Nieuws
Macro-managers hebben een identiteitscrisis
Macro-managers kregen ooit de bijnaam masters of the universe omdat ze op basis van politieke en economische gebeurtenissen feilloos voorspelden welke kant de markten op zouden gaan. Die vooruitziende blik lijken ze nu verloren te hebben.
Goldman Sachs Asset Management schokte de markten begin deze week met het nieuws dat beleggers dit jaar 26,7 miljard dollar hebben weggehaald bij de vermogensbeheerder. Velen zien het als een teken aan de wand voor het actieve fondsmanagement, dat door de concurrentie van ETF’s en indexfondsen in een diepe crisis zit.
Een van de zwaarst getroffen categorieën binnen het actieve fondsbeheer is het macro-management. We hebben het hier over mensen als George Soros die ooit de pond aan het wankelen bracht en daardoor de naam master of the universe kreeg.
Zien wat andere nog niet zien
De macro-manager probeert de markt te voorspellen op basis van politieke en/of macro-economische gebeurtenissen. Dat kan bijvoorbeeld een veranderend rentebeleid zijn, een kredietbubbel of overdreven huizenprijzen. Een goede macro-manager ziet wat de markt nog niet ziet, speelt daarop in, en maakt gigantische winsten.
Vroeger was dat een koudje kunstje voor mensen als Soros. Maar de tijden veranderen, schrijft Bloomberg. Sinds het uitbreken van de kredietcrisis in 2007 hebben de macro-managers geen grote coup meer gepleegd. De resultaten zijn slecht en dit jaar is daarbij geen uitzondering.
Andrew Law van Caxton Associates staat bijvoorbeeld op verlies. Alan Howard had het slechtste eerste halfjaar ooit van zijn Brevan Howard hedgefonds. En ook oude vossen in het vak zoals Louis Bacon (Moore Global Investment) en George Soros spreken van bijzonder matige resultaten.
Oude vos
Mark Spindel van Potomac River Capital heeft het bijltje er helemaal bij neergegooid, vertelt hij Bloomberg. De reden: "de markten trekken zich gewoon niets meer aan van economie en politiek."
Andere fondsmanagers houden de moed erin. Zij hopen op betere tijden nu de Federal Reserve is begonnen met het verhogen van de rente. Misschien dat dat weer voor een beetje normaliteit zorgt.
Maar er zijn ook mensen die denken dat de macro-manager voor goed heeft uitgediend. In deze tijden van supersnelle computers die marktinefficiënties feilloos opsporen is er geen ruimte meer voor masters of the universe.