker honderd meter omvang en dat veel licht weerkaatste. Het object had zoveel verschillende eigenschappen, dat deze niet met de huidige natuurkundige inzichten verklaard konden worden. De ontdekkers noemden het ruimteschip ‘Oumuamua, wat in het Hawaïaans ‘verkenner’ betekent. Veel wetenschappers hebben, met veel moeite en een groot aantal aannames die gecombineerd wel op heel veel toeval duiden, aangegeven dat het uiteindelijk toch om een natuurverschijnsel ging. Maar Loeb meent dat de waarschijnlijkheid van die natuurkundige verklaring zo gering is, dat het veel logischer is aan te nemen dat het een ruimteschip geconstrueerd door buitenaards intelligent leven betrof. Naar mijn mening is er bij Loeb en de andere wetenschappers die de beelden van de telescoop interpreteerden, sprake van een groot misverstand. De telescoop was helemaal niet gericht op verre zonnestelsels maar had per ongeluk het gebouw van de ECB in Frankfurt in beeld. Onverklaarbaar gedrag ECB Laten we eens veronderstellen dat onze wetenschappers met hun telescoop verder hadden ingezoomd, tot in de burelen van het gebouw. Daar zagen ze dan de verantwoordelijken voor een beleid dat in ieder geval het meest intelligente leven op Aarde en verre omstreken versteld doet staan. In elke willekeurige intergalactische samenleving is het de normaalste zaak van de wereld dat als je geld leent, daarover rente moet worden betaald. Actuele consumptie heeft altijd meer waarde dan toekomstige consumptie en investeringen zullen altijd rendement moeten opleveren. Om maar twee argumenten voor een positieve rente te noemen. Maar nee hoor, hier op Aarde, en met name in Europa, gaat het heel anders. Daar is de ECB erin geslaagd dat we het normaal vinden dat overheden, en zelfs sommige bedrijven, leningen aangaan en daar nog geld op toekrijgen. Terwijl de samenleving snakt naar het einde van het nieuwe normaal veroorzaakt door de coronacrisis, lijken de beleidsmakers hun monetaire abnormaal te koesteren. Dat de (ruimte)wetenschappers denken te maken te hebben met vreemde wezens, die gedrag vertonen dat niet te verklaren is met de huidige wetenschappelijke inzichten, is logisch. "De ECB is erin geslaagd dat we het normaal vinden dat overheden, en zelfs sommige bedrijven, leningen aangaan en daar nog geld op toekrijgen" Opwaartse rentedruk In de voorbije weken leek de rente iets op te lopen als gevolg van toenemende inflatieverwachtingen. Dat de prijsstijgingen het afgelopen decennia zo laag zijn gebleven, is bijna net zo lastig te verklaren als ‘Oumuamua. Maar dat we de komende jaren wel degelijk te maken gaan krijgen met inflatie, is beslist waarschijnlijker dan het waargenomen ruimteobject als huzarenstukje van buitenaards intelligent leven zien. Alleen al in de VS wordt de economische groei tot eind 2022 op 12% geschat. De groei beperkt zich niet alleen tot Amerika. Over de gehele wereld nemen de groeivooruitzichten sterk toe. Wat dat voor grondstoffenprijzen betekent, laat zich niet raden, want we zien daar nu al de concrete prijseffecten van. Ook arbeid zal onder die groeivooruitzichten schaarser worden en daardoor zijn (hogere) deel van de economische groei opeisen. Zie dan de opwaartse prijsdruk maar eens tegen te gaan. Als de markt dit scenario omarmt, kan de ECB opkopen wat ze wil, maar dan denk ik niet dat de (lange) rente nog extreem laag kan worden gehouden. Wat de gevolgen van een oplopende rente zijn laat zich ook in dit geval niet raden. Ze zijn namelijk gemakkelijk te berekenen. De totale staatsschuld in de EU bedraagt ruim 11.000 miljard euro, waar overigens Italië, Spanje en Frankrijk met 55% het leeuwendeel van uitmaken. Een rentestijging met 3% leidt op den duur tot een extra jaarlijkse rentelast van 330 miljard euro. Prijskaartje van 330 miljard Je hoeft geen wetenschappelijke whizzkid te zijn om de reden voor het huidige beleid van de ECB te achterhalen. Door de rente laag te houden zijn de schulden vooralsnog financierbaar. Daarbij teken ik wel aan dat een stijgende (lange) rente niet direct tot hogere rentelasten leidt. Immers, de schuld wordt niet jaarlijks geherfinancierd. De gemiddelde looptijd van de EU-schuld is circa negen jaar, dus het 330 miljard euro effect is er pas volledig na een periode van negen jaar. Dat is ook de reden waarom de enorme overheidsschuld, met de huidige lage rente, goed is vol te