Low vol is populair maar niet te duur. “In volatiele tijden betalen beleggers nu eenmaal extra voor low-vol strategieën,” zegt Gaurav Milik van State Street Global Advisors.
Van de 316 op factoren gebaseerde beleggingsstrategieën die Duke University twee jaar geleden in een onderzoek naar factorbeleggen telde vindt Malik, hoofd aandelenstrategieën van State Street Global Advisors, er welgeteld vier de moeite waard: waarde, kwaliteit, momentum en low vol.
“Er is zoveel data beschikbaar, dat iets al snel een factor wordt genoemd. Maar alleen deze vier factoren zijn economisch rationeel, zijn grondig bestudeerd en kunnen bekeken over meerdere marktcycli een premie bieden ten opzichte van marktgewogen indices.”
Vier factoren
Van het kwartet factoren met min of meer bewezen trackrecord heeft low vol de meeste aandacht opgeëist in het afgelopen jaar, gekeken naar de netto-instroom in smart bèta-ETF’s. Tussen 1 juni vorig jaar en 1 juni dit jaar – dus zonder Brexit - is 17,1 miljard Amerikaanse dollar gevloeid naar low volatility-ETF’s die blootstelling bieden aan aandelen die beter geharnast zijn tegen zwiepers van de markt.
Op ruime volgen dividend-ETF’s en indextrackers, die meerdere factoren tegelijk gebruiken, zogeheten multifactor-ETF’s.
BlackRock noemde niet voor niets de strategie de belangrijkste aanjager van de groei van smart bèta, waarin naar verwachting in 2025 2.400 miljard is belegd.
Stevig prijskaartje
Aan populariteit hangt, zoals vaak, een prijskaartje. Beleggers neigen immers ernaar te kiezen voor factoren, die goede prestaties hebben laten zien. Dat duwt de waarderingen en ook de prijzen van de onderliggende aandelen omhoog, waardoor de betere prestaties ten opzichte van de markt in het gedrang komen, concludeerde Research Affiliates maart dit jaar in een onderzoek naar de prestaties van populaire factorstrategieën tussen 1967 en 2015.
Low vol-ETF’s zijn geen vijf jaar oud, maar de waarderingen zijn inmiddels aan de hoge kant. Zorgen over een correctie maakt Malik zich echter niet. Het is volgens hem vooral zaak om goed te letten of waarderingen worden opgeblazen of dat fundamentele oorzaken rendementen stuwen.
“In relatief opzicht is low vol duur, maar het gaat niet om de extreem hoge niveaus zoals in 1998 – 1999 en 2008 – 2009. Gezien de gestegen volatiliteit in de afgelopen maanden is het ook logisch dat beleggers een premie voor low vol betalen.”
Correctie andere factoren
Hoewel Malik niet denkt dat low vol een correctie wacht door lemmingengedrag sluit hij dat scenario niet uit voor andere factorstrategieën die aan de dure kant zijn en waarin meer kapitaal is belegd.
“Er is circa 200 miljard dollar gestoken in low vol; een klein bedrag vergeleken met het kapitaal belegd in dividend- en groeiaandelen. Low vol kan echter nevenschade oplopen als beleggers factoren gaan dumpen die nu sterk gecorreleerd zijn met de strategie, zoals dividend, momentum en kwaliteit.”
Het belangrijkste is volgens Malik om low volatility en andere factoren altijd in de context van de portefeuille te bekijken. “Buiten low vol bieden momenteel weinig beleggingen bescherming. Obligaties zijn daartoe in staat, maar zijn overgewaardeerd. Low vol heeft de laatste twee schokken in de markt – China en de Brexit – goed doorstaan.”
Multifactorbeleggen
De Amerikaanse aandelenstrateeg vindt het uit oogpunt van diversificatie verstandig om te beleggen in meerdere factoren en dan alleen degene die hun waarde hebben bewezen. Een factor kan leiden tot langdurig ondermaatse prestaties ten opzichte van de brede markt. Dat roept echter de vraag op hoe goed het mixen van factoren is onderzocht.
“Tot op redelijke hoogte. Voor sommige combinaties van factoren kunnen we terugkijken tot de jaren twintig. We weten dat het combineren van factoren voor meer spreiding zorgt, stabielere rendementen en een betere balans. Elke factor kiest zijn eigen moment om te outperformen in de cyclus.”
Ondanks de ogenschijnlijke voordelen van het multifactorbeleggen geven beleggers de voorkeur aan een factor tegelijk, ervaart Malik Dat heeft niet met de iets hogere kosten te maken van het beleggen in een mix van factoren, maar met het perspectief van beleggers. “Een belegger die bescherming zoekt heeft aan low vol voldoende. Wie veel kwaliteitsaandelen in de portefeuille heeft wil misschien alleen wat waarde toevoegen.”
Jorge Groen is freelance journalist. Eerder werkte hij voor het Financieele Dagblad en RTL Z en hij is oud-hoofdredacteur van IEXProfs, IEXGeld en Nederlands Pensioen- en Beleggingsnieuws (NPN).