Nieuws
Nieuw bewijs voor dispositie-effect
Onderzoekers van de VU Amsterdam hebben nieuw bewijs gevonden voor de neiging van beleggers om negatief renderende effecten te lang vast te houden. Het lijkt zelfs nog erger te zijn dan eerder aangenomen.
De meeste beleggers zullen het gevoel kennen. Er zit een aandeel in de portefeuille dat uit volle overtuiging is gekocht vanwege het toekomstperspectief of de lage waardering, maar het komt er maar niet uit.
Het aandeel zakt verder en verder weg. De verliezen lopen op tot tientallen procenten, maar verkopen is geen optie want het moet toch ooit komen; een keerpunt in het sentiment, dat ene moment dat alles verandert en het aandeel doet vliegen.
Dispositie-effect
Van de andere kant zitten er ook aandelen in de portefeuille die het veel beter doen dan verwacht. Bij correcties zijn dit vaak de eerste aandelen die worden verkocht, hoewel er rationeel geen reden voor is.
In de wetenschap wordt dit het dispositie-effect genoemd. Het is irrationeel gedrag dat binnen de behavioral science al langer bekend is, maar waar het empirisch bewijs nog mager voor is.
Een groep onderzoekers van de Vrije Universiteit Amsterdam heeft nu nieuwe bewijzen gevonden.
Hoop
Femke van Horen, Marcel Zeelenberg, Siria Xiyueyao Luo en Kobe Millet deden vijf proeven om te kijken of beleggers inderdaad aandelen te vroeg verkopen die op winst staan, terwijl ze hun verlieslatende posities te lang aanhouden.
De VU-onderzoekers richtte zich bij het onderzoek A dark side of hope: Understanding why investors cling onto losing stocks vooral op het aspect hoop als verklarende factor.
Ze deden verschillende proeven. Uit de eerste twee bleek dat de hoop op herstel van slecht presterende aandelen los staat van de risicobereidheid van beleggers. Uit drie andere proeven komt iets nieuws naar voren.
Break-even
De hoop van beleggers blijkt beperkt te zijn. Op een gegeven moment verliezen ze de hoop dat slechte aandelen toch nog winners worden. Wat blijft is de hoop dat het aandeel op break-even niveau verkocht kan worden.
Als dat klopt dan is het dispositie-effect wellicht nog schadelijker dan eerder aangenomen. Het maakt de kans namelijk kleiner dat een lelijk eendje toch nog verandert in een mooie zwaan.