Lente in Europa, maar ECB houdt vast aan recessie-rentebeleid De ECB ziet dat het economisch lente is in Europa, maar wijkt niet af van hun recessie-rentebeleid. Dat komt door de schulden van Frankrijk, Spanje en Italië. 15 december 2017 10:00 • Door Edin Mujagic De verwachte economische groei voor 2018 en 2019 was al lekker hoog, maar nu blijkt het allemaal nog veel mooier te kunnen. Ook de inflatie pakt hoger uit dan eerder voorspeld. V an Lahti in het noorden tot Lissabon in het zuiden zijn de mensen veel beter gemutst en zien ze, voor het eerst sinds een lange tijd, de toekomst zonniger in. Het ondernemersvertrouwen is ook fors gestegen de laatste tijd, fabrieken spuwen meer producten dan vorig jaar, de werkloosheid zakt rap, kortom in de eurozone mag dan volgens de kalender wel winter ingereden zijn, qua economisch klimaat is het juist een heerlijke lente. Recessierente De Europese Centrale Bank (ECB) ziet dat alles gebeuren en juicht het toe, maar houdt de rente steevast op het niveau dat ik eerder associeer met een economie in permanente recessie en somberheid alom. Het bestuur van de ECB jubelde gisteren over de economische prestaties van de muntunie, maar besloot de rente op 0% te houden. Ja, dat andere deel van het ongekend ruime monetaire beleid, het opkopen van staats- en bedrijfsobligaties, wordt gehalveerd per 1 januari. Maar de bank liet het niet na de onderstrepen dat ze klaar staan die halvering ongedaan te maken mocht de economische situatie erom vragen. De ECB onderbouwt zijn tergend langzame ontmanteling van het crisisbeleid nu er geen sprake meer is van een crisis met een verwijzing naar de inflatie. De bank streeft naar een jaarlijkse inflatie van onder, maar dicht bij 2%. De voorspellingen van eigen economen geven aan dat de inflatie in 2018 en 2019 behoorlijk daaronder blijft en in 2020 op 1,7% zal uitkomen. Deflatiegevaar is voorbij En dat allemaal is niet hoog genoeg voor de bank uit Frankfurt. Toch is de situatie op het inflatiefront heel anders dan toen de bank alle monetaire kanonnen uitrolde. Deflatiegevaar is voorbij, zegt de ECB zelf, nota bene. Toch blijft de rente zoals het naar uitziet tot 2020 op 0% staan. De echte reden om het beleid nog jarenlang in crisismodus te houden terwijl de crisis voorbij is, is, vermoed ik, dat zelfs een aankondiging van renteverhogingen in het euroland allerlei negatieve bij-effecten kan veroorzaken. Zo zouden de overheden bijvoorbeeld bij stijgende rentes geconfronteerd worden met tientallen miljarden aan extra rentelasten omdat hun schulden aanmerkelijk hoger zijn dan aan de vooravond van de crisis. Teveel extra rentelasten Een simpele berekening, waarbij we de gemiddelde rente die die landen betaalden over hun schuld in 2007 loslaten op de nieuwe staatsschuld, laat zien dat landen zoals Frankrijk, Spanje en Italië te maken zouden krijgen met extra rentelasten van tussen 20 en 50 miljard euro. Per jaar. Elk jaar weer. En dat is onder de aanname dat de staatsschuld van die landen vanaf nu met geen cent oploopt. De financiële problemen die Griekenland heeft, zouden er niets bij zijn. En dan heb ik het nog niet gehad over financiële problemen die huishoudens en bedrijven zouden krijgen bij stijgende rentes. Huishoudens hebben de afgelopen jaren leningen opgenomen tegen een variabele rente omdat die zo lekker laag was. Zou die rente echter stijgen, komen veel huishoudens vrij snel in potentieel grote financiële problemen. Met alle gevolgen van dien voor de banken die ze dat geld geleend hebben en die er toch al niet florissant voor staan. Dubbel feest op de beurs En met alle gevolgen ook uiteraard voor de economische groei. Het is dan ook alles behalve verbazingwekkend dat het bestuur van de ECB zich gedraagt alsof de crisis nog steeds gaande is of elk moment weer kan losbarsten. Voor de financiële markten betekent deze schizofrenie van de ECB dat geld rijkelijk blijft vloeien naar de obligatie- en aandelenmarkten, wat voor beleggers betekent dat ze dubbelfeest kunnen vieren: enerzijds omdat de economische situatie verder verbetert, wat goed nieuws is voor met name de aandelen. Anderzijds omdat de centrale bank geld lenen gratis blijft houden, wat ook al goed is voor de aandelenmarkt al was het maar omdat steeds meer spaarders inzien dat het een illusie is te verwachten dat de spaarrente in de nabije toekomst zal stijgen. Dan maar beleggen. Nee, als de Europese aandelenbeleggers de persoon van het jaar zouden moeten kiezen, dan zou Mario Draghi toch echt met grote afstand tot winnaar moeten worden uitgeroepen. Draghi een kaartje sturen met de aankomende feestdagen zou op zijn plaats zijn. Edin Mujagic is econoom en fondsbeheerder bij beleggingsfonds Hoofbosch. Hij heeft verschillende boeken op zijn naam staan, waaronder "Geldmoord: hoe de centrale banken ons geld vernietigen" en "Boeiend en geboeid: een monetaire geschiedenis van Nederland sinds 1814/1816". Hij studeerde monetaire economie aan de Universiteit van Tilburg. Hij schrijft op persoonlijke titel. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen. Deel via:
Assetallocatie 25 jul De ene opkomende markt is duidelijk de andere niet Hoe verstandig is het om nu een positie te nemen in aandelen en obligaties in de opkomende markten? Schroders is tamelijk positief maar wijst ook op de enorme verschillen tussen de landen onderling. Vooral de valutacomponent is iets om scherp in de gaten te houden.
Assetallocatie 25 jul De kunst van het herbalanceren Herbalancering vermindert veelal de risico's, maar helpt het rendement meestal niet vooruit. Dus?
aandelen 24 jul Dapper JP Morgan AM zet zijn geld op Europese value-aandelen Herstel van de Europese economie, een lagere rente en een groot percentage value-bedrijven maken Europese aandelen voor JP Morgan AM favoriet. Dat geldt vooral voor de banken.
Assetallocatie 22 jul Grondstoffen horen desondanks in de portefeuille thuis Grondstoffen hebben de laatste 15 jaar een dramatisch trackrecord. Toch horen ze in de portefeuille thuis, want in tijden van hoge inflatie boeken ze uitstekende rendementen.
Assetallocatie 11 jul Wind in de zeilen voor opkomende markten Na een aantal jaren in de schaduw te hebben gestaan van de ontwikkelde markten staan de sterren nu weer gunstig voor de opkomende markten, iets dat bij beleggers niet onopgemerkt is gebleven, schrijft Yvo van der Pol van PGIM Investments.
Assetallocatie 08 jul No risk, no fun voor Fidelity Er is geen sprake van hoogtevrees bij Fidelity International. Integendeel, de wereldeconomie ontwikkelt zich zo goed dat de vermogensbeheerder adviseert meer risico te nemen in aandelen.