De Grote Vergissing Zien obligatiebeleggers het nog wel scherp? Ze gedragen zich alsof er geen risico's zijn. Levensgevaarlijk, als je het mij vraagt. 28 augustus 2014 10:50 • Door Marcel Tak Zo, dat was een fijne herfstvakantie. Dankzij mijn geweldige timing heb ik alle soorten luchten gezien, behalve blauwe. Maandenlang heersten zon en hoge temperaturen. Dat was geen garantie voor de (nabije) toekomst, zo is gebleken. Maar elk nadeel heb zijn voordeel. Het gaf mij de gelegenheid eindelijk eens al die boeken te lezen die op mijn To Read-lijstje stonden. Die gelegenheid heb ik echter niet te baat genomen. Ik kon toch moeilijk loskomen van de financiële markten en heb daar veel over nagedacht. Bijvoorbeeld over hoe raar het koersverloop op aandelen- maar vooral obligatiemarkt zich de afgelopen jaren heeft ontwikkeld. De obligatiekoersen, en als reflectie daarvan natuurlijk de rente, beginnen een aardig Hans Klok-gehalte te krijgen. Onvoorstelbaar laag Je ziet het gebeuren, maar hebt geen idee hoe het kan. Aan het begin van het jaar lag de Nederlandse 10-jaars staatsrente op 2,2%. Een ongekend laag niveau. Het kon niet anders dan dat in 2014 de echte ommekeer in de dalende rentetrend zou plaatsvinden, als vervolg op de aarzelende rentestijging in 2013. Die gedachte bleek een vergissing, een grote vergissing. Sinds het begin van het jaar is de rente gedaald tot 1,1%, een halvering. Onvoorstelbaar! De 1,75% staatsobligatie, met aflossing in juli 2023 stond aan het begin van het jaar op een koers van 96%. De actuele koers ligt 10 procentpunten hoger op bijna 107%, een stijging van ruim 12% (inclusief de opgelopen en uitgekeerde coupon). Het zijn rendementen waar een aandelenbelegger op jaarbasis dolgelukkig mee zou zijn. Uitgehongerde hyena's Nu zult u zeggen dat de ultralage rente voor staatsobligaties verklaarbaar is door het zeer ruime monetaire beleid. Wanneer we daarnaast bedenken dat door de strenge regelgeving banken, pensioenfondsen en verzekeraars zich als uitgehongerde hyena's op "veilige" obligaties storten, dan is de onnatuurlijk lage rente verklaard. Maar wat ik ondanks het ruime monetaire beleid niet kan verklaren zijn de renteniveaus op bedrijfsobligaties. Wat te denken bijvoorbeeld van het rendement op een bijna 7-jarige obligatie van de Spaanse telecombedrijf Telefónica (S&P rating BBB). Met aflossing in 2021 krijgt u op deze lening een jaarrendement van 1,5%. Tegelijkertijd keert het bedrijf een dividend op zijn aandelen uit van circa 6% en is de koerswinstverhouding circa 12. En wat dacht u van beleggers in obligaties Royal Dutch Shell (RDS), die voor een 12-jarige lening (aflossing 2026) een rendement van 1,6% incasseren? Het bedrijf keert zijn aandeelhouders echter een dividend van 4,7% uit, bij een koerswinstverhouding van het aandeel van 12. De obligatiebelegger zit fout Wat is nu het perspectief van de obligatiebelegger en de aandelenbelegger in bijvoorbeeld RDS? Voor de obligatiebelegger is het duidelijk. Als RDS financieel gezond blijft, zal in 2026 een rendement van 1,6% op jaarbasis zijn gerealiseerd. De aandelenbelegger moet meer veronderstellen, omdat er meer onzekerheden zijn. Stel de winst groeit gemiddeld jaarlijks met 3%, terwijl de koerswinstverhouding en het dividendpercentage gelijk blijft. De aandelenbelegger zal dan jaarlijks circa 8% aan rendement incasseren. Anders gezegd, een belegging van 10.000 euro eindigt voor de obligatiebelegger naar verwachting op 12.000 euro, terwijl de aandelenbelegger mogelijk uitkomt op 22.000 euro. Dit is een waanzinnig verschil. De vraag is nu wie er gelijk