Landen moeten hun problemen aanpakken Zo'n 5 tot 6% groei in China is echt mogelijk, maar dan moeten ze wel hervormen, aldus Jeremy Lawson van Standard Life Investments. 15 september 2015 11:20 • Door Joost Ramaer De opkomende markten beginnen bijna meer op de ontwikkelde economieën te lijken dan op elkaar. Net als bij ons zakt de groei van hun bbp in, vooral door stagnerende export (zie eerste grafiek) én de toename van de arbeidsproductiviteit (zie tweede grafiek). In heel wat landen daalt die zelfs. En dat is niet de schuld van het katerende China. “Emerging markets verschillen steeds meer van elkaar en kampen met structurele problemen die ze alleen met binnenlands beleid kunnen oplossen.” Dat zegt Jeremy Lawson, chef-econoom van Standard Life Investments (SLI), tijdens een seminar in Edinburgh met de veelzeggende titel Investing in an Uncertain World. Lawson en zijn collega’s uit de strategiekeuken van SLI schilderden een wereldeconomisch panorama in fletse grijstinten, waarin het wel eens zeer langdurig zou kunnen blijven motregenen. Echte rampen zien zij niet opdoemen, echte opstekers evenmin. “Er zijn nauwelijks landen die hun structurele problemen echt aanpakken.” De Chinese leiders lopen al een paar maanden rond met ruime hoeveelheden eierstruif op hun gezichten. "Zo’n 5 tot 6% bbp-groei per jaar zou haalbaar moeten zijn voor China. Maar alleen als de Chinezen daadwerkelijk hervormen.” Spooksteden Voorlopig is daar geen sprake van. Dienstverlening is nu wel nipt de grootste sector in de Chinese economie, een teken van modernisering, maar de industrie met zijn grote kapitaalhonger blijft een goede tweede. Gemeten in harde valuta lopen de industriële investeringen terug en dat blijft de voornaamste reden van de Chinese groeivertraging. In relatieve zin zijn ze weer iets gegroeid, tot grofweg de helft van het bbp – een bewijs dat de rest van de Chinese economie de kwakkelende industrie nog niet kan compenseren. Net zo min als de partijbonzen, door flink te investeren in infrastructuur en andere publieke werken. Dat hebben ze al eens gedaan, na 2008, met de roemruchte spooksteden als gevolg. Ook stijgen de publieke en private schulden in China nog altijd harder dan het bbp. Geen systeemrisico's Met lede ogen ziet Lawson het Chinese wapengekletter met zijn buurlanden over eilandjes en olie- en gasvoorraden in de Zuid- Chinese Zee aan. “Die buitenlandse ambities leiden Xi Jinping en de zijnen maar af van de economische problemen in eigen land,” verzucht hij. De weinige landen die het beter doen – India, Mexico, Indonesië – kunnen het Chinese geschutter niet goedmaken. Matig nieuws is goed nieuws, in zo’n omgeving. SLI’s hittekaart van de wereldeconomie vertoont slechts zwakke plekken, maar geen systeemrisico’s. En de ergste schildpad van het stel, de Europese Unie, lijkt ineens een hardloper. De hardnekkig volgehouden austerity en andere beleidsblunders hebben we hier wel achter de rug, denkt James McCann, SLI’s econoom voor Europa en het Verenigd Koninkrijk. “De dreigende Japanisering van Europa is voorbij.” Maar van echte groei blijven we voorlopig ver verwijderd. Vooral de wereldwijde implosie van de arbeidsproductiviteit baart grote zorgen. Hoe kan het dat in een land als India, met zijn relatief sterke bbp-groei en jonge beroepsbevolking, de toename van de arbeidsproductiviteit terugloopt van een toch al lage 2% per jaar in 2000-2008 naar een dikke 1% in 2009-2014? In Turkije, Mexico en Zuid-Afrika neemt de productiviteit zelfs af. Geen verklaring Niemand heeft nog een bevredigende verklaring voor dit fenomeen. “Het valt niet te rijmen met de opkomst van de digitale economie,” zegt Lawson. Die maakt het immers mogelijk met minimale investeringen in geen tijd een nieuwe business uit de grond te stampen – denk alleen maar aan Uber en AirBnb. Economen zoeken zich suf naar de oorzaken. Ook Lawson en zijn team werken aan een groot onderzoek. Totdat dat klaar is, houdt hij hun bevindingen nog even geheim. Joost Ramaer is freelance journalist en schrijver van het boek De Geldpers – De teloorgang van het mediaconcern PCM (Prometheus, 2009). Over beleggen schreef hij eerder een wekelijkse column in NRC Handelsblad (2011-2013). De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
aandelen 02 mei Aandelen doen het op de lange termijn altijd beter Beursblogger Jonathan Clements geeft 5 goede redenen om op de lange termijn altijd te vertrouwen op de veerkracht van aandelen.
Assetallocatie 02 mei Ook zonder renteverlaging zijn aandelen de beste keuze Evan Brown, hoofd multi-asset bij UBS AM, blijft positief over aandelen, ook als de inflatie hardnekkig hoog blijft en de beloofde renteverlagingen van de Fed er dit jaar niet gaan komen. "Dat er minder rekening wordt gehouden met renteverlagingen heeft meer te maken met de sterke economische groei dan met de hardnekkig hoge inflatie."
Assetallocatie 22 apr Janus Henderson kiest voor cyclisch Europa Janus Henderson Investors kiest voor smallcaps en Europese aandelen. Volgens de Brits-Amerikaanse vermogensbeheerder houden beleggers te weinig rekening met een groeivertraging in de VS veroorzaakt door een langer hoog blijvende rente.
Opinie 18 apr Yes! Wereldwijde groei versnelt In 2023 presteerde de Amerikaanse economie beter dan de meeste andere regio's in de wereld. Ook in 2024 gaat het de VS voor de wind, waarbij Grace Peters van J.P. Morgan Private Bank verwacht dat de economische groei in de rest van de wereld nu ook in een hogere versnelling gaat.
Assetallocatie 18 apr Van Lanschot Kempen koopt niet langer Japanse aandelen Van Lanschot Kempen is afgestapt van zijn overwogen-positie in Japanse aandelen. De bedrijfswinsten ontwikkelen zich nog steeds goed, maar de waarderingen beginnen flink op te lopen.
Assetallocatie 17 apr Cashberg langs de lijn gaat nergens naartoe Gerben Lagerwaard van State Street Global Advisors gelooft er niets van dat de gigantische hoeveelheid geld die nu in geldmarktfondsen is geparkeerd binnen afzienbare tijd naar de aandelenmarkt wordt gealloceerd.