Achterblijvende fondsen zijn prima Het is zo gek nog niet om teleurstellende fondsen in portefeuille te hebben en ook bij tegenwind te houden. 21 mei 2014 16:00 • Door Peter van Kleef Iedereen weet dat fondsbeleggers de hardnekkige neiging hebben om winnaars uit het verleden te kopen. Ze kopen de fondsen die bovenaan de rendementslijstjes prijken, ze kopen thema's en regio's die het al een tijdje goed doen (eerlijk zeggen: hebt u frontier markets al gekocht of geadviseerd?). Ze kopen de fondsen die een karrenvracht aan sterren op hun uniform hebben geprikt en een overvolle vitrine met Lipper en Morningstar Awards hebben. De Ironie Der Dingen wil dat je een lat kunt leggen op een staafdiagram als deze, waarbij elke extra uitgedeelde ster ten koste van een stukje rendement gaat. Niet dat beleggers zich daar iets van aantrekken. Ze blijven de vier- en vijfsterren kopen, vanwege de kwaliteitsperceptie ("die analisten hebben er meer verstand van dan ik"). De onderstaande twee grafieken van vanguard laten haarfijn zien dat we de goede fondsen op het verkeerde moment kopen. Dit is op zich niets nieuws. We wisten al dat iedereen hoog koopt, en eerlijk is eerlijk, veel beleggers kunnen weinig anders. Waar kunnen ze zich op oriënteren? rendementen uit het verleden drawdowns oordeel van onafhankelijke experts advies van hun adviseur Het eerste is een dwaallicht pur sang, maar wel eentje waar we graag op af gaan. Tenslotte moeten die rendementen uit het verleden wel iets zeggen, nietwaar? Het tweede zegt iets over risicobeheer maar is voor veel beleggers al een brug te ver, en biedt net als rendementen geen enkele garantie voor de toekomst. De derde is een beetje leunen op de lamme en de blinde - met alle respect. Want awards, sterren en ratings, ze worden zelden uitgereikt op basis van wat fondsen in de toekomst gaan presteren. De gemiddelde bankadviseur loopt rond met een lijstje van het investment office en hoopt vooral dat de klant hem niet doorzaagt. En dat lijstje, dat is ook weer samengesteld door mensen die u dan maar blind moet vertrouwen. Op hun blauwe ogen of zo. Natuurlijk wordt er huiswerk gedaan, begrijp me niet verkeerd, maar dat reikt in de regel ook maar to zo ver. Het punt dat ik eigenlijk wil maken is dat het prima is als er in een fondsportefeuille wat achterblijvers zitten. Laat ze er vooral lekker zitten. Ze hebben namelijk misschien wel meer een nuttige functie dan wanneer ze sterk zouden outperformen.We hebben bijna allemaal een zwak voor dingen die glimmen, die in de mode zijn, de hip zijn, die het gewoon goed doen. En voor je het weet is een portefeuille een schijn-veelkleurige collectie met heel veel verborgen kruisverbanden. Waarbij alle neuzen stiekem in dezelfde richting wijzen. Vier Messi's op het middenveld. Twee Messi's in de aanval. Vier Messi's in de verdediging. En tot overmaat van ramp een Messi op doel, en over het algemeen zijn spelers van tuinkabouterformaat niet de meest geschikte keepers. U begrijpt waar ik heen wil. Als een fonds een duidelijke visie heeft, een heldere strategie en daar consistent in is, is een tijd van underperformance prima. Elke stijl kent zo nu en dan tegenwind. StupiditeitHet wordt rampzalig als beleggers elk fonds dat drie, zes of twaalf maanden achterblijft inwisselt voor een fonds dat het die periode excellent deed. Nog afgezien van de hoge transactiekosten knutsel je zo een torenhoge leverage of op het op zichzelf al fatale 'buy high sell low'-fenomeen. Ik heb het vaker gezegd. Beleggers zijn teveel bezig met het timen - en timen in drie kwart van de gevallen hopeloos mis. Het gaat niet om timing, het gaat om tijd. Laat dat fonds lekker underperformen, zolang het beleggingsproces gezond is. Ga als belegger op je handen zitten. En als private bank of onafhankelijk adviseur, geef je klant als relatiegeschenk eens wat origineels. Een paar lieslaarzen en een werphengel en zeg dat hij eens lekker moet gaan vissen. Zoals Carl Richards het schetste, de taak van een adviseur is niet om een topaandeel of -fonds te vinden. Zijn taak is om tussen de klant en een stupiditeit te gaan staan. Sell low is net zo'n grote stupiditeit als buy high. En als je tot de erkenning moet komen dat je de fout gemaakt hebt om hoog te kopen, dan nog is laag verkopen op z'n best een middel die de kwaal nog veel erger maakt. Peter van Kleef was tot en met 2014 hoofdredacteur van IEXProfs. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
J. Safra Sarasin Sustainable Asset Management 18 apr "Reshoring biedt mooie kansen voor groene beleggers" Volgens fondsmanager Daniel Lurch van het JSS Sustainable Equity Green Planet fonds van J. Safra Sarasin profiteren met name de duurzaamste bedrijven van de huidige herschikking van de wereldwijde productieketen. Welke dat zijn?
Impactbeleggen 11 apr “Het is fijn om goed te doen” Ook buiten Nederland is impactbeleggen ontdekt. Het Schotse Baillie Gifford bijvoorbeeld lanceerde in 2017 het Positive Change Fund. Vlak voor Pasen was Rosie Rankin, medeverantwoordelijk voor dit fonds, over in Amsterdam voor de tweedaagse Impact Europe Summit in de Beurs van Berlage. Rob Stallinga sprak met haar.
Impactbeleggen 03 apr "Impactbeleggers staan aan de goede kant van de geschiedenis" Hadewych Kuiper, directeur beleggingen bij Triodos IM, is niet onder de indruk van alle berichten dat duurzaam beleggen het beste heeft gehad. "Zo ziet tegenwerking van vooruitgang eruit."
Impactbeleggen 30 jan JSS Green Planet Fund: Kansrijk beleggen in een groene toekomst Beleggen in de toekomst is volgens S. Safra Sarasin beleggen in de groene transitie. Lees meer over het JSS Sustainable Equity Green Planet Fund, dat in de laatste drie jaar niet alleen hard is gegroeid maar ook sterk heeft gepresteerd.
ESG 17 jan ESG is dood, lang leve ESG 2.0! Matt Christensen, hoofd duurzaam en impact beleggen bij Allianz Global Investors, schetst de vijf belangrijkste duurzaamheidsthema's van 2024. Politieke verdeeldheid dreigt het grootste struikelblok te worden.
ESG 01 nov Biodiversiteitsverlies, het megarisico dat slechts enkelen zien Het verlies van biodiversiteit is volgens De Nederlandsche Bank (DNB) een groot risico voor de financiële stabiliteit. Cardano heeft een methode ontwikkeld om dit verlies te meten en zo de beleggingsrisico’s in kaart te brengen. IEXProfs sprak met Dennis van der Putten, Chief Sustainability Officer bij Cardano.