Vermogensbeheerder Adam Grossman is een fan van vaste verhoudingen binnen de portefeuille. Dat heeft zijn voorkeur omdat out- en underperformers in de portefeuille stuivertje-wisselen.
De ene keer doen groeiaandelen het goed, dan weer waarde-aandelen. Het ene jaar zijn obligaties in de mode, dan kiezen beleggers weer voor aandelen.
Het is bijna onmogelijk om te voorspellen welke beleggingscategorie als volgende gaat uitblinken. Met een goed gespreide portefeuille omzeilt een belegger dat probleem.
Dat is dan ook een van de belangrijkste adviezen van Grossman. Maak een plan voor de lange termijn met een brede spreiding en vaste verhoudingen en wijk daar niet vanaf, tenzij er iets ingrijpends verandert.
Time for change
Dat laatste is nu helaas het geval. Grossman is altijd terughoudend geweest ten opzichte van opkomende markten. Landen als China, Brazilië, Rusland en India hebben als voordeel dat ze snel groeien en een groot deel van de wereldbevolking huisvesten.
Het nadeel is dat ze onvergelijkbaar zijn met Europa of de VS, met andere (minder efficiënte) juridische, politieke en economische systemen.
In de modelportefeuille van Grossman hebben de emerging markets daarom een aandeel van slechts 5%. Grossman, vertelt op zijn blog Humble Dollar dat hij dit tot voor kort een redelijk percentage vond, maar met de oorlog in Oekraïne en de vreemde capriolen van China, vindt hij het tijd worden voor verandering.
Vijf factoren baren hem zorgen:
1. MSCI en FTSE
De twee grootse indexsamenstellers FTSE en MSCI hebben een paar jaar geleden besloten om Chinese aandelen een grotere weging te geven. Dat was mede op aandringen van de regering in Peking. De MSCI EM-index bestaat daardoor tegenwoordig voor ongeveer 30% uit Chinese aandelen. Dat is even zelfs 40% geweest. Grossman vindt dat teveel voor een land. Het brengt de spreiding in gevaar.
2. Regelgeving
China is in 2020 begonnen met een initiatief om de welvaart breder te verdelen. Op zich een nobel streven, maar het is gepaard gegaan met allerlei regelgeving en boetes voor bedrijven. Dat schept volgens Grossman veel onzekerheid over of China nog wel een betrouwbare plek is om te investeren.
3. Intellectueel eigendom
Er zijn steeds meer berichten over Chinese bedrijven die proberen westerse geheimen en patenten te stelen. Ook bij bedrijfsovernames het primaire doel vaak het vergaren van westerse kennis. China is geen een nette handelspartner. Neem bijvoorbeeld zonnepanelen. Toen China een jaar of tien geleden ontdekte hoeveel ze daarmee konden verdienen, verlaagden ze de prijzen zover dat de Europese concurrentie grotendeels ten onder gingen. Sindsdien beheersen ze deze markt. En tenslotte zijn er nog de cyberaanvallen op particuliere en overheidsbedrijven, waar Grossman zich zorgen over maakt.
4. Oekraïne
Rusland is na de inval in Oekraïne sowieso een no-go-area voor Grossman. Het feit dat China weigert afstand te nemen van Poetin maakt de keuze voor Chinese aandelen er niet eenvoudiger op.
5. Algemene situatie
Los van de bovenstaande factoren zijn er nog tal van andere factoren waarom Grossman weg wil uit China. Denk aan de autoritaire leiding van Xi Jinping, de Oeigoeren, Taiwan, Hongkong en de voortdurende politieke spanningen met de VS.
Freedom 100 ETF
Grossman wil dus niet in China beleggen en niet in Rusland, maar wel in opkomende markten. Dat is onmogelijk met ETF's gebaseerd op indices van MSCI en FTSE. Een alternatief is de Freedom 100 Emerging Markets ETF, die landen weegt naar hun democratische principes. China en Rusland zitten hier niet in.
Zijn verwachting is dat er meer van dit soort fondsen komen, waarmee gelijk een probleem van de Freedom ETF kan worden opgelost. Die is nu namelijk nog een stuk duurder dan andere indexproducten.