Goud: een koopje of een religie? Cyprus en Japan doen het eeuwige gouddebat weer oplaaien. Gaat goud weer stijgen of blijft het spul iets voor gelovigen? 15 april 2013 15:45 • Door IEXProfs Redactie De goudprijs blijft hardnekkig laag, ondanks de even hardnekkig lage rentes, de voortdurende geldpomperij door centrale banken – nu ook de Japanse, en hoe – en de Cyprus-crisis, die bewees dat zelfs 'gegarandeerde' spaarders hun leven niet langer zeker zijn. Maar blijft de goudprijs waar hij staat of zal hij weer gaan stijgen? De huidige stand is 'een droomscenario voor contrarians', zegt de één. Niet zo snel, zegt de ander: dat droomscenario doet al twee jaar niks voor goud. Dat is de inzet van een interessante discussie tussen lovers en haters van goud. Sceptisch is Barry Ritholtz. Optimistisch is John Hathaway, manager van het Tocqueville Gold Fund. Hathaway merkt op dat de Philadelphia Gold and Silver Index (tickercode XAU) van mijnbouwersaandelen in het eerste kwartaal van dit jaar nog harder is gekelderd dan in de zestien maanden daarvoor. Tot eind 2012 was de val "ordelijk", sindsdien hollen beleggers massaal naar de uitgang. Hathaway vindt dat zij ten onrechte "capituleren" voor de vele langjarige misstanden bij de grote mijnbouwbedrijven: arrogante directeuren die zich niks aantrokken van aandeelhouders en intussen geen idee hadden waar het met hun industrie naartoe moest. Die situatie is nu ten einde. Boze aandeelhouders worden eindelijk gehoord, veel van die hooghartige managers zijn ontslagen. Het kan alleen maar beter gaan, en die mijnbouwaandelen zijn nu historisch goedkoop. En wat de goudprijs betreft is het glas halfvol, denkt Hathaway. De prijs bleef 1523 dollar per ounce – behalve vandaag dan – ofschoon beleggers in goudtrackers hun stukken massaal loosden. Goud is nu niet te duur, het was te duur in 2011, toen beleggers overreageerden op de eurocrisis door massaal in het edelmetaal te vluchten. En: "Wanneer de prijs van wat dan ook de vorm van een parabool begint aan te nemen, moet er sprake zijn van een ernstige kater." Volgens Ritholtz moet die kater juist nog komen. "Wat zijn de fundamentele argumenten vóór goud?," zo vraagt hij zich retorisch af. Ofschoon hij bezweert zich niet schuldig te willen maken aan "Goldenfreude" – Schadenfreude (leedvermaak) ten koste van de goldbugs – geeft hij toch als antwoord: die zijn er niet. Goud heeft geen intrinsieke waarde: het geeft geen rente, geen dividend – niks, nada. Ritholtz: "Goud is geen belegging, en zal dat ook nooit worden." Goud is "de ultieme handel voor grote ezels", een geloofsartikel waarvan de aanhangers grossieren in vergissingen en vooroordelen. Ritholtz geeft drie argumenten waarom de gelovers vergeefs wachten op een nieuwe goudrally: 1. De dollar De vorige rally ging hand in hand met een val van de dollar met 41% tussen 2001 en 2007. Nu staat de greenback op een driejaars hoogtepunt. Waarom zou dan juist nu een nieuwe goudrally losbarsten? 2. De centrale banken Quantitative easing is nu vier jaar gaande in de VS en nauwelijks korter elders op aarde. Het is een totaal nieuw fenomeen waarvan wij de uiteindelijke gevolgen nog niet kúnnen kennen. Waarom zou goud dan als vanzelfsprekend profiteren? 3. De Cyprus-crisis Het is een grote vergissing de aanslag op Cypriotische spaarders te zien als een fundamentele breuk van de belofte van de autoriteiten dat zij ehhh … gespaard zouden blijven. De Cypriotische banken gaven 6% spaarrente terwijl overal elders op aarde de rente negatief was. "Sparen" op Cyprus was in feite een hoogriskante belegging waarvoor de "spaarders" nu een bijpassend hoge prijs betalen. Of en zo ja, hoe Hathaway op Ritholtz zal reageren, was bij publicatie van deze post nog niet bekend. Het argumentensteekspel tussen goudsceptici en Goldenfreudigen wordt de komende weken ongetwijfeld vervolgd. De Redactie van IEXProfs bestaat uit verschillende journalisten. De informatie in dit artikel is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies, of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. . Deel via:
aandelen 02 mei Aandelen doen het op de lange termijn altijd beter Beursblogger Jonathan Clements geeft 5 goede redenen om op de lange termijn altijd te vertrouwen op de veerkracht van aandelen.
Assetallocatie 02 mei Ook zonder renteverlaging zijn aandelen de beste keuze Evan Brown, hoofd multi-asset bij UBS AM, blijft positief over aandelen, ook als de inflatie hardnekkig hoog blijft en de beloofde renteverlagingen van de Fed er dit jaar niet gaan komen. "Dat er minder rekening wordt gehouden met renteverlagingen heeft meer te maken met de sterke economische groei dan met de hardnekkig hoge inflatie."
Assetallocatie 22 apr Janus Henderson kiest voor cyclisch Europa Janus Henderson Investors kiest voor smallcaps en Europese aandelen. Volgens de Brits-Amerikaanse vermogensbeheerder houden beleggers te weinig rekening met een groeivertraging in de VS veroorzaakt door een langer hoog blijvende rente.
Opinie 18 apr Yes! Wereldwijde groei versnelt In 2023 presteerde de Amerikaanse economie beter dan de meeste andere regio's in de wereld. Ook in 2024 gaat het de VS voor de wind, waarbij Grace Peters van J.P. Morgan Private Bank verwacht dat de economische groei in de rest van de wereld nu ook in een hogere versnelling gaat.
Assetallocatie 18 apr Van Lanschot Kempen koopt niet langer Japanse aandelen Van Lanschot Kempen is afgestapt van zijn overwogen-positie in Japanse aandelen. De bedrijfswinsten ontwikkelen zich nog steeds goed, maar de waarderingen beginnen flink op te lopen.
Assetallocatie 17 apr Cashberg langs de lijn gaat nergens naartoe Gerben Lagerwaard van State Street Global Advisors gelooft er niets van dat de gigantische hoeveelheid geld die nu in geldmarktfondsen is geparkeerd binnen afzienbare tijd naar de aandelenmarkt wordt gealloceerd.