houden. Daarvoor moeten wel de EU-regels met voeten worden getreden. Wie maakt zich nog druk over de 60% staatsschuldnorm en de eis dat begrotingstekorten niet hoger dan 3% mogen bedragen. Financieel klem Nood breekt wet. Althans, dat geldt voor overheden. De burger die gebruik wil maken van de lage rente om zo (grote) problemen te vermijden, staat namelijk wel in de kou. Ik wil daar graag een voorbeeld van geven. Een 62-jarige kennis van mij is in het proces van echtscheiding. De (gezamenlijke) hypotheek bedraagt 150.000 euro en de actuele verkoopwaarde van de woning is 275.000 euro. Terwijl zijn (bijna) ex-partner een nieuwe woning heeft, wil mijn kennis in het huis blijven wonen. De hypothecaire lening moet in zijn geheel op zijn naam komen, maar het huis wordt zijn volledige eigendom. Met een uitkering van bruto 1.500 euro per maand, zijn totale inkomen, is normaal gesproken een hypotheek van slechts 65.000 euro mogelijk. In dit soort zaken, een scheiding en de overname van de hypotheek door één van de partners, is het maximale hypotheekbedrag hoger, namelijk 120.000 euro. Niet genoeg dus, want er is een tekort van 30.000 euro. In deze situatie moet deze kennis het huis uit en op zoek naar een (onbetaalbare) huurwoning. Terwijl door de lage rente er geen enkel probleem hoeft te zijn. Voor een rentevaste periode van dertig jaar geldt een tarief van maximaal 2%, en waarschijnlijk nog minder. Zonder belastingaftrek zou dat, met een aflossingsvrije hypotheek, een maandbedrag van 250 euro bruto per maand betekenen. Dat is voor een persoon met een bruto maandinkomen van 1.500 euro geen enkel probleem en veel lager dan hij kwijt zou zijn aan een (niet beschikbare) sociale huurwoning. Toch kan door de strenge regelgeving de benodigde hypotheek van 150.000 euro niet gegeven worden. Twee maten Terwijl overheden de begrotings- en schuldregels aan hun laars kunnen lappen, hebben burgers die mogelijkheid niet. Zij verstikken in de regels terwijl een voor hen in dit geval uitstekende oplossing voorhanden is. Dat de politiek de menselijk maat meer wil hanteren, lijkt vooralsnog geklets in de ruimte. De afstand tussen de in regels gesnoerde burger en de regels aan zijn laars lappende overheid is vooralsnog groter dan die tussen de Aarde en ‘Oumuamua. Marcel Tak is zelfstandig beleggingsadviseur en oprichter/beheerder van het Bufferfund. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
J. Safra Sarasin Sustainable Asset Management 18 apr "Reshoring biedt mooie kansen voor groene beleggers" Volgens fondsmanager Daniel Lurch van het JSS Sustainable Equity Green Planet fonds van J. Safra Sarasin profiteren met name de duurzaamste bedrijven van de huidige herschikking van de wereldwijde productieketen. Welke dat zijn?
Impactbeleggen 11 apr “Het is fijn om goed te doen” Ook buiten Nederland is impactbeleggen ontdekt. Het Schotse Baillie Gifford bijvoorbeeld lanceerde in 2017 het Positive Change Fund. Vlak voor Pasen was Rosie Rankin, medeverantwoordelijk voor dit fonds, over in Amsterdam voor de tweedaagse Impact Europe Summit in de Beurs van Berlage. Rob Stallinga sprak met haar.
Impactbeleggen 03 apr "Impactbeleggers staan aan de goede kant van de geschiedenis" Hadewych Kuiper, directeur beleggingen bij Triodos IM, is niet onder de indruk van alle berichten dat duurzaam beleggen het beste heeft gehad. "Zo ziet tegenwerking van vooruitgang eruit."
Impactbeleggen 30 jan JSS Green Planet Fund: Kansrijk beleggen in een groene toekomst Beleggen in de toekomst is volgens S. Safra Sarasin beleggen in de groene transitie. Lees meer over het JSS Sustainable Equity Green Planet Fund, dat in de laatste drie jaar niet alleen hard is gegroeid maar ook sterk heeft gepresteerd.
ESG 17 jan ESG is dood, lang leve ESG 2.0! Matt Christensen, hoofd duurzaam en impact beleggen bij Allianz Global Investors, schetst de vijf belangrijkste duurzaamheidsthema's van 2024. Politieke verdeeldheid dreigt het grootste struikelblok te worden.
ESG 01 nov Biodiversiteitsverlies, het megarisico dat slechts enkelen zien Het verlies van biodiversiteit is volgens De Nederlandsche Bank (DNB) een groot risico voor de financiële stabiliteit. Cardano heeft een methode ontwikkeld om dit verlies te meten en zo de beleggingsrisico’s in kaart te brengen. IEXProfs sprak met Dennis van der Putten, Chief Sustainability Officer bij Cardano.