Hoge fee? Net als een slechte film! Er is een parallel tussen geflopte vervolgfilms en de dure vergoedingen voor fondsbeeheerders. 5 november 2015 10:00 • Door IEXProfs Redactie Ben Carlson trekt op A wealth of common sense een vergelijking tussen geflopte vervolgfilms na een groot succes van het origineel en de dure vergoedingen voor fondsbeeheerders. Eigenlijk weet men dat het succes niet te evenaren is, maar brengt een vervolg uit omdat het goed betaalt. Hollywood en Wall Street hebben heel wat flops geproduceerd na een succesvol debuut. De blogschrijver zag ineens een link toen hij las wat Warren Buffett zei over hedgefondsvergoedingen die grotere fondshuizen in rekening brengen. Als ze 20 miljard dollar onder beheer hebben, strijken ze sowieso al 400 miljoen op aan management fees op. Die 20% prestatievergoeding wordt dan minder belangrijk. Het aantrekken van vermogen is erg belangrijk. En er is veel geld in de markt van mensen die bereid zijn om hoge vergoedingen te betalen voor beloofde prestaties. De fondsen hoeven niet noodzakelijkerwijs te presteren, de belofte is al genoeg om een fondsbeheerder rijk te maken. Alleen genieën Howard Marks van Oaktree deed recent vergelijkbare uitspraken. Zo’n 40 jaar geleden was het een handjevol hedgefondsen dat hoge vergoedingen durfde te vragen. Nu zijn het tienduizenden hedgefondsen, private-equityhuizen en durfkapitalisten, die hoge vergoedingen in rekening brengen. En 40 jaar geleden waren het een paar genieën die de leiding over een hedgefonds hadden. Het lijkt Marks niet aannemelijk dat er nu tienduizenden genieën rondlopen. Niemand verdient 20% van de winst, tenzij het een buitengewone manager is. Maar ja, iedereen vindt zichzelf exceptioneel, dus het systeem houdt zichzelf in stand. Carlson schaamt zich als hij de vergoedingen ziet die diverse partijen durven te vragen. Zou het voordeel van schaalgrootte niet moeten worden doorgegeven aan de beleggers, vraagt hij zich af. Financiële instellingen spreken vaak over het afstemmen van hun belangen op die van de beleggers, maar in de praktijk komt er niet veel van terecht. Korting naar grootte Meestal groeien de firma’s het hardste die goede prestaties hebben weten neer te zetten. Zij kunnen dan ook makkelijker een hogere vergoeding vragen. Kleinere firma’s moeten lagere kosten berekenen om beleggers te trekken, maar hebben die speelruimte vaak niet. Het is de omgekeerde wereld, zij die wel minder kunnen berekenen doen het juist niet. Dan is het ook nog eens moeilijker om topprestaties te leveren met meer vermogen onder beheer. Dus het geld stroomt binnen op basis van prestaties uit het verleden, maar de alpha wordt niet gerealiseerd waarvoor wordt betaald. Carlson geeft een paar handreikingen hoe de belangen van beide partijen beter op elkaar worden afgestemd. Fondsen zouden kortingen moeten geven als een bepaalde fondsgrootte wordt bereikt. Helaas rekenen de meeste fondshuizen meer als ze groter worden. Kies 2% of 20%. Een hoge prestatievergoeding en lage managementvergoeding, of andersom, is acceptabel, maar niet allebei. Om 2% als managementvergoeding te rekenen is begrijpelijk, maar het is dwaas om daarbovenop nog eens 20% prestatievergoeding af te romen. Het is verbazingwekkend hoeveel beleggers bereid zijn dergelijke absurde vergoedingen te betalen. Neem ook een boeteclausule op, als het fonds opgeheven wordt of er grote verliezen worden geleden. Gezamenlijk op de blaren zitten in mindere tijden is een goede manier om belangen op elkaar af te stemmen. Bereken lagere vergoedingen voor langetermijnbeleggers, als een vorm van beloning voor hun trouw. De Redactie van IEXProfs bestaat uit verschillende journalisten. De informatie in dit artikel is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies, of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. . Deel via:
J. Safra Sarasin Sustainable Asset Management 18 apr "Reshoring biedt mooie kansen voor groene beleggers" Volgens fondsmanager Daniel Lurch van het JSS Sustainable Equity Green Planet fonds van J. Safra Sarasin profiteren met name de duurzaamste bedrijven van de huidige herschikking van de wereldwijde productieketen. Welke dat zijn?
Impactbeleggen 11 apr “Het is fijn om goed te doen” Ook buiten Nederland is impactbeleggen ontdekt. Het Schotse Baillie Gifford bijvoorbeeld lanceerde in 2017 het Positive Change Fund. Vlak voor Pasen was Rosie Rankin, medeverantwoordelijk voor dit fonds, over in Amsterdam voor de tweedaagse Impact Europe Summit in de Beurs van Berlage. Rob Stallinga sprak met haar.
Impactbeleggen 03 apr "Impactbeleggers staan aan de goede kant van de geschiedenis" Hadewych Kuiper, directeur beleggingen bij Triodos IM, is niet onder de indruk van alle berichten dat duurzaam beleggen het beste heeft gehad. "Zo ziet tegenwerking van vooruitgang eruit."
Impactbeleggen 30 jan JSS Green Planet Fund: Kansrijk beleggen in een groene toekomst Beleggen in de toekomst is volgens S. Safra Sarasin beleggen in de groene transitie. Lees meer over het JSS Sustainable Equity Green Planet Fund, dat in de laatste drie jaar niet alleen hard is gegroeid maar ook sterk heeft gepresteerd.
ESG 17 jan ESG is dood, lang leve ESG 2.0! Matt Christensen, hoofd duurzaam en impact beleggen bij Allianz Global Investors, schetst de vijf belangrijkste duurzaamheidsthema's van 2024. Politieke verdeeldheid dreigt het grootste struikelblok te worden.
ESG 01 nov Biodiversiteitsverlies, het megarisico dat slechts enkelen zien Het verlies van biodiversiteit is volgens De Nederlandsche Bank (DNB) een groot risico voor de financiële stabiliteit. Cardano heeft een methode ontwikkeld om dit verlies te meten en zo de beleggingsrisico’s in kaart te brengen. IEXProfs sprak met Dennis van der Putten, Chief Sustainability Officer bij Cardano.