Neerwaartse bescherming is altijd belangrijk, zeker nu

Nu centrale banken minder geneigd zijn de markten te steunen in hun strijd tegen inflatie, en zij hun balansen willen verkleinen, denken we dat de periode van lage volatiliteit en consistent positieve rendementen voorbij is.

Het "nieuwe normaal” is een volatieler klimaat, een omgeving die nog steeds kansen biedt voor aandelenbeleggers, maar waarschijnlijk ook gepaard gaat met diepere dalingen en minder steile (minder V-vormige) herstelperiodes. Het actief beheren van het risico van de huidige markt vereist daarom strategieën die neerwaartse bescherming bieden.

In gesprekken met Nederlandse institutionele beleggers benadrukken we vaak dat een strategie voor neerwaartse bescherming belangrijk is in alle economische omstandigheden en niet kan worden losgelaten in een minder volatiele omgeving. Grote dalingen komen namelijk vaak en onverwachts voor en het kost tijd om daarvan te herstellen. Wij zien neerwaartse bescherming daarom als een doeltreffend instrument, zowel vanuit offensief als defensief oogpunt, dat beleggers in alle marktcycli moeten overwegen voor hun portefeuilles.

"Grote dalingen komen vaak en onverwachts voor en het kost tijd om daarvan te herstellen" 

Winnen door niet te verliezen

Bescherming tegen neerwaartse risico's wordt vaak gezien als een puur defensieve houding – om verliezen te beperken. Maar het is ook onderdeel van een offensieve strategie: beleggers die verliezen beperken tijdens een aanzienlijke daling (behoud van "dry powder”), kunnen na de daling sneller kapitaal toewijzen aan risicovollere activa en profiteren van het herstel.

Het defensieve imago van neerwaartse bescherming weerhoudt sommige instellingen ervan deze strategieën toe te passen, maar er zijn effectieve benaderingen die bescherming bieden zonder dat dit het groeipotentieel van aandelenbeleggingen in de weg zit. Hieronder worden er twee beschreven. Wij bevelen een gestructureerde aanpak aan voor het overwegen, afwegen en uiteindelijk kiezen tussen benaderingen.

80:60-strategie

Het is belangrijk vast te houden aan een langetermijnperspectief, bijvoorbeeld door een 80:60 defensieve aandelenstrategie te gebruiken en de prestaties op lange termijn te vergelijken met de historische rendementen van de Dow Jones Industrial Average (DJIA). Het 80:60 concept streeft ernaar voor 80% van de opwaartse markt mee te profiteren en voor slechts 60% geraakt te worden door de neerwaartse markt.

Onderstaande afbeelding laat een overzicht zien van de performance van het 80:60-concept in de twaalf decennia vanaf 1900. Daaruit blijkt dat beleggen in een 80:60-strategie in negen tijdsvakken outperformance had opgeleverd ten opzichte van de DJIA-index. Bovendien was de outperformance doorgaans groter in meer volatiele omgevingen zoals de huidige.

Klik op de afbeelding voor een grote versie

Deze uitkomst is niet verrassend. Uit eerder onderzoek blijkt namelijk dat strategieën met lagere volatiliteitsdoelstellingen op lange termijn gemiddeld beter renderen. Dit komt door de neiging van beleggers om de meest risicovolle activa in hun portefeuille op te nemen – terwijl het rendement op lange termijn de kop in wordt gedrukt.

"Strategieën met lagere volatiliteitsdoelstellingen renderen op lange termijn gemiddeld beter"

In een opwaartse markt worden beleggers te optimistisch en nemen ze buitensporige risico's, waardoor de waardering van activa stijgt. Een te hoge waardering wordt uiteindelijk onhoudbaar, wat leidt tot een correctie en neerwaartse druk. In een neerwaartse markt draait deze situatie om, wat zorgt voor buitensporig pessimisme en sterke neerwaartse druk op de waarderingen.

Volatiliteitsgerichte strategieën

Een andere benadering die neerwaartse bescherming biedt, is het kiezen van een gematigd risiconiveau. Vervolgens kan er worden geschakeld tussen verschillende niveaus van risicobereidheid. Met het proces van Dynamic Asset Allocation (DAA) wordt de allocatie aan risicovolle en niet-risicovolle activa gebaseerd op een prognose van de volatiliteit ten opzichte van een basisscenario of streefniveau.

De kosten van een DAA-proces komen voort uit de handel die nodig is om de portefeuille aan te passen aan de risicodoelstelling. De kosten van een volatiliteitsstrategie zouden relatief stabiel moeten zijn ten opzichte van de marktomstandigheden.

Desondanks kunnen volatiliteitsstrategieën niet altijd anticiperen op extreme marktbewegingen, waardoor de portefeuille niet kan "pieken" op de open markt, bijvoorbeeld wanneer de waarde bij de opening van de beurs sterk verandert ten opzichte van het niveau in de nacht, waardoor de volatiliteitsprognose in feite teniet wordt gedaan.

"Volatiliteitsstrategieën kunnen niet altijd anticiperen op extreme marktbewegingen"

Dit levert een probleem op bij snel dalende markten en steile rally’s. In die situatie presteren volatiliteitstrategieën vaak slechter dan de markt, omdat het tijd kost om de allocatie naar contanten te verlagen. Scherpe V-vormige oplevingen hebben de prestaties van volatiliteitsstrategieën negatief beïnvloed, op eenzelfde manier als bij defensieve aandelenstrategieën.

Beleggers voor wie risicobeheer belangrijker is dan rendement, hebben wel baat bij deze strategische benadering. Zo geven verzekeringsmaatschappijen hier vaak de voorkeur aan omdat zij gebonden zijn aan risicobudgetten. Ook beleggers die een zekere variabiliteit in hun rendement accepteren, maar geen grote terugval, hebben baat bij deze aanpak.

Afweging

Elk van deze benaderingen van neerwaartse bescherming heeft zijn eigen unieke kenmerken. Beleggers moeten duidelijk voor ogen houden wat hun risico- en rendementsprioriteiten zijn wanneer zij de keuze maken voor een strategische benadering.

Nu beleggers geconfronteerd worden met het vooruitzicht van krimpende balansen van de centrale banken en restrictieve monetaire verstrakking om de inflatie te bestrijden, zijn wij van mening dat ze moeten overwegen om defensieve strategieën in hun allocatie toe te passen.