Iedereen maakt wel eens slechte beleggingsbeslissingen. Vaak ligt de oorzaak ervan in een overschatting van het eigen kunnen. Dat ledit tot activiteiten en gedragingen die we eigenlijk zouden moeten vermijden.
Joe Wiggins geeft in de blog Behavioural Investment een overzicht van een aantal van de belangrijkste vormen van overschattingen die beleggers eigen zijn.
1. Het timen van de markt
Misschien wel het pijnlijkste voorbeeld van beleggers die hun vaardigheden overschatten, is het geloof in markttiming. Het gaat hierbij niet alleen om het voorspellen van wat er op de beurs staat te gebeuren, maar ook wanneer het zal gebeuren. Dat laatste is nog moeilijker dan het eerste. Het met enige precisie voorspellen van een complex en chaotisch systeem is gewoon niet realistisch.
2. Het begrijpen van complexe fondsen
Complexe fondsen met bijvoorbeeld ingewikkelde derivatenstructuren zijn aanlokkelijk omdat ze vaak extreem hoge rendementen beloven bij een laag risico. Mensen die zich hierdoor laten verleiden, overtreden volgens Wiggins een belangrijke stelregel van beleggen: investeer nooit geld in zaken die je niet begrijpt.
3. Het voorspellen van inflatie en andere macro-economische indicatoren
Ons onvermogen om macro-economische variabelen accuraat te voorspellen, lijkt geen invloed te hebben op onze bereidheid het toch te blijven doen.
4. Winnaars selecteren
Een van de grootste mythes is dat actieve fondsbeheerders in staat zijn om de markt te verslaan op een continue basis. Zelfs de meest slimme en bekwame fondsbeheerders kunnen soms langere periodes ondermaats presteren. Beleggers die dit niet realiseren, kunnen verstrikt raken in een kostbare cyclus van het verkopen van verliezende fondsen en het kopen van de winnaars van gisteren.
5. Te snel opgeven
Elk fonds en beleggingsstrategie kent zwakke en sterke fases. In theorie is het makkelijk om met toppen en dalen om te gaan. Het is een kwestie van geduld, maar de praktijk is anders. De stress, angst en twijfels die in moeilijke periodes ontstaan, leiden er vaak toe dat beleggers op precies het verkeerde moment slechte verkoopbeslissingen nemen.
6. Ongevoelig voor verleidingen?
Slechte beleggingen zijn regelmatig het gevolg van een verhaal dat op papier fantastisch klinkt, maar in werkelijkheid een illusie is. Veel mensen denken van zichzelf dat zij immuun zijn voor mooie verkooppraatjes, maar bijna iedereen laat zich er wel eens dooor verleiden.
7. De kunst van op je handen zitten
Beleggen op lange termijn levert bijna altijd de beste resultaten op omdat het zo moeilijk is. Heel weinig doen, lijkt zo eenvoudig, maar de verleiding om te handelen is vaak enorm. Elke dag zijn er wel weer nieuwe ontwikkelingen en kansen die beleggers aan het twijfelen kunnen brengen.
8. Vermijd extremen
Het meeste van wat we op de financiële markten meemaken is slechts ruis, maar extremen doen ertoe. Wanneer de resultaten, het sentiment en de waarderingen zich op extreme niveaus bevinden (positief of negatief), is het voor de lange termijn vaak verstandig om een contraire positie in te nemen. Helaas is de druk om mee te doen met de massa vaak onweerstaanbaar.
9. Kwestie van kansberekening
Beleggers nemen vaak beslissingen waarbij de kansen op succes klein zijn. Ze denken dat zij in staat zijn om dat ene thematische fonds te selecteren of die ene sterfondsbeheerder die astronomische rendementen weet te behalen.
10. Een fantatsische belegging volstaat?
Rationeel weten de meeste beleggers dat een breed gediversifieerde portefeuille de beste kansen biedt. Maar het beleggen in een ETF of index is een beetje saai en is een bewijs van ons eigen onvermogen. Daarom gaan beleggers toch op zoek naar het winnende lot uit de loterij, wat zelden goed afloopt.
Conclusie
Wiggins: “In de loop van mijn carrière heb ik vaak horen zeggen dat een sterke persoonlijkheid en een zekere arrogantie vereisten zijn voor een succesvolle belegger, omdat het belangrijk is om boven de massa uit te steken. Maar dat is onzin. Dit zijn slechte eigenschappen, geen goede. Het is veel waardevoller om ons bewust te zijn van onze eigen beperkingen. We moeten bij het beleggen vermijden dat we onze eigen ergste vijand worden.”