Regio-allocatie is een kunstvorm

Regio-allocatie een kunst die weinigen beheersen, maakt het seminar van Alpha Research duidelijk met de titel Waarom lukt regio-allocatie niet bij ieder beleggingscomité? Van de zestig verschillende allocatierapporten die directeur Eelco Ubbels onder ogen krijgt, weet slechts 6,8% met de juiste regiomix de markt te verslaan.

“Regio-allocatie is een garantie voor underperformance,” aldus Ubbels. De toegevoegde waarde van regio-allocatie voor aandelen blijkt al meerdere jaren op zijn zachtst gezegd beperkt. Dit beleggingsjaar bewijst dat opnieuw.

Eind 2015 noemen de assetmanagers Europa en Japan als de meest favoriete aandelenregio’s. Opkomende markten moeten gemeden worden. Dit jaar zijn emerging markets echter de winnaars en blijven Europa en Japan duidelijk achter.

Regio-allocatie kwestie van gevoel

Bob Homan van ING Investment Office behoort tot de zeldzame beleggers met een goed gevoel voor de globe. Hij heeft dit jaar de Award voor Beste Aandelenallocatierapport Regio in de wacht gesleept tijdens de Asset Allocatie Awards van IEXProfs en Alpha Research en maakt volgend jaar opnieuw een goede kans aldus Ubbels.

Regio-allocatie omschrijft Homan als een combinatie van een goed onderbuikgevoel en een gestroomlijnd teamproces. “Je kunt niet alles beredeneren, bets met regio’s, sectoren en factoren is ook gevoel. Bij ons doet iedereen zijn woordje, maar een beslist. Nu in Verenigde Staten beleggen lijkt bijvoorbeeld logisch, want conjunctureel gaat het goed en er wordt extra geïnvesteerd. Maar de staatschuld loopt ook op. Dat moet allemaal een plek krijgen in de beleggingsbeslissing.”

Ubbels somt drie regio-allocatiestrategieën op:

1. Een actief regiobeleid op basis van goede research.
2. De regio-allocatie overlaten aan topmanagers die wereldwijd beleggen.
3. Een strategische allocatie door het beste fonds voor verschillende regio’s te selecteren.

Meer risico is niet meer rendement

Met die strategieën in het achterhoofd kwamen vier pleitbezorgers voor wereldwijd, Europa, Japan en de Verenigde Staten aan het woord. Wereldwijde aandelen is een van de meest actief beheerde categorieën, maar aan regio-allocatie doet het Conservative Equity-team van Robeco alleen impliciet, zo trapt client portfoliomanager Quant Equities Jan de Koning af.

“Verschillende onderzoeken tonen aan dat het moeilijk is consistent rendement te halen uit regio-allocatie. Er is veel kunde nodig om juiste regio’s op het juiste moment kiezen.” In plaats van top-down regio-allocatie kiest het Conservative Equity-team van Robeco voor bottum-up risico-allocatie.

Beleggers worden opgevoed met het volgens De Koning verkeerde idee dat hoe meer risico wordt genomen hoe meer de kans groeit op een hoog rendement.

Impliciete regio-allocatie

Conservative equity draait, ondersteund door flinke stapel wetenschappelijk onderzoek die geen of een negatieve relatie ziet tussen risico en rendement, dat idee 360 graden om: hoe minder risico hoe hoger het rendement. Na selectie van de laagrisico aandelen met inachtneming van factoren als momentum en value kan 10% worden afgeweken van de landen- en sectorweging van de MSCI World Index.

“Dit zorgt voor impliciete regio-allocatie,” zegt De Koning. “Wij zijn onderwogen in Europa en Japan, en overwogen in Australië en Noord-Amerika, maar het gaat vooral om Canadese aandelen met een laag risico en niet zozeer om Amerikaanse.”

Amerikaanse aandelenspecialist Eric Papesh T. Rowe Price breekt op vrij voorzichtige wijze een lans voor de beurs van Verenigde Staten, waar de assetmanager ruim 500 miljard dollar heeft belegd. Na de verkiezing van Donald Trump zijn op sommige aandelen winst genomen, maar de portefeuille is niet op zijn kop gezet.

