Moment van de waarheid

Af en toe leiden marktrisico's tot hevige prijsbewegingen die beleggingsfondsen - en dus hun beleggers - met stevige verliezen opzadelen. Een dergelijke gebeurtenis is voor fondsbeleggers een moment van de waarheid, omdat in sommige gevallen blijkt dat een fonds is blootgesteld aan veel meer risico's dan was gemeld.

Een van deze momenten vond vorige week dinsdag plaats, toen de spreads van Italiaanse obligaties de lucht inschoten, nadat de Italiaanse president de vorming van een Italiaanse regering dwarsboomde.

De marktturbulentie op die dag was voor fondsselectors en beleggers de ideale gelegenheid om hun fondsbeslissingen te valideren. Hebben fondsbeheerders te veel risico genomen om de prestaties van hun fonds te verbeteren? Goede rendementen zijn immers de belangrijkste reden voor beleggers om voor een fonds te kiezen. Daar is ook een groot deel van de marketinginspanningen van een fondshuis op gericht.

Verkeerd risicoprofiel

Deze extra risico's zijn veelal niet zichtbaar door de prestaties in het verleden te analyseren. Maar blijkt dat het risicoprofiel van een fonds niet overeenkomt met die van een belegger, dan kan dat leiden tot een vertrouwensbreuk tussen klant en adviseur.

Maar begrijp me niet verkeerd: Ik zeg niet dat alle fondsen die beleggen in riskante activa slechte producten zijn. Als dat duidelijk is aangegeven in het beleggingsbeleid en begeleidende prospectus, dan is er natuurlijk niets mis mee. 

Maar sommige fondsbeheerders proberen wel degelijk het rendement van hun fonds te verhogen door te beleggen in activa die niet passen bij het risicoprofiel van hun fonds, en daarmee van de beleggers die ervoor hebben gekozen.

Gezonde twijfel

Beleggers, adviseurs en fondsselectors moeten altijd twijfels hebben over fondsen die in het verleden veel beter hebben gepresteerd dan soortgelijke fondsen. Grote kans dat dat deze outperformance tot stand is gekomen door meer risico te nemen. Of dat daadwerkelijk het geval is, laten de beursmomenten van de waarheid zien.