Er valt veel te zeggen voor het mijden van Chinese aandelen: de straaljagers boven Taiwan, de barstende vastgoedbubbel, de voortdurende handelsconflicten met de VS, de hardvochtige omgang met Oeigoeren en het afscheid van liberale marktprincipes.
Het spreekt allemaal niet in het voordeel van Chinese beleggingen. Van de andere kant is China de tweede economie van de wereld, de groei hoog, de welvaart steeds breder verdeeld en de aandelenmarkt groot en divers.
Voor een internationale belegger op zoek naar een breed gespreide portefeuille zijn dat interessante aspecten.
Tragische fout
Wat te doen met China? Het is een vraag die veel beleggers bezighoudt en soms zelfs leidt tot emotionele reacties, zoals een maand geleden toen George Soros het een tragische fout noemde van Blackrock om in China te investeren.
Het zou met het oog op de Amerikaanse nationale veiligheid misschien zelfs gevaarlijk zijn.
De grootste controverse bij beleggers bestaat over de steeds repressievere overheid. Michael O’Brien, fondsmanager bij Fundsmith Emerging Equities Trust, zegt tegen Citywire dat hij het al van mijlenver heeft zien aankomen.
Onzekerheid eigendomsrechten
Het begon met het blokkeren van de beursgang van Ant Financial, daarna werd de grip op het onderwijs verhoogd, het internet, gokken in Macau en de vastgoedsector. Ondertussen werden vele rijke succesvolle ondernemers aan de schandpaal genageld.
Het gevolg is dat er een enorme onzekerheid bestaat over eigendomsrechten, zegt O’Brien.
Zo lang een ondernemer of een belegger een goede relatie met Peking heeft, is er niet zoveel aan de hand, maar wee je gebeente als die band verbroken wordt, dan is geen enkele investering veilig.
Game over
Chamath Palihapitiya, de CEO van Social Capital, ziet dat net zo. Voor hem is het voorlopig game over voor China. Tijdens de CNBC-conferentie Delivering Alpha noemde hij China “een land, een bedrijf, een CEO."
Er is maar een iemand die het voor het zeggen heeft en dat is president Xi Jinping. Voor een internationale belegger is dat onaantrekkelijk.
Dat zegt ook Brad Gerstner, CEO van Altimeter Capital. Hij denkt dat het voorbij is met Chinese IPO’s in de VS. “Beursgangen zullen in de toekomst allemaal in Hongkong plaatsvinden.”
Ongebreideld kapitalisme
Er zijn van de andere kant ook beleggers die de hele ophef over meer Chinese regulering overdreven vinden. Dat geldt bijvoorbeeld voor de rasechte kapitalist Charlie Munger - medeoprichter van Berkshire Hathaway.
Hij vindt het helemaal niet zo gek dat de Chinese overheid iets onderneemt tegen de ongebreidelde rijkdom en macht van mensen als Jack Ma. “De overheid grijpt preventief in om speculatie te stoppen. Ik wil zeker niet alles van het Chinese systeem overnemen, maar deels kunnen we er wat van leren."
Langetermijnvisie
Mary Erdoes, de CEO van J.P. Morgan Asset Management, vindt dat China thuishoort in elke internationale portefeuille gewoon omdat het een groot en belangrijk land is. Maar er liggen ook grote kansen.
China is relatief goedkoop, het is sterk ondervertegenwoordigd in de meeste portefeuilles en consumentenbedrijven kunnen profiteren van een snel stijgende koopkracht. “Dit is juist de tijd om te beleggen in China,” zei ze tijdens dezelfde Delivering Alpha-conferentie.
Veel bearmarkts, toch outperformance
Jeffrey Kleintop koos onlangs in de Financial Times voor een meer technische benadering. Hij is chief global investment strateeg bij Charles Schwab.
Er is volgens hem niks in te brengen tegen het feit dat de Chinese beurs dit jaar belabberd presteert. De MSCI China-index zit officieel in een bearmarkt met een daling van ongeveer 20%, terwijl de Nederlandse AEX-index bijvoorbeeld met 24% is gestegen.
Maar is dat erg? Kleintop wijst erop dat dit voor China niks bijzonders is. Sterker in 17 van de laatste 20 jaar belandde de Chinese beurs periodiek in een bearmarkt - een correctie van 20% of meer - en toch was het gemiddelde rendement 12% per jaar. “Dat is beter dan de S&P 500.” China is van huis uit gewoon heel erg volatiel.