Nieuws
Fondsmanagers moeten zich nu écht bewijzen
De volatiliteit neemt toe, dus het is tijd voor fondsmanagers om te bewijzen dat ze het beter doen dan de index.
In tijden van lage volatiliteit en geleidelijk stijgende koersen maakt het niet zo veel uit of u in een passieve ETF of een actief beheerd beleggingsfonds stapt. Maar dat verandert op het moment dat de volatiliteit toeneemt. Dan nemen de verschillen tussen winnaars en verliezers op de beurs toe en is het aan fondsbeheerders te bewijzen dat zij beter kunnen presteren dan de beurs. "Alles draait om alpha", zegt Hans-Jörg Naumer, Global Head of Capital Markets & Thematic Research bij Allianz Global Investors.
Naumer gelooft dat de volatiliteit, die begin dit jaar voor het eerst sinds lange tijd opdook, een blijvertje is. Hij wijst op de handelsstrijd tussen de VS, Europa en China; de onrust in de EU dankzij de politieke instabiliteit in Duitsland en Italië; de monetaire verkrapping in de VS en Europa; de hogere inflatie; en de economische groei die over zijn top heen lijkt te zijn. Dat zijn allemaal factoren die voor meer volatiliteit zorgen.
Geen doemdenker
Naumer is geen doemdenker, maar hij gelooft wel dat het in vrijwel alle markten lastiger wordt een positief rendement te halen. Er is volgens hem veel fingerspitzengefühl nodig.
“In times of technological disruption, in times of growing volatility, but also during a more mature phase of growth, the fruit that hangs low is quickly picked.”
Naumer is in deze omstandigheden voorstander van een multi-asset aanpak, waarbij dus constant naar een juiste mix van obligaties, aandelen en alternatives (vastgoed, infrastructuur, hedgefondsen) gezocht wordt.
Het is voor hem wel duidelijk dat obligaties in de modelportefeuille een relatief kleine rol zouden moeten spelen. Hij ziet namelijk nergens ter wereld erg gunstige vooruitzichten voor obligaties.
Lichte voorkeur Amerikaanse aandelen
Bij aandelen is het beeld gemengd. Aandelen uit de eurozone zijn bijvoorbeeld weliswaar goedkoper dan aandelen uit de VS, maar daar is de groei robuster. Hij heeft daarom een lichte voorkeur voor de VS en dan hoofdzakelijk voor de meer defensieve sectoren, omdat de afvlakkende wereldeconomie voor schokeffecten kan zorgen.
Datzelfde geldt ook voor het monetaire beleid in de VS en de Eurozone. Ook daar zijn negatieve verrassingen – bijvoorbeeld door een onverwachte toename van de inflatie - eerder te verwachten dan positieve.
Geen fan van Duitsland
Binnen de eurozone kijkt Naumer relatief kritisch naar zijn eigen land Duitsland dat niet alleen politiek instabiel is, ook het vertrouwen bij ondernemers neemt af. Bij een aandelenmarkt die duurder is dan zijn historisch gemiddelde is dat geen goed voorteken.
In de VS liggen de risico’s verder in de toekomst. Nu draait de Amerikaanse economie nog uitstekend, geholpen door de belastingverlagingen van Donald Trump. Het nadeel van dit stimulerende overheidsbeleid is dat het begrotingstekort oploopt. Samen met een handelstekort (een twin-deficit) is dat slecht voor de dollar, de inflatie en de rente, en uiteindelijk ook voor aandelen en de economische groei.
Opkomende markten zijn niet duur, maar ook geen koopje, want het heeft er alle schijn van dat ook de Chinese groei zal afnemen als gevolg van krediet beperkende maatregelen.