Dromen van eurobonds Europa heeft een safe asset nodig. Dat zouden eurobonds kunnen zijn, maar dan moeten landen zich wel aan de afspraken houden. 2 augustus 2019 09:00 • Door Edin Mujagic De eurozone heeft een safe asset nodig. Dat zeg ik niet, maar dat zeggen economen en zo goed als alle beleidsmakers, inclusief nogal wat mensen in het bestuur van de ECB. Of nee, wacht, ik vind dat ook. Maar dan bedoel ik iets heel anders dan al die economen en beleidsmakers. Waarom is zo’n safe asset, een risicovrij financieel instrument, nodig? Omdat dit de financiële weerbaarheid van de muntunie zou vergroten. Risicovrije optie Neem eurobonds, de gezamenlijke staatsobligaties uitgegeven door eurolanden. Daarvoor pleiten bestuursleden van de ECB. Zulk papier zou de facto risicovrij zijn, omdat alle eurolanden garant zouden staan. Het probleem van toenemende spreads tussen de zwakke en sterke eurolanden zou ook tot het verleden behoren, omdat er geen kapitaalvlucht uit Italiaanse naar Nederlandse of Duitse staatsobligaties meer zou zijn. Immers, er zouden geen Italiaanse, Nederlandse of Duitse staatsobligaties zijn, maar alleen pan-eurozone schatkistpapier. Grotere rol euro Beleggers van Lahti tot Lissabon zouden een liquide instrument hebben om hun geld in te parkeren in turbulente tijden. Beleggers van buiten de eurozone zouden eurobonds wel eens als hét alternatief voor de Amerikaanse staatsobligaties kunnen zien. Zeker nu de Amerikaanse staatsschuld aanmerkelijk hoger ligt dan die van de eurozone én rap verder stijgt. Daardoor zou de internationale rol van de euro groter kunnen worden. Ineens zou de euro een veel interessantere munt zijn voor andere landen om hun valutareserves in te houden, omdat zij dat geld in een diepe kapitaalmarkt kunnen beleggen. Brug te ver De euro gebruiken als een Argentijns bedrijf spullen haalt uit Zuid-Korea, om maar wat te noemen, zou dan ineens ook niet zo’n gek idee zijn. Banken uit eurolanden zouden dat papier in hun boeken hebben in plaats van Italiaanse staatsobligaties, waardoor hun risicoprofiel lager wordt. Helaas voor de voorstanders zijn eurobonds op het moment een brug of drie te ver voor veel eurolanden. Zulke obligaties uitgeven en dus garant staan voor elkaars financiële gedrag, lukt niet door wantrouwen. Europese aanpak Te veel eurolanden hebben zich sinds de komst van de euro in 1999 financieel onverantwoord gedragen. Garant staan voor elkaars financieel gedrag staat gelijk aan economisch-financiële zelfmoord. De eurobondvoorstanders zagen dat ook in. Vandaar dat er voorstellen zijn gedaan voor andere ingewikkelde producten die ook zo’n safe asset kunnen zijn. Ik begrijp zulke plannen. Maar ik zie ook hierin weer een staaltje "laten we het vooral niet makkelijk maken, maar de kop in het zand steken"-aanpak, die zo Europees is. Niet erg Ja, de eurozone heeft een safe asset nodig. Als alle eurolanden zich hadden gehouden aan de afspraken over begrotingsregels, dan waren staatsobligaties uit alle eurolanden voor buitenlandse én Europese beleggers nu veilige obligaties geweest en waren eurobonds tegelijkertijd onnodig en redelijk eenvoudig in te voeren. Omdat landen elkaar onderling zouden vertrouwen. Uiteindelijk is dat de basis voor succes, ook op financieel gebied. De werkelijkheid is dat landen zoals Italië niet het geringste signaal, ook al zou het symbolisch zijn, afgeven dat ze het een probleem vinden dat ze de begrotingsregels overtreden. Hoe lang duurt het? Sterker nog, zij zijn er fier op die jaar in jaar uit te schenden! Toch zou het me niet verbazen als in de muntunie de komende jaren stappen worden gezet naar die eurobonds (grote kans dat die niet zo zullen heten overigens, maar een of andere nietszeggende naam zullen dragen). De nieuwe aanvoerder van de Europese Commissie lijkt zo’n integratie te zien zitten, de nieuwe president van de ECB ziet ze liever vandaag dan gisteren op de markt en de kersverse hoofdeconoom van de bank is er ook voorstander van. Net als ik. Maar dan wel nadat landen zoals Italië zonder redelijke twijfel hebben aangetoond in financieel opzicht op Nederland te gaan lijken. Hoeveel water zal er langs het gebouw van de ECB door de Main stromen voordat berichten over de nieuwste stand van de tienjarige eurozonerente prijken op Bloombergterminals? Edin Mujagic is hoofdeconoom van OHV Vermogensbeheer en is gespecialiseerd in (de gevolgen van) het beleid van de centrale banken. Hij heeft verschillende boeken op zijn naam staan, waaronder "Geldmoord: hoe de centrale banken ons geld vernietigen" en "Boeiend en geboeid: een monetaire geschiedenis van Nederland sinds 1814/1816". Hij studeerde monetaire economie aan de Universiteit van Tilburg. Hij schrijft op persoonlijke titel. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
J. Safra Sarasin Sustainable Asset Management 18 apr "Reshoring biedt mooie kansen voor groene beleggers" Volgens fondsmanager Daniel Lurch van het JSS Sustainable Equity Green Planet fonds van J. Safra Sarasin profiteren met name de duurzaamste bedrijven van de huidige herschikking van de wereldwijde productieketen. Welke dat zijn?
Impactbeleggen 11 apr “Het is fijn om goed te doen” Ook buiten Nederland is impactbeleggen ontdekt. Het Schotse Baillie Gifford bijvoorbeeld lanceerde in 2017 het Positive Change Fund. Vlak voor Pasen was Rosie Rankin, medeverantwoordelijk voor dit fonds, over in Amsterdam voor de tweedaagse Impact Europe Summit in de Beurs van Berlage. Rob Stallinga sprak met haar.
Impactbeleggen 03 apr "Impactbeleggers staan aan de goede kant van de geschiedenis" Hadewych Kuiper, directeur beleggingen bij Triodos IM, is niet onder de indruk van alle berichten dat duurzaam beleggen het beste heeft gehad. "Zo ziet tegenwerking van vooruitgang eruit."
Impactbeleggen 30 jan JSS Green Planet Fund: Kansrijk beleggen in een groene toekomst Beleggen in de toekomst is volgens S. Safra Sarasin beleggen in de groene transitie. Lees meer over het JSS Sustainable Equity Green Planet Fund, dat in de laatste drie jaar niet alleen hard is gegroeid maar ook sterk heeft gepresteerd.
ESG 17 jan ESG is dood, lang leve ESG 2.0! Matt Christensen, hoofd duurzaam en impact beleggen bij Allianz Global Investors, schetst de vijf belangrijkste duurzaamheidsthema's van 2024. Politieke verdeeldheid dreigt het grootste struikelblok te worden.
ESG 01 nov Biodiversiteitsverlies, het megarisico dat slechts enkelen zien Het verlies van biodiversiteit is volgens De Nederlandsche Bank (DNB) een groot risico voor de financiële stabiliteit. Cardano heeft een methode ontwikkeld om dit verlies te meten en zo de beleggingsrisico’s in kaart te brengen. IEXProfs sprak met Dennis van der Putten, Chief Sustainability Officer bij Cardano.