Suprematie Wall Street gaat verder

De aandelenmarkten van Frankrijk, het VK, Japan, Duitsland, Canada en Zwitserland hebben allemaal een beurswaarde die weinig afwijkt van hun nationale inkomen (bbp). De een zit er een stukje boven, zoals Zwitserland, de ander eronder, zoals Duitsland. 

De enige twee landen waar die verhouding volledig zoek lijkt, zijn de VS en China. China heeft een aandeel in de wereldeconomie van bijna 17%, maar de beurs komt niet verder dan 2,4%. De VS zit aan het andere eind van het spectrum. De economie is groot met een belang van 26%, maar de beurs torent daar nog ver bovenuit met een belang van meer dan 65%!

“Je zou kunnen zeggen dat de VS de rest van de wereld langzaam maar zeker opslokt”, schrijft vermogensbeheerder Ben Carlson in zijn blog A Wealth of Common Sense. Alleen in de jaren 50 en 60 kwam het aandeel van de VS in de globale markten volgens hem in de buurt van het huidige niveau. De grote opmars is nu zo'n 15 jaar aan de gang. Tijdens de kredietcrisis lag het belang van de VS nog onder de 40%.

Valt dat nog wel uit te leggen?

Veel analisten vragen zich af hoe lang dat nog zo door kan gaan. Carlson ziet het tij voorlopig niet keren. Hij noemt een paar factoren die de Wall Street-outperformance rechtvaardigen.

Productiviteit: Ten eerste is de VS veel productiever dan andere landen. Neem Frankrijk. Daar is de productiviteit de laatste 10 jaar nauwelijks gestegen, terwijl die in de VS is omhooggevlogen met ongeveer 15%. Er is in de VS daardoor meer ruimte voor koerswinsten, want in principe geldt dat met een hogere productiviteit en evenveel arbeid er meer ruimte is voor hogere lonen, consumptie én financiële welvaart (in de vorm van aandelen en andere assets).

Risicobereidheid: Een tweede sterke punt is de dynamiek en risicobereidheid van Amerikanen. “Risico's nemen zit bij de Amerikanen in het bloed, net als geld uitgeven, beleggen en gokken.”

Is het percentage stabiel?

Carlson vindt het op basis van onder meer deze factoren niet raar dat de Amerikaanse beurs meer waard is dan het bbp. Maar het is geen zekerheid dat het zo blijft. Beurswaardes zijn onderhevig aan cycli die regionaal verschillen.

Zo was aan het begin van de vorige eeuw het Verenigd Koninkrijk verreweg de grootste beursmacht met een belang van 24,2% (nu 3,7%), terwijl de VS niet verder kwam dan 14,5%. In 1990 was Japan bijna even groot als de VS met een belang van rond de 25%, nu zijn ze daar ver van verwijderd met 4,8%. 

Het zijn lange-termijnbewegingen waarbij niet van tevoren vaststaat wie gaat stijgen en wie gaat dalen. Carlson maakt zich voor de VS voorlopig geen zorgen. Er is namelijk geen enkel land te bekennen dat de economische macht van de VS kan bedreigen.