heeft: de obligatiebelegger of de aandelenbelegger. Ik denk dat de obligatiebelegger in dit geval "fout" zit. Het grote verschil in rendementsperspectief wordt veroorzaakt omdat de prijzen van obligaties zich geheel richten naar het monetaire beleid, en zich los hebben gemaakt van het debiteurenrisico. Wolf in schaapskleren Als de obligatiebelegger gelijk heeft opereren bedrijven als RDS en Telefónica op lange termijn in een probleemloze wereld, waar geen enkel risico op wanbetaling, of erger, plaatsvindt. Als dat zo zou zijn, moeten de aandelenkoersen van beide bedrijven nog veel verder omhoog. Een langdurig aandelenfeestje ligt dan in het verschiet. Ik denk echter dat risico zich als een wolf in schaapskleren verschuilt in de financiële markten. Wie durft te beweren dat de wereld om ons heen risicoloos is en dat ook nog vele jaren zal blijven, heeft het over de verkeerde planeet. Ik ben er dan ook van overtuigd dat met name bedrijfsobligaties, hoe kwalitatief goed ze ook zijn, volkomen verkeerd geprijsd zijn. Als het monetaire beleid weer terug naar normaal gaat en/of de wolf zich van zijn camouflagekleding ontdoet, zijn de rapen op de obligatiemarkt gaar. Mijn visie over de ontwikkeling van de rente in de afgelopen jaren was een vergissing. Daardoor miste ik veel rendement. Maar ik denk dat beleggers die nu nog in (bedrijfs)obligaties stappen zich ook vergissen. Gezien de mogelijke koersverliezen op vooral de langlopende (bedrijfs)obligaties, zou ik zelfs willen spreken van een Grote Vergissing. Marcel Tak is zelfstandig beleggingsadviseur en oprichter/beheerder van het Bufferfund. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Assetallocatie 17 mei Obligaties van buiten de VS favoriet bij Pimco Pimco heeft een voorkeur voor Westerse obligaties buiten de VS en voor Amerikaanse largecaps met een sterke balans. De Magnificent Seven krijgen wel steeds meer concurrentie van de 493 andere S&P 500-bedrijven. Andere opvallende adviezen in de nieuwste outlook van Pimco?
Opinie 08 mei Zeer grote kans kans dat alles over 10 jaar hoger staat Beursblogger Ben Carlson kijkt bij zijn beleggingen altijd in de achteruitkijkspiegel. Op basis daarvan kun je er met grote zekerheid vanuit gaan dat de beurs over 10 jaar hoger staat, net als huizenprijzen, het algemene prijsniveau en het bbp.
Assetallocatie 07 mei Optimix gaat keihard tegen de markt in Volgens Optimix zijn de overeenkomsten tussen de internethype van begin 2000 en de huidige hype zo groot, dat de vermogensbeheerder tegen de markt ingaat. Aandelen zijn verkocht en met de opbrengst zijn inflation linked obligaties gekocht, grondstoffenposities ingenomen en is een deel cash gehouden.
aandelen 02 mei Aandelen doen het op de lange termijn altijd beter Beursblogger Jonathan Clements geeft 5 goede redenen om op de lange termijn altijd te vertrouwen op de veerkracht van aandelen.
Assetallocatie 02 mei Ook zonder renteverlaging zijn aandelen de beste keuze Evan Brown, hoofd multi-asset bij UBS AM, blijft positief over aandelen, ook als de inflatie hardnekkig hoog blijft en de beloofde renteverlagingen van de Fed er dit jaar niet gaan komen. "Dat er minder rekening wordt gehouden met renteverlagingen heeft meer te maken met de sterke economische groei dan met de hardnekkig hoge inflatie."
Assetallocatie 22 apr Janus Henderson kiest voor cyclisch Europa Janus Henderson Investors kiest voor smallcaps en Europese aandelen. Volgens de Brits-Amerikaanse vermogensbeheerder houden beleggers te weinig rekening met een groeivertraging in de VS veroorzaakt door een langer hoog blijvende rente.