Voor beleggers is het dit jaar een achtbaanrit. Centraal in de beleggersbelangstelling stond de Amerikaanse munt. Tijdens de grote sell-off in maart won de dollar 10% aan waarde.
Lopen de zaken verkeerd, dan zoeken beleggers bescherming in 's werelds reservemunt. Met het herstel van de financiële markten ging de waarde van de dollar weer even hard omlaag als het eerder was gestegen.
Op het moment van schrijven is de euro 1,17 dollar waard. Dat was op 22 maart van dit jaar nog 1,06. Sinds het begin van dit jaar staat de dollar op een verlies van 5% ten opzichte van de euro.
Dat verbaast obligatiebelegger Robbie Boukhoufane van Schroders niet. "Zodra beleggers weer risky assets kopen, heeft de dollar de neiging te dalen."
Daarnaast waren Azië en in mindere mate Europa succesvoller dan de VS in de bestrijding van het virus. Volgens Boukhoufane is ook het Europese herstelfonds ter waarde van 750 miljard euro een game changer. Dat zal de economische groei van de EU en daarmee ook de euro een extra impuls geven. "Ook de onzekerheid over de afloop van de Amerikaanse verkiezingen maakt beleggers huiverig dollars te kopen."
Dalende Amerikaanse rente zet dollar onder druk
Volgens Boukhoufane zal de dollar de komende jaren verder aan waarde verliezen. Meerder factoren halen de dollar omlaag. Allereerst is er het teruglopende renteverschil tussen de VS en Europa.
Een verder dalende Amerikaanse rente leidt onherroepelijk tot een zwakkere dollar. Beleggers, met name uit de eurozone, hebben immers minder reden om Treasuries, dus dollars te kopen. Valutarisico's dan wel dure hedge-kosten blijven buiten de deur.
Boukhoufane verwacht ook een einde van de Amerikaanse aandelenpopulariteit, hetgeen niet-Amerikaanse beleggers aanzet minder op Wall Street te shoppen. Terwijl er een einde komt aan de superieure Amerikaanse groei van winstmarges en van de bredere economie, rekent Schroders op een forse uitbreiding van het opkoopprogramma door de Fed.
"Blijvend lage Amerikaanse rentes in combinatie met een licht oplopende inflatie leidt automatisch tot verdere druk op de dollar."
Einde dollardominantie
Voor de langere termijn krijgt de dollar volgens Boukhoufane vooral last van de-dollarisation. Ofwel, er komt langzaam maar zeker een einde aan de dominantie van de dollar in de wereld.
De reservemunt krijgt concurrentie. Meer handelstransactie zullen in de toekomst worden gepleegd in andere valuta. Om hun valutarisico's te spreiden zullen overheden wereldwijd hun schulden minder in dollars uitgeven.
De euro en de Chinese renminbi zijn de munten die het meest van de dalende dominantie van de dollar zullen profiteren, zo schat Boukhoufane in. China zal meer olie in renminbi kopen.
Het land opent zich daarnaast steeds meer voor buitenlandse investeerders die een deel van hun dollarbeleggingen zullen verruilen voor Chinese. "Ik verwacht dat de Chinese obligatiemarkt over een paar jaar 20% tot 25% van de wereldwijde obligatiemarkt zal uitmaken, even groot als die van de VS," aldus Boukhoufane.
De vraag naar de euro wordt volgens hem vooral ondersteund door verdere Europese integratie. Het Europese herstelplan is daar een mooi voorbeeld van. Boukhoufane rekent erop dat de negentien EU-landen snel met maatregelen komen om een einde te maken aan de bancaire versnippering.
Amerikaanse topeconoom voorspelt dollarcrash
Robbie Boukhoufane staat zeker niet alleen in zijn negatieve kijk op de dollar. Topeconoom Stephen Roach van Yale University schetste onlangs in een opiniestuk voor The Financial Times een grimmig vooruitzicht voor de dollar.
De Amerikaanse munt staat volgens hem aan de vooravond van een koersval die op kan lopen tot 35% eind 2021. Andere munten zoals de euro, de renminbi, goud en cryptomunten zullen daarvan profiteren.
Het is een mix van factoren die Roach zorgen baart. De belangrijkste zijn, naast de groeiende twijfel van beleggers over de de rol van de dollar als reservemunt, een spaartekort en een snel stijgend tekort op de lopende rekening.
Negatief spaarsaldo
Om met de eerste twee factoren te beginnen. De Verenigde Staten hebben volgens Roach al decennialang te maken met een dalend spaarsaldo. In de jaren 60 was een spaarsaldo van boven de 10% van het bbp nog normaal. Dit jaar dook het spaarsaldo voor de tweede keer sinds 2009 onder de 0%.
Aangezien de Amerikanen hun economie graag zien groeien, hebben ze behoefte aan investeringen. Voor investeringen is geld nodig. Door het spaartekort moet dat geld nu uit het buitenland komen. Het is dus groeien met geleend geld.
Het negatieve spaarsaldo is geheel te danken aan de overheid, die een enorm begrotingstekort heeft. Op zich hoeft dat geen probleem te zijn, als het maar tijdelijk is. Volgens Roach is dat niet het geval. Ook volgend jaar wordt een tekort verwacht dat richting de 10% van het bbp gaat.
Zwakte ligt voor de hand
Dit jaar dreigt het tekort op 16% uit te komen. Het is aan de rest van de wereld om dat te financieren. De vraag is hoelang de rest van de wereld daartoe bereid is en wat men ervoor terug wil hebben.
Roach: "Er zijn twee mogelijkheden: Of de dollar wordt goedkoper, zodat buitenlanders meer te besteden hebben in de VS, of de rente moet omhoog. Aangezien de Fed de rente niet wil verlagen, ligt een zwakkere dollar voor de hand."
De dollar-index heeft in het verleden wel vaker zware tikken gekregen. Zo kelderde de munt in de jaren 70 met 33% omdat de Vietnamoorlog moest worden gefinancierd. Na het knappen van de internetlucht verloor de dollar 28% aan waarde.
Roach vreest dat het dit keer nog heftiger wordt. "Nu de VS zijn bijzondere privilege (de dollar als reservemunt) te grabbel heeft gegooid, is de dollar extra kwetsbaar geworden voor een correctie. Een crash dreigt."
Hoe diep de dollar kan vallen? In juli 2008 was de euro even 1,59 dollar waard. In april 2011 tikte de euro bijna 1,50 euro aan. Een blik op de langetermijngrafiek van de euro/dollar laat zien dat er voor de dollar voldoende ruimte is om te sterk te stijgen en even diep te vallen.
