Stena – daar heeft u vast wel eens van gehoord. Een Zweeds concern, opgericht in 1939, actief in scheepvaart, fossiele brandstoffen, vastgoed en financieringen. U kent het van de Hoek van Holland-Harwich veerdienst, die wordt uitgevoerd door dochter Stena Line.
Maar Sisal? Nee, niet dat stofje waarvan ze touw slaan. Bedoeld wordt hier een Italiaanse maker van games, opgericht in 1946, zeven jaar na Stena. De Zweden halen een omzet van 5,8 miljard euro met ruim 19.000 werknemers, ofwel drie ton per employé. Sisal maakt vijftien miljard met 1.700 mensen, bijna negen miljoen euro per kop.
Tom Ross en Tom Hanson zijn short Stena, long Sisal. Dat wil zeggen: in hun publiek verhandelde schulden, niet in hun aandelen. Sisal-obligaties hebben een rating van B+, en een yield ofwel effectief rendement van 6,9%.
Junks bonds
Kom daar eens om in staatsobligaties, of zelfs in aandelen. Yield behaal je alleen met high yield, ofwel junk bonds, aldus dit Britse duo tijdens een BrightTALK. Ongeacht de markt waarin je wilt opereren.
Zij raken de gevoelige snaar van quantitative easing, en de ultralage rente en waardedepressie van zowat alle vermogenscategorieën die daar de gevolgen van zijn (zie grafiek). Maar hun recht van spreken gaat verder terug dan dat.
Hanson en Ross runnen het Henderson Horizon Euro High Yield Bond Fund, dat bijna tweehonderd miljoen euro beheert voor zijn klanten. Dit fonds doet het al bijna vier jaar lang beduidend beter dan zijn benchmark. Europese bedrijfsobligaties vormen volgens het duo een categorie die beleggers negeren en onderschatten. “Ze brengen minder op dan credits in dollars, maar nog altijd beduidend meer dan bijna alle andere asset classes.”
Financieel robuuster
Dat laatste blijkt uit de derde grafiek. En er is meer. “De debiteuren van euro-credits zijn financieel robuuster dan hun Amerikaanse evenknieën,” aldus Ross. “Gemiddeld gaat slechts 2% failliet. In de VS is dat 5 tot 6%.” Hun schuldpapier is bovendien schaarser. “Tot dusver dit jaar was de vraag groter dan het aanbod. Tweederde tot driekwart van de nieuwe schuldemissies betrof herfinanciering van bestaande schulden.”
Schaarste is goed voor de marktwaarde. Net als het feit dat Europese bedrijven financieel alleen maar nóg robuuster worden. Hun schuldratio – netto schuld gedeeld door Ebitda – daalde van 3,5 in 2005 naar 2,7 nu. Hun rentedekking – Ebitda gedeeld door de rentelast van de concernschulden – steeg in dezelfde periode, van 3,5 naar 4,7.
Ross en Hanson kunnen zich zeer vrij bewegen door dit onderbelichte universum. Zij mogen credits shorten via de CDS-markt, en een substantieel deel van hun vermogen – een procent of zeven – aanhouden in cash. “Wij zijn momenteel overwogen in BBB’s en CCC’s,” zegt Ross. “Dat is waar wij de grote kansen zien in de markt voor euro-credits.”
Triple B's
Tot de Triple B’s waarin zijn fonds belegt, behoren die van het Britse Phoenix, gespecialiseerd in de overname en het management van gesloten levensverzekerings- en pensioenfondsen. Effectief rendement: 5,9%. Dan is er Leonardo, een ander Italiaans concern dat vooral actief is in ruimtevaart en defensie. Dertien miljard euro omzet, 47.000 werknemers, 275.000 euro omzet per medewerker. Rating: BB+. Yield: 6,4%.
Doe mee in dit spel en doe dat bij ons, manen Ross en Hanson beleggers. “Onze resultaten steken zeer gunstig af bij die van onze concurrenten. In 70% van de gevallen verdienen onze toptienwinnaars meer dan onze toptienverliezers verliezen.”
Joost Ramaer is freelance journalist en schrijver van het boek De Geldpers – De teloorgang van het mediaconcern PCM (Prometheus, 2009). Over beleggen schreef hij eerder een wekelijkse column in NRC Handelsblad (2011-2013). De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.