Goede of toch wat minder goede vrijdag?

Onlangs schreef ik dat ik Jerome Powell, voorzitter van de Fed, tijdens de vorige persconferentie niet begreep. Hoewel hij aangaf dat het rentecomité van de bank de economie harder ziet groeien dan verwacht en de inflatie te hoog blijft, herhaalde hij dat de bank voornemens is dit jaar de rente meerdere keren te kortwieken.

Ik schreef dat het me niet zou verbazen als van die belofte heel weinig of zelfs niets terechtkomt. Een economie die zo hard groeit als de Amerikaanse dit jaar lijkt te groeien, met hoge inflayie, heeft eerder behoefte aan nog een renteverhoging dan aan een verlaging.

Ik begrijp het als u die column een beetje te out of the box vond: immers, de hele wereld heeft het over renteverlagingen, met als enige onbekende variabele in het geheel het aantal verlagingen. 

Inflatie niet verder omlaag

Inmiddels moet ik zeggen dat de hele wereld het had over renteverlagingen. Een zeer invloedrijk Fed-lid, gouverneur Christopher Waller, hield deze week een toespraak in New York. Daarin zei hij onder meer dat de recente inflatieontwikkelingen teleurstellen.

De vooruitgang met betrekking tot de daling van de inflatie naar het gewenste percentage van 2% is vertraagd, wellicht zelfs gestopt, aldus Waller.

Dat betekent dat de centrale bank de voorgenomen renteverlagingen verder voor zich uit moet schuiven, er zeker geen haast mee moet maken. Als we dit in een soort tijdlijn proberen te stoppen, dan zou een eerste renteverhoging pas richting het einde van het jaar zijn.

Geen serie 

Ondertussen sprak in Londen een lid van het rentecomité van de Bank of England. Die noemde renteverlagingen nog lang niet aan de orde. Zelfs Christine Lagarde, president van de ECB, zei onlangs dat als de bank de rente in juni verlaagt, ze niet kan beloven dat dat het begin van een serie verlagingen zal zijn.

Ik wist niet wat ik hoorde. Mijn vermoeden is dat de woorden van Lagarde erop wijzen dat er nogal wat ECB-bestuursleden zijn die van mening zijn dat de deur voor renteverlagingen niet wijd open staat.

Voor beleggers betekent dit een extra onzekerheidsfactor voor de komende maanden. Ik zou er niet blindelings vanuit gaan dat de centrale bankiers aan de weerszijden van de oceaan hun rentetarieven meermaals omlaag drukken dit jaar.

Veel tegenstellingen

De kans is groot dat we de komende tijd meer tegengestelde geluiden zullen horen, iets wat bijdraagt aan die onzekerheid. Wat Waller bijvoorbeeld zei, staat lijnrecht tegenover de persconferentie van Powell. Wat bestuurslid van de Britse centrale bank zei, staat haaks op wat de voorzitter van die bank onlangs zei, namelijk dat renteverlagingen om de hoek zijn.

Wat de centrale banken doen of van plan zijn te gaan doen, is van cruciaal belang voor de beurzen. Dit feit is misschien juist nu, deze week, extra veel van belang. Die sluiten vandaag het eerste kwartaal van 2024 af, een feestkwartaal op de financiële markten.

De koersen stegen in jaren niet zo hard in de eerste drie maanden van een jaar als dit jaar. Voor een groot deel was die feeststemming te danken aan de draai die de Fed medio december heeft gemaakt, toen Powell uit het niets aankondigde dat de rente in 2024 omlaag zal gaan.

Inflatie omlaag?

Op een gegeven moment werden er zeven verlagingen ingeprijsd voor dit jaar! Inmiddels is dat aantal ruimschoots gehalveerd, maar ook dat kan dus teveel zijn. De enige manier waarop de deur voor renteverlagingen van de Fed wijd open zou gaan staan, is als de inflatie de komende tijd weer verder gaat zakken én als de economische groei(vooruitzichten) verslechteren.

Vooralsnog is er weinig wat daarop wijst. Vanmiddag kan dat overigens veranderen: we krijgen dan de nieuwste inflatiecijfers uit de VS te verwerken. Wordt de Goede Vrijdag ook voor de markten en de Fed een goede vrijdag?