Nieuws
Depressies leiden tot lagere rendementen
Bent u lusteloos en heeft u het gevoel dat alles fout gaat in de wereld, dan kunt u uw beleggingen beter overlaten aan een ander of een indexfonds nemen, betoogt Steve Abramowitz.
Mensen die te maken hebben met negatieve gedachten, lusteloosheid en andere depressieve symptomen zijn slechte beleggers. Dat is de stelling van de psycholoog Steve Abramowitz in zijn artikel Moody Blues voor de website Humble Dollar.
Abramowitz spreekt uit eigen ervaring. Hij beheert al jaren het vermogen van hemzelf en zijn gezin. Meestal met redelijk succes, maar er waren jaren bij dat zijn klinische depressie de resultaten negatief beïnvloedde.
Het is volgens hem een beetje vergelijkbaar met een ander fenomeen uit de behavioral science, namelijk de correlatie tussen overmoed en slechte beleggingsresultaten. Het verschil is alleen dat bij overmoed te veel risico wordt genomen, terwijl er bij een depressie juist te weinig risico wordt genomen.
Klinische depressie
Wat bedoelt Abramowitz met een klinische depressie? Dat zijn periodes waarin mensen meer dan een paar weken lusteloos en somber zijn, lijden aan overdreven veel zelfkritiek en pessimisme over de toestand in de wereld. Het gaat dus om een serieuze aandoening van lamlendigheid.
Abramowitz voelde zich gedurende zijn depressies verplicht de financiën te doen, maar had dat beter niet kunnen doen. Het was geen catastrofe. De rendementen waren positief. Het had alleen veel meer kunnen zijn als hij in een simpel indexfonds had belegd.
Overal beren op de weg
Het probleem zat hem in een constant gevoel van irritatie, pessimisme en cynisme.
Abramowitz: “Ik zag al mijn beleggingen door een donkere bril. Ik was er zeker van dat de Federal Reserve zou doorschieten met zijn rentebeleid, dat de bedrijfswinsten zouden tegenvallen en dat fondsen van de Vanguard Group dividenden zouden uitbetalen die zwaar zouden worden belast. Verliezen schreef ik toe toe aan duivelse insiders. Ik verkocht fondsen als ze kort slecht presteerden in de overtuiging dat er vreselijke dingen stonden te gebeuren en ik was gedurende de technologiehausse van de jaren '90 zwaar onderbelegd.”
Onduidelijk handelen
Een ander gevaarlijk symptoom van zijn depressies was een chronisch gebrek aan energie. Abramowitz verwaarloosde soms weken zijn portefeuille. Hij had moeite om research te lezen en te begrijpen. Alleen 's avonds lukte dat, 's ochtends was hij te groggy. En hij handelde soms zonder duidelijke reden om de dip even te vergeten en het idee te hebben toch iets te doen voor een better resultaat.
Dat viel te zien. Abramowitz heeft zijn rendementen vergeleken met die van een goede vriend van hem die ook aan een chronische depressie leed. Die had alleen het voordeel dat hij een vast deel van zijn inkomen belegde in een simpel fonds, waar hij geen omkijken naar had. “He has outperformed me by a mile.”