Wees voorzichtig met green bonds

De interesse in groen beleggen is de laatste jaren exponentieel gestegen door de toenemende risico’s die het gevolg zijn van de opwarming van de aarde. De markt van green bonds groeide van minder dan 22 miljoen dollar in 2011 naar meer dan 90 miljard dollar dit jaar. Beleggers en regeringen  erkennen de noodzaak om projecten te financieren die gericht zijn op een beter milieu. Groene obligaties vormen een steeds belangrijker instrument om dergelijke vooruitgang financieel te ondersteunen.

"Wij zien een enorme toename van klanten die steeds gedetailleerdere rapportage over CO2-uitstoot- en ESG-prestaties eisen. Beleggers eisen ook van hun portefeuillebeheerders eisen om CO2-vriendelijke bedrijven uit hun portefeuille te weren. Dat brengt op zijn beurt weer een verandering te weeg in de manier waarop wij klantenportefeuilles beheren en welke groene obligaties we naar bijvoorbeeld het recent gelanceerde Sustainable Corporate Bond Fund alloceren," zegt ESG analist Joshua Kendall van BNY Mellon’s boutique Insight Investment.

Maar met de groei van de markt van green bonds zijn ook de risico's gestegen. Kendall: “Beleggers moeten daarom heel selectief zijn in hun keuze welke green bonds zij in hun portefeuille nemen." De informatie van geselecteerde bedrijven moet volgens hem telkens op waarde worden geschat en bewijzen dat het management zijn werk goed doet, waarbij transparantie erg belangrijk is."

Joshua Kendall

Valkuilen

Kendall is dus van mening dat beleggen in groene obligaties een zorgvuldige afweging vereist. Hij legt dit uit aan de hand van vier factoren.

1. Kleine markt
“Iedereen praat over green bonds als een soort van panacee, maar de realiteit is dat de markt voor groene obligaties nog erg klein is en minder dan 1% uitmaakt van de totale bedrijfsobligatiemarkt.” Maar dat begint wel te veranderen. Kendall ziet een toename in het aantal eerste uitgiften, alsook in bedrijven die voor de tweede of derde keer een groene obligatie emitteren.

2. Veel van hetzelfde
Beleggers die op zoek zijn naar diversificatie moeten naar verhouding niet te veel groen in hun obligatieportefeuille stoppen, aldus Kendall. Hij doelt op de grote concentratie van uitgevende bedrijven van green bonds; veelal nutsbedrijven en financiële instellingen.

3. Ook groene bedrijven kunnen failliet gaan
Net als de andere emittenten in het vastrentende universum is er ook bij uitgevers van green bonds sprake van verschillen in kredietrisico. Kendall: “Beleggers moeten zich niet in de luren laten leggen door ondernemingen die met problemen kampen en besluiten groene obligaties uit te geven, omdat ze eerder zullen worden gekocht dan conventioneel schuldpapier. Een groene obligatie is niet per se een goede belegging.”

4. Twijfelachtige normen
Groene emittenten genieten veel vrijheid om het opgehaalde geld te besteden, wat vragen kan oproepen over de werkelijke duurzaamheid van een groene obligatie. Kendall: "In essentie is er niemand die als controlerende instantie een groen keurmerk op een obligatie plakt. Het is aan de uitgever om de opbrengst van de bond op de juiste, beloofde manier uit te geven. Door dit gebrek aan richtlijnen, stijgen de zorgen over het groen wassen van reguliere obligaties." Volgens Kendall zal de EU mogelijk onderzoek doen naar de verscherping van normen en een regelkader voor groene obligaties creëren. Tot die tijd ligt de druk bij de fondsbeheerders die in groene obligaties investeren.

Selectiebeleid

Insight Investment heeft zijn eigen checklist gemaakt. Kendall noemt die de stoplichtindicator. “We hebben deze maand 6 groene obligaties onder de loep genomen. Bij de helft sprong het stoplicht op rood.”

Om geen vertekend beeld te creëren voegt hij er direct aan toe: “Maar de meeste bedrijven die groene obligaties uitgeven, hebben het juiste motief én raamwerk om duurzame leningen te emitteren en zijn het soort bedrijf waarin we willen beleggen.”

Insight Investment waardeert groene obligatie op basis van drie criteria. De eerste betreft de ESG-prestaties van de emittent.  “Met een sterke ESG-performance wordt een duurzame lening geloofwaardiger.”
Het tweede criterium gaat over transparantie. “Daarmee bedoel ik hoe duidelijk uitgevende instellingen uitleggen hoe zij het ontvangen geld zullen besteden."
Als laatste analyseert Kendall hoe substantieel de impact van de obligatie daadwerkelijk is ten opzichte van wat een bedrijf ermee wil bereiken.

Laatste waarschuwing

Kendall: "Ik kan niet vaak genoeg herhalen dat een groen label géén vervanging is voor het doen van gedegen fundamentele analyse van het krediet, als ook van de financiën en het management van het uitgevende bedrijf.”