Hoge fee? Net als een slechte film! Er is een parallel tussen geflopte vervolgfilms en de dure vergoedingen voor fondsbeeheerders. 5 november 2015 10:00 • Door IEXProfs Redactie Ben Carlson trekt op A wealth of common sense een vergelijking tussen geflopte vervolgfilms na een groot succes van het origineel en de dure vergoedingen voor fondsbeeheerders. Eigenlijk weet men dat het succes niet te evenaren is, maar brengt een vervolg uit omdat het goed betaalt. Hollywood en Wall Street hebben heel wat flops geproduceerd na een succesvol debuut. De blogschrijver zag ineens een link toen hij las wat Warren Buffett zei over hedgefondsvergoedingen die grotere fondshuizen in rekening brengen. Als ze 20 miljard dollar onder beheer hebben, strijken ze sowieso al 400 miljoen op aan management fees op. Die 20% prestatievergoeding wordt dan minder belangrijk. Het aantrekken van vermogen is erg belangrijk. En er is veel geld in de markt van mensen die bereid zijn om hoge vergoedingen te betalen voor beloofde prestaties. De fondsen hoeven niet noodzakelijkerwijs te presteren, de belofte is al genoeg om een fondsbeheerder rijk te maken. Alleen genieën Howard Marks van Oaktree deed recent vergelijkbare uitspraken. Zo’n 40 jaar geleden was het een handjevol hedgefondsen dat hoge vergoedingen durfde te vragen. Nu zijn het tienduizenden hedgefondsen, private-equityhuizen en durfkapitalisten, die hoge vergoedingen in rekening brengen. En 40 jaar geleden waren het een paar genieën die de leiding over een hedgefonds hadden. Het lijkt Marks niet aannemelijk dat er nu tienduizenden genieën rondlopen. Niemand verdient 20% van de winst, tenzij het een buitengewone manager is. Maar ja, iedereen vindt zichzelf exceptioneel, dus het systeem houdt zichzelf in stand. Carlson schaamt zich als hij de vergoedingen ziet die diverse partijen durven te vragen. Zou het voordeel van schaalgrootte niet moeten worden doorgegeven aan de beleggers, vraagt hij zich af. Financiële instellingen spreken vaak over het afstemmen van hun belangen op die van de beleggers, maar in de praktijk komt er niet veel van terecht. Korting naar grootte Meestal groeien de firma’s het hardste die goede prestaties hebben weten neer te zetten. Zij kunnen dan ook makkelijker een hogere vergoeding vragen. Kleinere firma’s moeten lagere kosten berekenen om beleggers te trekken, maar hebben die speelruimte vaak niet. Het is de omgekeerde wereld, zij die wel minder kunnen berekenen doen het juist niet. Dan is het ook nog eens moeilijker om topprestaties te leveren met meer vermogen onder beheer. Dus het geld stroomt binnen op basis van prestaties uit het verleden, maar de alpha wordt niet gerealiseerd waarvoor wordt betaald. Carlson geeft een paar handreikingen hoe de belangen van beide partijen beter op elkaar worden afgestemd. Fondsen zouden kortingen moeten geven als een bepaalde fondsgrootte wordt bereikt. Helaas rekenen de meeste fondshuizen meer als ze groter worden. Kies 2% of 20%. Een hoge prestatievergoeding en lage managementvergoeding, of andersom, is acceptabel, maar niet allebei. Om 2% als managementvergoeding te rekenen is begrijpelijk, maar het is dwaas om daarbovenop nog eens 20% prestatievergoeding af te romen. Het is verbazingwekkend hoeveel beleggers bereid zijn dergelijke absurde vergoedingen te betalen. Neem ook een boeteclausule op, als het fonds opgeheven wordt of er grote verliezen worden geleden. Gezamenlijk op de blaren zitten in mindere tijden is een goede manier om belangen op elkaar af te stemmen. Bereken lagere vergoedingen voor langetermijnbeleggers, als een vorm van beloning voor hun trouw. De Redactie van IEXProfs bestaat uit verschillende journalisten. De informatie in dit artikel is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies, of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. . Deel via:
Assetallocatie 08:00 Optimix gaat keihard tegen de markt in Volgens Optimix zijn de overeenkomsten tussen de internethype van begin 2000 en de huidige hype zo groot, dat de vermogensbeheerder tegen de markt ingaat. Aandelen zijn verkocht en met de opbrengst zijn inflation linked obligaties gekocht, grondstoffenposities ingenomen en is een deel cash gehouden.
aandelen 02 mei Aandelen doen het op de lange termijn altijd beter Beursblogger Jonathan Clements geeft 5 goede redenen om op de lange termijn altijd te vertrouwen op de veerkracht van aandelen.
Assetallocatie 02 mei Ook zonder renteverlaging zijn aandelen de beste keuze Evan Brown, hoofd multi-asset bij UBS AM, blijft positief over aandelen, ook als de inflatie hardnekkig hoog blijft en de beloofde renteverlagingen van de Fed er dit jaar niet gaan komen. "Dat er minder rekening wordt gehouden met renteverlagingen heeft meer te maken met de sterke economische groei dan met de hardnekkig hoge inflatie."
Assetallocatie 22 apr Janus Henderson kiest voor cyclisch Europa Janus Henderson Investors kiest voor smallcaps en Europese aandelen. Volgens de Brits-Amerikaanse vermogensbeheerder houden beleggers te weinig rekening met een groeivertraging in de VS veroorzaakt door een langer hoog blijvende rente.
Opinie 18 apr Yes! Wereldwijde groei versnelt In 2023 presteerde de Amerikaanse economie beter dan de meeste andere regio's in de wereld. Ook in 2024 gaat het de VS voor de wind, waarbij Grace Peters van J.P. Morgan Private Bank verwacht dat de economische groei in de rest van de wereld nu ook in een hogere versnelling gaat.
Assetallocatie 18 apr Van Lanschot Kempen koopt niet langer Japanse aandelen Van Lanschot Kempen is afgestapt van zijn overwogen-positie in Japanse aandelen. De bedrijfswinsten ontwikkelen zich nog steeds goed, maar de waarderingen beginnen flink op te lopen.