Meeste groene beleggers zien slechts het topje van de ijsberg

“Beleggers die geïnteresseerd zijn in de transitie naar een koolstofarme economie zouden breder moeten kijken bij het terugdringen van CO2-emissies. Te vaak staren we ons blind op de bijzonderheden, op de uitzonderingen. Terwijl we pas echt grote sprongen vooruit kunnen maken als we naar het grotere geheel kijken.

Dit kunnen beleggers doen door onder meer te beleggen in bedrijven waarvan hun bijdrage aan decarbonisatie ondergewaardeerd wordt door de markt. Bijvoorbeeld een groot traditioneel energiebedrijf dat zijn ingenieurs laat focussen op oplossingen voor de aanleg van offshore windparken.

Of een consultancy bedrijf dat organisaties adviseert over energiebesparing. Zo'n firma kan zomaar verantwoordelijk zijn voor aanzienlijke emissiebeperkingen bij een flink aantal grote organisaties, maar die bijdrage wordt niet of nauwelijks erkend door de markt of meegeteld door ESG-dataverzamelaars.

Scope 4

Dit worden ook wel scope 4-emissies genoemd van een onderneming: de emissies die worden vermeden door de bedrijfsactiviteiten. Maar er zijn nog geen eenduidige rapportagenormen voor deze emissies en mede daarom worden ze door toezichthouders ook niet erkend.

Dat is deels terecht: het is ingewikkeld omdat je moet inschatten wat er kan gebeuren en er bestaat een reëel risico op dubbeltellingen. Maar het is geen reden om deze bijdrage volledig te negeren. Dat iets ingewikkeld is of moeilijk, wil nog niet zeggen dat je het niet moet doen of dat het niet belangrijk is.

De meeste beleggers zien nu dus alleen het topje van de ijsberg als het gaat om vergroenende oplossingen. Door naar vermeden emissies te kijken wordt dat universum sterk uitgebreid. Kijk naar al die oplossingen die in de chemie en in engineering worden bedacht om emissies te beperken. Of denk aan netwerkbedrijven, energieopslag, slimme gebouwen. De lijst is heel lang.

Raj Shant

Liever gas dan kolen

Aardgas is overigens ook deel van de oplossing. Zonder gas als vervanger van steenkool als brandstof zal de energietransitie niet slagen, geen twijfel mogelijk. Ook hier raad ik aan: verruim uw blik. Misschien zijn beleggers te veel gefocust op wat er in landen als Nederland en het Verenigd Koninkrijk gebeurt. Daar kan op zekere schaal al sprake zijn van het vervangen van gascentrales door elektriciteit uit duurzame energie.

Maar wereldwijd wordt 30 procent van de energiebehoefte nog gedekt door energie uit steenkool. De 30 procent is goed voor 50 procent van alle CO2-emissies. Dus is het eerst zaak het verbranden van kolen te vervangen door het verbranden van gas, met name in India en China, waar kolen in overvloed en voordelig te krijgen zijn.

Het is de uitdaging om die landen op een economisch rendabele manier van gas te voorzien. Dat zou een grote stap betekenen op weg naar een koolstofarme economie. Daarna is het pas tijd om van gas als brandstof af te komen.

Het aandeel van steenkool in de wereldwijde energieopwekking daalt elk jaar en dat is de weg die we moeten vervolgen en versnellen. Daarom pleit ik er ook voor dat beleggers die willen investeren in de transitie naar een koolstofarme economie kijken naar het grotere geheel, dat ze beleggen in álle initiatieven die bijdragen en niet alleen in een kleine selectie daaruit.”