Winstverwachtingen VS aantrekkelijk

Wel is hij waakzaam op mogelijke risico’s. “De markt focust nu erg op het positieve.“ Papesh wikt en weegt de kansen en bedreigingen voor de regio. “De winstverwachtingen zijn op korte termijn aantrekkelijk, aandelenwaarderingen zijn redelijk in vergelijking met alternatives en de arbeidsmarkt ontwikkelt zich nog altijd goed.

Daartegenover staan dalende winstmarges doordat de lonen stijgen, forse aandelenwaarderingen vergeleken met andere ontwikkelde landen en sommige sectoren voelen winstdruk.” Behalve duidelijke plussen en minnen hangt er op sommige plekken een dichte mist boven de Verenigde Staten, die eenmaal opgetrokken, zowel een zonnige als dreigende lucht kan onthullen.

“Belastinghervormingen en infrastructuurinvesteringen kunnen de beurs een impuls geven. Tegenwind kan ontstaan door gedoe over handelsakkoorden, het Fed-beleid en het buitenland- en migrantenbeleid.”

Mercedes verkoopt altijd

Comgest is pleitbezorger voor Europa, waar de Franse vermogensbeheerder zes miljard euro heeft belegd in aandelen. Vanuit de gedachte dat het rendement op lange termijn vanzelf de winstontwikkeling volgt, worden largecaps gezocht die gedurende lange tijd aanzienlijke winstgroei kunnen laten zien.

Dat de resultaten op korte termijn mogelijk niet om over naar huis te schrijven zijn, dat neemt managing director Rob Deneke van Comgest Benelux op de koop toe. “Europa is best een lastige regio, zonder de rugwind van groei, maar ook niet echt met harde tegenwind.”

Comgest zet in de winstgevendheid van drie grote trends: vergrijzing, digitalisering en polarisatie van consumentenbestedingen, want een "Mercedes verkoop altijd, ook als de prijzen 5% worden verhoogd maar dat geldt niet voor een Peugeot."

Lachen om Japan

De onafhankelijke vermogensbeheerder doet niet aan regio-allocatie maar heeft binnen Europa een sterke voorliefde voor het moederland, waar een kwart van de portfolio is belegd. “ Ja, er is een home bias, maar met een goede reden.

Frankrijk excelleert in de luxe sector, cosmetica en voeding, en dat zijn vaak de aandelen die wij interessant vinden,” aldus Deneke. “Niemand houdt van Japan, daarom ben ik bullish.” Productspecialist David Townshend van Goldman Sachs Asset Management krijgt de lachers op zijn hand bij aanvang van zijn betoog voor aandelen in het land van de rijzende zon.

Hij wijst op de aantrekkelijke waarderingen in vergelijking met andere ontwikkelde landen, het stabiele politieke klimaat en bedrijfsbalansen die tot de gezondste ter wereld behoren.

Meer vrouwen aan het werk

“Japanse bedrijven zien winsten groeien; 90% van de rendementen zijn aan verbeterde winsten toe te schrijven. Ze hebben ook veel cash, dat geeft ruimte om eigen aandelen in te kopen en dividenduitkeringen te verhogen. In de afgelopen jaren zijn dat de drijvende krachten geweest achter aandelenrendementen. De corporate governance van bedrijven is verbeterd en na de Amerikaanse presidentsverkiezingen is de yen flink verzwakt.”

Voor de zorgen om de krimpende, vergrijzende Japanse beroepsbevolking lijkt het land een oplossing te hebben te hebben gevonden: meer vrouwen aan het werk.

“Uitgedrukt in de participatiegraad van vrouwen op de arbeidsmarkt zijn in Japan meer vrouwen aan het werk dan in de Verenigde Staten. Door de grote krapte op de arbeidsmarkt – er is 3% werkloosheid - proberen bedrijven werknemers te behouden met hogere lonen. Dat kan leiden tot meer consumptie.”