Als we afgaan op de koers van inflatiegelinkte obligaties, dan liggen de inflatieverwachtingen voor juni 2023 weer op bijna 2,5% en stabiliseren ze de komende jaren. Volgens die prognose gaan de markten weer terug naar de situatie van de jaren 2010, toen het voor inflatie gecorrigeerde rendement gunstig was voor financiële activa en vastgoed en gemakkelijk kon worden gerealiseerd met passief beheer.
Wij anticiperen echter niet op een dergelijk scenario. De ontwikkelde economieën gaan op lange termijn een inflatoire fase van de economische cyclus in, waarbij het aanbod de vraag niet altijd kan bijhouden. De snelle opeenvolging van periodes van inflatoire groei, aangedreven door structurele factoren, en door de centrale banken veroorzaakte fasen van desinflatie heeft weer een economische cyclus doen ontstaan, wat ongunstig is voor passief vermogensbeheer. Deze omgeving vraagt namelijk om een flexibeler beheer en het inzetten op beleggingen die uit de gratie waren gevallen toen er geen cyclus meer was.
Extra inflatiefactoren
Naast structurele factoren, zoals de demografische ontwikkeling en de afnemende dynamiek van de wereldhandel, wordt de inflatie ook aangewakkerd door twee andere factoren: het terugdringen van de koolstofuitstoot van economische activiteiten en onze veranderende kijk op werk.
Het terugdringen van de koolstofuitstoot van economische activiteiten leidt tot een drastische daling van de investeringen in fossiele brandstoffen, dus tot een structurele daling van de reserves en tot hogere energieprijzen. Hoewel de afgelopen tien jaar enkele biljoenen dollars zijn geïnvesteerd in de energietransitie, is het aandeel van fossiele energiebronnen in het wereldwijde energieverbruik gedaald met nauwelijks iets meer dan 1% naar 81%.
Energiecrisis 2.0 dreigt
Deze situatie vormt de basis voor een energiecrisis van dezelfde orde als die welke heeft bijgedragen aan de laatste grote inflatieperiode, van 1965 tot 1980, aangewakkerd door de olieschok van 1973. De OPEC is – niet verwonderlijk – van mening dat tot 2045 elk jaar 1.500 miljard dollar in de ontwikkeling van fossiele energie zou moeten worden geïnvesteerd, tegenover de huidige 1.000 miljard, om de energiezekerheid te garanderen.
De waarheid ligt waarschijnlijk ergens tussen deze twee cijfers, maar we moeten voorkomen dat we door de oorlogsbomen in Oekraïne het bos van het structurele energietekort niet meer zien.
Waar zijn de werknemers gebleven?
Tegelijkertijd is het risico groot dat er een duurzaam gebrek aan arbeidsaanbod ontstaat als gevolg van de ingrijpende verandering in onze kijk op werk, die resulteert in minder gewerkte uren, minder werknemers en een zeer hoge arbeidsmobiliteit, oftewel een verlies aan productiviteit.
Bedrijven zijn niet in staat mensen te werven om te kunnen voldoen aan de vraag vanuit de markt. Het ligt dan ook voor de hand dat bedrijven hier en daar met ingrijpende salarisverhogingen komen. Voorbeelden daarvan zijn Inditex (eigenaar van Zara) en Uniqlo, die salarisverhogingen van 20 tot 40% hebben doorgevoerd.
De reeks renteverhogingen van ongeziene omvang en snelheid waartoe de Amerikaanse Federal Reserve heeft besloten (475 basispunten in tien maanden), gaat in de VS paradoxaal genoeg gepaard met het laagste werkloosheidspercentage sinds 1969.
Bot rentewapen
Met nog een paar renteverhogingen zal de strijd tegen de inflatie op korte termijn wel worden gewonnen. Dat zal waarschijnlijk de recessie veroorzaken die nodig is om de prijzen omlaag te krijgen door de consumptie te verzwakken, maar zonder het aanbodtekort op te lossen.
De afname van het arbeidsaanbod en de stijging van de energieprijzen zullen slechts sporadisch kunnen worden afgeremd door monetaire en begrotingsmaatregelen, doordat de pijngrens in de economisch ontwikkelde landen sterk is verlaagd. De recessies die door dit beleid worden veroorzaakt om de inflatie te bestrijden, zullen dan ook van korte duur en oppervlakkig zijn, ontoereikend om de inflatie blijvend de kop in te drukken.
"De afname van het arbeidsaanbod en de stijging van de energieprijzen zullen slechts sporadisch kunnen worden afgeremd door monetaire en begrotingsmaatregelen"
Inflatie biedt juist kansen
Maar laten we niet bang zijn voor inflatie, want die levert talrijke beleggingskansen op. Ons obligatiebeheer is in staat om in een klimaat van hoge rente te profiteren van het rendement op staats- en bedrijfsobligaties, om asymmetrische situaties op te sporen in het universum van opkomende landen en om de renteblootstelling te beheren, wat belangrijke troeven zijn in deze economische context.
De verwachte daling van de reële rente moet een gunstige uitwerking op de aandelenmarkt hebben. Onze inflatievooruitzichten pleiten ook voor een aanzienlijke blootstelling aan goud. China heeft door de afwezigheid van inflatie in dit stadium een sterk diversifiërende werking.
"Onze inflatievooruitzichten pleiten ook voor een aanzienlijke blootstelling aan goud"
Door er vanuit te gaan dat de inflatie aanhoudt, kunnen we optimaal profiteren van de vele kansen die het cyclische karakter van de economie zal bieden.