Er is altijd wel ergens een bearmarkt

De Amerikaanse aandelenbeurs zit al jaren in een opwaartse trend. Europa bleef lange tijd achter, maar beleeft dit jaar ook een topjaar. Hetzelfde geldt min of meer voor Azië en andere opkomende markten. 

Voor de meeste beleggers is dat natuurlijk geweldig nieuws, maar niet iedereen is even gelukkig met de situatie. Denk bijvoorbeeld aan een ieder die cash heeft aangehouden in afwachting van een beter instapmoment, net een erfenis heeft ontvangen, of die nu begint met sparen voor een grote aankoop, een huis bijvoorbeeld?

Catch 22

Deze mensen hebben te maken met een soort catch 22, zegt Ben Carlson van vermogensbeheerder Ritholtz Wealth Management. Zij kunnen weliswaar profiteren van toekomstige koerswinsten, maar deze bullmarkt zal niet eindeloos aanhouden en aandelen zijn een stuk duurder geworden.

Althans, dat geldt voor grote delen van de markt, zegt Carlson. Er zijn ook sectoren en beleggingscategorieën die helemaal niet hebben geprofiteerd van de bullmarkt.

Matige waarde

Carlson geeft enkele voorbeelden. Ten eerste oliebedrijven waar beleggers zelfs in de VS de afgelopen tien jaar geld aan hebben verloren. De subcategorie energie in de S&P 500 heeft sinds 2008 een rendement opgeleverd van -14%. De hele S&P boekte in dezelfde periode een winst van 200%.

Buiten de VS zijn er nog dramatischere voorbeelden te vinden. Een wereldwijd gespreide portefeuille met mijnbouwaandelen leverde bijvoorbeeld een verlies op van 50%. En dan zijn er nog de vermaledijde waarde-aandelen.

Die zijn ver achter gebleven bij groeiaandelen zoals ASML, Amazone, Apple, Alphabet (Google), Microsoft of Facebook. Het was wat dat betreft een herhaling van eind jaren 90 van de vorige eeuw, vlak voor het knappen van de dotcom-luchtbel.

Herhaling internetluchtbel?

De hoop van waardebeleggers is dat groeiaandelen, net als aan het begin van deze eeuw een tik krijgen en dat er een periode aanbreekt waarin waarde-aandelen outperformen. Op zich is daar ook wel wat voor te zeggen. Uit onderzoek van Clif Asness van AQR blijkt namelijk dat value-aandelen zelden zo goedkoop waren als nu.

Carlson waarschuwt echter. Wie zegt namelijk dat groeiaandelen niet nog eens een, twee of drie jaar beter blijven presteren dan waarde-aandelen? Timing is een van de moeilijkste dingen die er zijn. Of zoals Carlson het zegt: "Als iets sterk is gedaald, dan betekent dat nog niet dat het niet nog verder kan dalen. En alleen omdat iets goedkoop is, betekent dat niet dat het nog goedkoper kan worden."

Bovendien zijn er ook redenen waarom bepaalde aandelen achterblijven. Bij grondstoffen is bijvoorbeeld het geloof in een supercyclus - zoals die voor 2008 bestond - volledig verdwenen. En waarde-bedrijven hebben hun underperformance voor een deel ook te danken aan technologische (disruptieve) innovaties.